Στα νηπιακά του βήματα στα τέλη της δεκαετίας του 1950, μαζί με τον επαναστατικό ήχο του, το ροκ-εν-ρολ έφερε και νέα ήθη στην ασφυκτικά συντηρητική αμερικανική κοινωνία της εποχής. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο του ήταν ο γάμος του θρυλικού πιανίστα και τραγουδιστή, Τζέρι Λι Λιούις, ο οποίος αρνήθηκε να αποκρύψει ότι παντρεύτηκε μια 13χρονη μακρινή εξαδέλφη του.

Ο Τζέρι Λι, που σήμερα θα αντιμετώπιζε το φάσμα της καλλιτεχνικής «ακύρωσης» με τα στάνταρ του κινήματος #MeToo, δεν ήταν ο μόνος ροκ-εν-ρολ σταρ της εποχής που είχε σχέση με ανήλικο κορίτσι. Μια νέα σειρά ντοκιμαντέρ παρουσιάζει συνεντεύξεις με αρκετές γυναίκες τώρα γύρω στα 80 τους, που είχαν ερωτικές σχέσεις με τον Ελβις Πρίσλεϊ. Γεγονός που από μόνο του δεν σοκάρει, μέχρι τα μαθηματικά να αποδείξουν ότι οι σχέσεις τους με τον «βασιλιά» έγιναν την εποχή που εκείνες ήταν 14χρονες.

Στο τέλος του τρίτου, μονόωρου επεισοδίου της σειράς, εναπόκειται στους θεατές να κρίνουν την συμπεριφορά του Ελβις. Δεν υπάρχει αφηγητής που να ωθεί το κοινό προς τη μία, ή την άλλη κατεύθυνση. Αντίθετα, οι άρτια εκφραζόμενες  γυναίκες που έχουν περάσει τα 60, τα 70 και τα 80 τους, θυμούνται με καθηλωτικές λεπτομέρειες τις γεμάτες χαρά –και σε μεγάλο βαθμό πλημμυρισμένες από έρωτα– ημέρες των σχέσεών τους με τον σταρ.

Οπως λέει χαρακτηριστικά η αμερικανίδα συγγραφέας Αλάνα Νας –η οποία έχει γράψει πολλά βιβλία για τον Ελβις–, στο τελευταίο επεισόδιο του ντοκιμαντέρ, «στη σημερινή εποχή θα μοιραζόταν ένα κελί με τον Αρ. Κέλι» (τον μαύρο τραγουδιστή και συνθέτη που καταδικάστηκε για σεξουαλικές σχέσεις με ανήλικες). Ωστόσο, η σκηνοθέτις της σειράς, Μπάρμπαρα Σίρερ, δεν είναι τόσο σίγουρη.

«Συγχωρώ τον Ελβις;» αναρωτιέται η Σίρερ. «Με τίποτα. Ηταν αποδεκτές αυτές οι σχέσεις; Πλάκα κάνεις; Αλλά είναι πιο περίπλοκο. Από την εμπειρία μου με αυτές τις γυναίκες, ο Ελβις δεν ήταν το στιλ του άνδρα που καλλιεργεί τέτοιες σχέσεις. Δεν ήταν καταχρηστικός. Οι δεσμοί του είχαν ελάχιστη σχέση με το σεξ. Δεν υπήρχε πολύ σεξ – τελεία και παύλα».

Η Σίρερ, της οποίας πρόσφατα ντοκιμαντέρ περιλαμβάνουν αμφιλεγόμενες προσωπικότητες όπως ο πρίγκιπας Αντριου και η Γκισλέιν Μάξγουελ, πήρε συνεντεύξεις από περισσότερες από 50 πρώην του Ελβις, 19 εκ των οποίων βγήκαν στην οθόνη. Η Πρισίλα Πρίσλεϊ, μάλιστα, δεν είναι ανάμεσά τους, αν και η σχέση της με τον «βασιλιά» είναι το κλειδί του δεύτερου επεισοδίου.

«Ολες αυτές οι γυναίκες είναι ακόμα ερωτευμένες με τον Ελβις και όλες τους θα ξανάκαναν ότι έκαναν τότε», λέει η Σίρερ σε τηλεφωνική συνέντευξή της με τους Times του Λονδίνου από το σπίτι της στο Τορόντο. «Καμιά τους δεν είχε τύψεις. Δεν μιλάμε για λατρευτικό γκέτο. Καμία δεν εξαναγκάστηκε να κάνει κάτι που δεν ήθελε».

