Το αποτέλεσμα ήταν αναπάντεχο αλλά το συναίσθημα οικείο. Καθώς οι Γερμανοί προσπαθούσαν να χωνέψουν την ήττα της εθνικής ομάδας τους από την ομάδα της Ιαπωνίας, την Τετάρτη στο Κατάρ, πολλοί οπαδοί και σχολιαστές στη Γερμανία μιλούσαν για τον πρώτο αγώνα της Εθνικής τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου της Ρωσίας, πριν από τέσσερα χρόνια, όταν η (πρωταθλήτρια κόσμου τότε) Γερμανία ηττήθηκε από την ομάδα του Μεξικού. «Μοιάζει πολύ με μια επανάληψη της Ρωσίας», ανέφερε ένας γερμανός φίλαθλος στο γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο ARD, εξερχόμενος από το γήπεδο.

Τώρα, όπως και τότε, πολλοί από τους επικριτές των γερμανών διεθνών και του προπονητή τους, επέρριψαν την ευθύνη για την ήττα σε εξωγηπεδικά γεγονότα που δεν επέτρεψαν (υποτίθεται) στους γερμανούς παίκτες να συγκεντρωθούν στον αγώνα. «Το 2018 ήταν η διαμάχη γύρω από τους δύο διεθνείς με τουρκική καταγωγή, τον Μεζούτ Οζίλ, τον Ιλκάι Γκουντογκάν, που φωτογραφήθηκαν με τον αυταρχικό πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εν όψει του τουρνουά», γράφει ο Φίλιπ Ολτερμαν, επικεφαλής ανταποκριτής του Guardian στο Βερολίνο. «Αυτή την φορά ήταν η οργή γύρω από την απειλή της FIFA ότι θα επιβάλει κυρώσεις για τη χρήση του περιβραχιόνιου “OneLove” από τον αρχηγό (της ομάδας)».

Την οποία οργή τους, όμως, οι γερμανοί ποδοσφαιριστές την εξέφρασαν, τελικά, ξεκάθαρα: κλείνοντας τα στόματά τους στην αναμνηστική φωτογραφία του παιχνιδιού. Και σίγουρα γνώριζαν πως στην κερκίδα, δίπλα στον Τζάνι Ινφαντίνο, τον πρόεδρο της FIFA, στεκόταν ευθυτενής η Νάνσι Φέιζερ, η (Σοσιαλδημοκράτισσα) υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας, φορώντας το επίμαχο περιβραχιόνιο στο χέρι (τον προηγούμενο μήνα δεν είχε διστάσει να επικρίνει την ανάθεση της διοργάνωσης του τουρνουά στο Κατάρ γεγονός που ανάγκασε τον υπουργό Εξωτερικών του εμιράτου να καλέσει τον γερμανό πρέσβη στη Ντόχα για εξηγήσεις). Και ο αρχηγός της Εθνικής Γερμανίας Μάνουελ Νόιερ φόρεσε, τελικά, το «OneLove», κάτω από το φανέλα του, και όταν ο διαιτητής του αγώνα πήγε να τον ελέγξει, του επέδειξε το εγκεκριμένο, από τη FIFA, περιβραχιόνιο. Αλλά και οι μύτες των παπουτσιών του, στα χρώματα του ουράνιου τόξου, έδωσαν ένα διακριτικό μεν ισχυρό δε λάκτισμα κατά των διακρίσεων και της λογοκρισίας.

Ωστόσο, πολλοί στη Γερμανία δεν τα εκτίμησαν ιδιαίτερα όλα τα παραπάνω, λόγω της ήττας της ομάδας τους φυσικά. «Υπήρχε πάρα πολύ δράμα, πάρα πολλά θέματα που ήταν πιο σημαντικά από το ποδόσφαιρο, όπως πριν από τέσσερα χρόνια», είπε στην Bild ο γνωστός Λόταρ Ματέους.

