«Οι κακοί ασθενείς». Ετσι χαρακτηρίζουν τους άντρες οι γιατροί. Οχι πίσω από την πλάτη τους. Αλλά κοιτώντας τους στα μάτια. Την παγιωμένη αντίληψη έρχεται να επιβεβαιώσει επιστημονική έρευνα η οποία καταλήγει σε τρία βασικά συμπεράσματα.

Το πρώτο είναι ότι οι άντρες αποφεύγουν να πάνε στον γιατρό, ακόμη και όταν αισθάνονται ότι έχουν κάτι σοβαρό. Το δεύτερο ότι δεν είναι καθόλου συνεπείς με τις προληπτικές τους εξετάσεις. Και το τελευταίο ότι θέτουν τον εαυτό τους σε σοβαρούς κίνδυνους και δεν τους ενδιαφέρει.

Ως αποτέλεσμα του τρίπτυχου της φοβίας, οι άντρες ζουν κατά μέσον όρο πέντε χρόνια λιγότερο από τις γυναίκες, «σέρνουν» αθεράπευτες ασθένειες, δεν αντιμετωπίζουν χρόνια συμπτώματα και έχουν υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονίας. Τώρα, σύμφωνα με όσα αναφέρει σε ειδικό αφιέρωμα η The Wall Street Journal (WSJ), οι επιστήμονες επιχειρούν μία τελείως διαφορετική προσέγγιση στην αντιμετώπιση περισσότερο του «κόμπλεξ του δυνατού» και δευτερευόντως στα προβλήματα της υγείας των ανδρών.

Οι ανδρικές φοβίες έχουν μακριές ρίζες

«Οι άντρες έχουν δίκιο να φοβούνται», αναφέρουν οι ειδικοί, «είναι στη φύση τους». Το πρόβλημα υγείας του άντρα λογίζεται στο υποσυνείδητό του ως ένδειξη αδυναμίας. Κάτι που είναι αντίθετο στη φύση του, τουλάχιστον όπως την έχουν σκιαγραφήσει έτη πολιτισμικών και κοινωνικών ιδεών.

Δεν είναι τυχαία η φράση «οι άντρες δεν κλαίνε», αναφέρουν οι επιστήμονες. Αυτό συμβαίνει επειδή καταπιέζουν τα συναισθήματά τους, διότι έτσι πιστεύουν ότι φανερώνεται η αδυναμία τους. Αυτό είναι πιο ξεκάθαρο στον αθλητισμό, αναφέρει η WSJ. Tα αντρικά παιχνίδια, όπως το ποδόσφαιρο, έχουν τη μεγαλύτερη ένταση, πίεση, τραυματισμούς και πόνο. Με τον τρόπο αυτό οι άντρες δείχνουν ότι αγνοούν τις δύσκολες συνθήκες και τον πόνο και είναι «δυνατοί».

«Οι άντρες έχουν συνδέσει στο μυαλό τους την αρρενωπότητα με μία συνήθεια η οποία τους επιβάλει να μην αναφέρουν σε άλλους τα προβλήματά τους και να τα λύνουν μόνοι τους. Δυστυχώς ο εγκέφαλος δεν εξαιρεί τα θέματα υγείας» εξηγεί ο Μπεθ Θόμιρ, αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Μπέρμιγχαμ.

Και ενώ οι γυναίκες αρέσκονται να πηγαίνουν στη γυναικολόγο, στη δερματολόγο και σε όποιον γιατρό χρειαστεί, είτε για πρόληψη είτε για θεραπεία ή απλώς για λόγους αισθητικής, οι άντρες επισκέπτονται γιατρό μετά τα 50 τους και μόνο όταν έχουν σοβαρό πρόβλημα υγείας. Και ακριβώς δεν επισκέπτονται γιατρό, εκτός αν το πρόβλημα αφορά το πέος τους, για αυτό και οι ουρολόγοι στις ΗΠΑ αναμένεται να αναλάβουν τον ρόλο του οικογενειακού γιατρού για τους άντρες.

Οι ουρολόγοι σε ρόλο… προστάτη

Μεταξύ των μέτρων που αναμένεται να εφαρμοστούν για να φέρουν τους άντρες πιο κοντά στους γιατρούς, είναι η δημιουργία φιλόξενων κέντρων που δεν θα θυμίζουν σε τίποτα ουρολογικά ιατρεία. Βέβαια, στις δομές αυτές θα υπάρχουν κυρίως ουρολόγοι, αλλά θα είναι εκπαιδευμένοι για να προσεγγίζουν διαφορετικά τα αντρικά προβλήματα, ειδικά αυτά που αφορούν τον προστάτη και τα σεξουαλικά θέματα.
«Στα κέντρα ολιστικής προληπτικής και αντιμετώπισης ανδρικών θεμάτων, οι ουρολόγοι θα εκπαιδευτούν ώστε να πείθουν τους άντρες να επισκέπτονται και άλλες ιατρικές ειδικότητες που έχουν ανάγκη» αναφέρει η εφημερίδα. Ως παράδειγμα αναφέρει ότι στο Ανδρολογικό Κέντρο της Cleveland Clinic μπορεί ήδη ο ουρολόγος που παρακολουθεί έναν άντρα να του κλείσει ραντεβού με συναδέλφους του διαφόρων ειδικοτήτων και να εξετάσουν τα όποια προληπτικά θέματα τους απασχολούν ή θεραπευτικά που δεν τολμούν να προσεγγίσουν.
«Στόχος μας είναι να γίνουμε μία ανδρολογική πολυκλινική που οι γιατροί θα γνωρίζουν πώς να ενθαρρύνουν τους άντρες για να κάνουν προληπτικές καρδιολογικές εξετάσεις και ό,τι άλλο έχει αποδειχθεί σημαντικό σύμφωνα με την ηλικία και το ιστορικό του καθενός» εξηγεί ο Ερικ Κλάιν, διευθυντής στην ουρολογική και νεφρολογική κλινική της Cleveland.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News