Κι όμως, από τα πρώτα πλάνα του, το ντοκιμαντέρ βάζει τον θεατή σε σκέψεις σχετικά με την τελευταία διαπίστωση της Σίρερ. Σε ηλικία μόλις 21 ετών, με υπογεγραμμένο το πρώτο του δισκογραφικό συμβόλαιο και ασύλληπτα όμορφος, ο Ελβις εμφανίζεται ως ένα πιεστικό, εξευτελιστικό σεξουαλικό παράσιτο, που χαϊδεύει μαθήτριες τις οποίες μόλις γνώρισε, τις παρασύρει στα δωμάτια των ξενοδοχείων του, και δείχνει σαστισμένος από όποια τολμά να απορρίψει τις διαθέσεις του.

Η πιο ανησυχητική ιστορία έρχεται από την Τζάκι Ρόουλαντ, η οποία ήταν 13 ετών όταν είδε για πρώτη φορά τον Ελβις στην τηλεόραση. Ηταν υπέρβαρη και ρώτησε τη μαμά της αν θα την πήγαινε στο Μέμφις για να τον συναντήσει, εφόσον αδυνάτιζε. Η μητέρα της συμφώνησε και «από εκείνη την ημέρα μπήκα σε μια δίαιτα αγάπης για τον Ελβις», λέει σήμερα.

Ενα χρόνο αργότερα, το 1956, η μαμά της την οδήγησε στο σπίτι του Ελβις, όπου το ζευγάρι καλωσόρισε η Γκλάντις, η αγαπημένη μητέρα του σταρ, η οποία εξήγησε ότι ο γιος της έλειπε και θα επέστρεφε την επόμενη μέρα. Εντυπωσιασμένη που η Ρόουλαντ είχε χάσει 36 κιλά, πήγαινε στην εκκλησία και ήταν καλή μαθήτρια, τους είπε να επιστρέψουν το επόμενο απόγευμα.

Οταν συνάντησε τον 21χρονο Έλβις, η Ρόουλαντ θυμάται: «Εβαλε αμέσως το χέρι του στους ώμους μου, άρχισε να γλύφει τα σκουλαρίκια μου και μετά κόλλησε τη γλώσσα του στο αυτί μου. Ημουν 14, δεν μου άρεσε». Οταν η Ρόουλαντ τον απώθησε, ο Ελβις στράφηκε στη μητέρα της: «Ω, κυρία Ρόουλαντ, τι τρέχει με την κόρη σας;»

Η Ρόουλαντ είναι από τους πιο δυναμικούς συντελεστές του ντοκιμαντέρ «Elvis’ Women». Εξυπνη, άψογα ντυμένη και με μια λάμψη στα μάτια στα 80 της, επιμένει ότι ο Ελβις «δεν ήταν εκφοβιστικός, ποτέ επιθετικός», παρόλο που παραδέχτηκε ότι δεν θα άφηνε τη 14χρονη εγγονή της να κάνει το ίδιο σήμερα. Η σχέση της με τον «βασιλιά» έληξε όταν η μητέρα της αρνήθηκε να την αφήσει να μετακομίσει στην Γκρέισλαντ – την έπαυλη του τραγουδιστή στο Μέμφις.

Μέχρι τότε είχαν εμφανιστεί ήδη τα «κορίτσια της πύλης» – ομάδες μαθητριών που άραζαν στις επιβλητικές πύλες της φρεσκοαγορασμένης Γκρέισλαντ, ανυπόμονες για μια πρόσκληση στα πάρτι που οργανώνονταν μέσα. Ανάμεσά τους, η Φράνσις Φορμπς, η οποία γνώρισε τον Έλβις το 1957, όταν εκείνος ήταν 22 ετών, και έγινε μια από τις πολλές φιλενάδες του μέχρι το 1962.