Ο δημοσιογράφος του Guardian γράφει πως το αρνητικό αποτέλεσμα ενθουσίασε, τρόπον τινά, τους αρθρογράφους στη Γερμανία που υποστήριζαν, το προηγούμενο διάστημα, πως στον διάλογο για το Παγκόσμιο Κύπελλο κυριαρχούσε ένας ηθικολογικός τόνος σε βάρος του ποδοσφαίρου. «Η ήττα της Γερμανίας από έναν μέτριο αντίπαλο αποτέλεσε μια ψυχρολουσία για το είδος της γερμανικής αυταρέσκειας που έσταζε από κάθε πόρο των ΜΜΕ μας τις τελευταίες εβδομάδες», έγραψε η συντηρητική, ευρείας κυκλοφορίας, εφημερίδα Die Welt. Παρόμοια άποψη εξέφρασε και το βερολινέζικο ταμπλόιντ B.Z. στο εξώφυλλο του, μάλιστα, με μια φωτογραφία των παικτών της εθνικής Γερμανίας να καλύπτουν τα στόματά τους και μια φωτογραφία φιλάθλων της Εθνικής να καλύπτουν τα μάτια τους.

Ωστόσο δεν συμμερίζονται όλοι την ίδια άποψη. Ο Τόμας Χιτσλσπέργκερ, για παράδειγμα, πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, υποστήριξε στην τηλεόραση πως το να επιρρίπτεται η ευθύνη σε εξωγηπεδικά γεγονότα  είναι απλά «πολύ εύκολο». Σημείωσε επίσης ότι επί εξήντα λεπτά οι γερμανοί παίκτες «έπαιζαν πάρα πολύ καλά», το οποίο είναι αλήθεια, λαμβάνοντας υπόψη ότι κυριαρχούσαν κατά το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού (κατοχή 75% και 25 σουτ έναντι 11 των Ιαπώνων).

«Η Γερμανία δεν έχασε επειδή οι παίκτες της έβαλαν τα χέρια τους πάνω από το στόμα τους για να δηλώσουν ότι είχαν φιμωθεί από τη FIFA. Η επειδή φορούσαν παπούτσια στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Η επειδή η υπουργός Εσωτερικών τους φορούσε το περιβραχιόνιο “OneLove” ενώ καθόταν δίπλα στον πρόεδρο της FIFA», υποστηρίζει και ο Σον Ινγκλ, κύριος αθλητικογράφος του Guardian, στην ανταπόκρισή του από τη Ντόχα.

Οπότε γιατί έχασαν οι Γερμανοί; «Γιατί μερικές φορές στο ποδόσφαιρο, δεν παίρνεις πάντα αυτό που σου αξίζει», απαντάει. Αλλά ακόμη εάν οι γερμανικές διαμαρτυρίες, στο γήπεδο είχαν συμβάλει άμεσα στην ήττα της εθνικής ομάδας, αυτό δεν θα μείωνε στο ελάχιστο τη σημασία όλων όσα επέλεξαν να κάνουν οι γερμανοί ποδοσφαιριστές και η υπουργός τους.

«Η υπεράσπιση των καθολικών δικαιωμάτων, της ανοχής και της ελευθερίας, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από 22 άτομα που κλωτσάνε μια μπάλα. Είναι μια καταδικαστική αποτυχία εκ μέρους της FIFA που δεν το αναγνωρίζει αυτό», γράφει ο Ινγκλ. Προβλέπει, μάλιστα πως «αυτή η φωτογραφία των γερμανών παικτών με τα χέρια στο στόμα, όπως και η φωτογραφία της ομάδας του Ιράν, οι παίκτες της οποίας έσκυψαν τα κεφάλια κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου τους στον αγώνα εναντίον της Αγγλίας, θα μνημονεύονται ανά τα χρόνια και τις γενιές. Ακόμα και εάν αποκλειστούν από αυτό το Μουντιάλ στον πρώτο γύρο. Κάποια πράγματα έχουν μεγαλύτερη σημασία», υποστηρίζει και δεν έχει άδικο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News