«Ημουν 12 ετών όταν πρωτοείδα τον Ελβις Πρίσλεϊ και δεν τον είχα ακούσει ποτέ», λέει στο τηλέφωνο η Φορμπς από το Τενεσί, νευρική, καθώς δεν έχει δει ακόμη τη σειρά στην οποία πρωταγωνιστεί. «Ακόμα έπαιζα με κούκλες. Απλώς έτυχε να τον δω να οδηγεί αργά στον δρόμο, ενώ πήγαινα στο σχολείο. Ηταν ο πιο απίστευτος άντρας που είχα δει ποτέ. Ακόμα είναι».

Μια ερωτευμένη Φορμπς ανακάλυψε ότι ο Ελβις ήταν τραγουδιστής και αγόρασε τον πρώτο της δίσκο. Στα 13 της πήρε το αυτόγραφο του έξω από το παιδικό του σπίτι. «Δεν μου έδωσε καμία σημασία τότε», θυμάται. «Ενα χρόνο αργότερα, όταν είχε μετακομίσει στην Γκρέισλαντ και πήγα εκεί με μια φίλη που τον είχε ήδη γνωρίσει, με ρώτησε ποια ήμουν. Ημασταν στην πύλη, μπήκε μέσα και μετά έστειλε το αυτοκίνητο πίσω και για τις δυο μας. Ημουν τόσο ενθουσιασμένη που γνώριζα τον Ελβις – όχι ως θαυμάστρια, αλλά ως καλεσμένη στο σπίτι του».

Τα 14 ήταν η «μαγική ηλικία» για τον Έλβις, έναν αιώνιο έφηβο και αγόρι της μαμάς — «τα 14 θα σου φέρουν 20», συνήθιζε να λέει, εννοώντας 20 χρόνια φυλακή. Ωστόσο, κανείς δεν παρενέβη για να τον σταματήσει. Η «Μαφία του Μέμφις», όπως ονομαζόταν η κλίκα του, τον κάλυπτε. Τα ΜΜΕ ως επί το πλείστον σιωπούσαν. Ακόμα και τα κορίτσια ήξεραν πως δεν έπρεπε να βγάλουν τσιμουδιά.

Στο ντοκιμαντέρ, η Φορμπς θυμάται τους δημοσιογράφους που ρωτούσαν το όνομά της. Είχε αρνηθεί να το δώσει. Οταν οι φωτογράφοι ήταν τριγύρω, γύρναγε το κεφάλι της μακριά, ακολουθώντας τις εντολές του Ελβις. «Ημουν αρκετά έξυπνη ώστε να μην δω τη φωτογραφία μου στην εφημερίδα, όταν έπρεπε να είμαι στο σχολείο», λέει. «Εκανα πολλές κοπάνες». Λόγω του Ελβις; «Πιθανώς. Δεν μπορείς να ξενυχτάς κάθε βράδυ και να παίρνεις καλούς βαθμούς».

Τα ολονύχτια της με τον Ελβις ακούγονται εντυπωσιακά αγνά. «Σίγουρα δεν υπήρχαν ναρκωτικά, ούτε αλκοόλ», λέει η Φορμπς. «Απλά κάναμε παρέα, όπως κάνουν οι έφηβοι. Μερικές φορές παίζαμε μπάντμιντον. Ακούγαμε πολλή μουσική. Σχεδόν κάθε βράδυ ο Ελβις τζάμαρε για περίπου μία ώρα, τραγουδώντας στο πιάνο. Ηταν σαν να είχες τη δική σου ιδιωτική συναυλία. Τραγουδούσε τα δικά του και μερικά από τα αγαπημένα του τραγούδια, όπως το “Return to Me” του Ντιν Μάρτιν. Ερμήνευε όλα τα είδη μουσικής – μπλουζ, γκόσπελ, ροκ εν ρολ».

Και δεν απαιτούσε τίποτα για αντάλλαγμα; «Ο Ελβις που ήξερα ήταν κύριος», απαντά η Φορμπς. «Μερικές φορές σε ιδιωτικές προβολές ταινιών υπήρχαν κάποια φιλιά στο λαιμό και στο στόμα. Αλλά δεν ήταν πιεστικός. Σε γενικές γραμμές ήταν σαν μικρό παιδί – ένας κλόουν. Γελάγαμε πολύ. Το γέλιο του ήταν ασύγκριτο. Οταν τον γαργαλούσαν δεν μπορούσε να σταματήσει τα γέλια».

Για να κατανοήσει κανείς την συμπεριφορά των κοριτσιών της εποχής, οφείλει να γνωρίζει τα ήθη της. Η μητέρα της Φορμπς ήταν 14 ετών όταν παντρεύτηκε τον πατέρα της, που τότε ήταν στα 22. Στα 15 της απέκτησε τη Φράνσις. Ειδικά στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ, αυτές ήταν διαφορετικές εποχές για τα έφηβα κορίτσια.

Η δικαιολογία της συμπεριφοράς του Ελβις γίνεται όλο και πιο δύσκολη όσο προχωρά χρονικά η σειρά. Στο τέλος, αν και παχύς, πατέρας και κοντά στα 40, η «μαγική ηλικία» του δεν έχει αλλάξει. Εξακολουθούσε να κυνηγά 14χρονες. Η συγγραφέας Σουζάν Φίνσταντ, της οποίας η αμφιλεγόμενη βιογραφία της Πρισίλα Πρίσλεϊ «Child Bride» ήταν η αρχική έμπνευση για το ντοκιμαντέρ, επιμένει ότι ακόμη και στην αρχή της καριέρας του, η προτίμηση του τραγουδιστή για νεαρές μαθήτριες ήταν προβληματική.

«Η “Μαφία του Μέμφις” ήξερε ότι αυτό ήταν λάθος – απολύτως», ισχυρίζεται. «Ηταν τρομοκρατημένοι μήπως αποκαλυφθεί — ιδιαίτερα στη Γερμανία, όταν η 14χρονη Πρισίλα μεταφέρθηκε στο υπνοδωμάτιο του Ελβις. Η παρέα του ήταν στον κάτω όροφο κόβοντας βόλτες μέσα στα μεσάνυχτα, γνωρίζοντας ότι θα τους έριχναν στη φυλακή αν το μάθαινε κανείς».

Αυτό που σόκαρε την Φίνσταντ, η οποία εμφανίζεται στη σειρά, δεν ήταν η ηλικία των πρώην του Ελβις, αλλά το πόσες ήταν και πόσες από αυτές θα μπορούσαν να γίνουν… κυρία Πρίσλεϊ. «Υπήρχαν πολλές “καβάτζες”στις πύλες της Γκρέισλαντ», λέει. «Αναζητούσε μια παρθένα που θα μπορούσε να την μεγαλώσει όπως εκείνος ήθελε, και δεν είμαι σίγουρη ότι τον ένοιαζε ποια θα ήταν».

«Κάθε πτυχή της ζωής του σε σχέση με τις γυναίκες ήταν περίπλοκη, ξεκινώντας από τη μητέρα του, που τον λάτρευε. Το ότι ήταν επιζών από δίδυμα στην κοιλιά της μητέρας του ήταν η ανατροπή. Ο Ελβις αγαπούσε πολλές γυναίκες, αλλά καμιά δεν πλησίαζε τη λατρεία του για την Γκλάντις», εξηγεί η Φίνσταντ.

Στο ντοκιμαντέρ, η σχέση του Ελβις με τη μητέρα του, η οποία πέθανε ξαφνικά το καλοκαίρι του 1958, εμφανίζεται σχεδόν εξίσου ενοχλητική με το γούστο του για τις εφήβους. «Ηταν ένα χαμένο αγόρι, που δεν συνήλθε ποτέ από τον θάνατο της Γκλάντις», λέει η Σίρερ. «Ολόκληρη η ζωή του και οι μελλοντικές επιλογές του επηρεάστηκαν από την απώλεια της – από τις γυναίκες στη ζωή του, μέχρι τα ναρκωτικά».

Οσες δικαιολογίες κι αν εκφραστούν για τη παιδοφιλική συμπεριφορά του «βασιλιά», είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι στον σημερινό κόσμο θα είχαν αντίκρυσμα. Από την άλλη, όπως συνέβη στις περιπτώσεις του Μάικλ Τζάκσον και του κλασικού φιλμ «Οσα Παίρνει ο Ανεμος», η υστερική ακυρωτική κουλτούρα των καιρών μας μάλλον θα εξαφάνιζε την τεράστια καλλιτεχνική αξία και κληρονομιά του αναμορφωτή της σύγχρονης μουσικής.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News