Ως γνωστόν, οι Αμις, στις ΗΠΑ, εκφράζουν σταθερά και αμετακίνητα πολύ συγκεκριμένες θέσεις, έναν τρόπο ζωής που αντιτίθεται στην τεχνολογία. Πριν βιαστούμε να το καταδικάσουμε συλλήβδην, η προσέγγισή τους έχει ένα αφετηριακό νόημα: η κοινότητά τους αντιτίθεται στον ατομικισμό. Με τη δική τους λογική, ο αντιατομικισμός είναι βασικός λόγος για τον οποίο απορρίπτουν τεχνολογίες που θα διευκόλυναν την ατομική εργασία, κάτι δηλαδή που θα μείωνε την εξάρτηση που έχει κάθε μέλος από το άλλο μέλος της ομάδας.

Ετσι, ήδη από τον 18ο αιώνα που μετανάστευσαν από Γερμανία και Ελβετία, κυρίως προς την Πενσιλβάνια των ΗΠΑ, όπου υπήρχε ανεξιθρησκεία, κρατούν μεγάλες αποστάσεις από την τεχνολογία. Εύλογα θα πείτε ότι «σύμφωνοι, δεν υπήρχε και πολλή τεχνολογία τον 18ο αιώνα, ούτε καν ηλεκτρισμός». Σωστά. Εκεί έχουν μείνει οι Αμις, στον 18ο αιώνα. Σχεδόν όλα γίνονται με τον παραδοσιακό τρόπο, οι περισσότερες εργασίες χειρωνακτικά και οι μετακινήσεις τους με άμαξες που τις σέρνουν άλογα.

Ωστόσο, τελευταία έχει εμφανιστεί μια νέα τάση που αλλάζει το τοπίο: όλο και περισσότερα μέλη αρχίζουν να χρησιμοποιούν ηλεκτρικά ποδήλατα. Εύλογα η χρήση των λεγόμενων e-bikes από τους Αμις φαίνεται εκ πρώτης όψεως παράδοξη. Ας πούμε, στην κομητεία Χολμς, στους καταπράσινους λόφους του Οχάιο, καθώς περνάς από χωράφια που καλλιεργούνται από άροτρα, την προσοχή σου τραβούν οι ορδές ντόπιων Αμις να συρρέουν σε πεδιάδες καβάλα σε ηλεκτρικά ποδήλατα.

Ωστόσο το μέτρο της αποδοχής της τεχνολογίας μεταξύ των κοινοτήτων των Αμις δεν είναι συμπαγές. Οπως συχνά συμβαίνει σε θρησκευτικές υπο-ομάδες, καθεμία ακολουθεί δική της ερμηνεία επί των θρησκευτικών κανόνων. Πάντως για τους περισσότερους τα ηλεκτρικά ποδήλατα θεωρούνται μια ήπια τεχνολογία. Τα ηλεκτρικά ποδήλατα δεν είναι κατ’ ανάγκην γρήγορα (σ.σ.: μην κοιτάτε που μερικοί e-riders της παραλιακής κατεβαίνουν «τέζα»), δεν είναι περίπλοκα ως κατασκευές, διατηρούν ακόμη την αίσθηση της χειροκίνητης μετακίνησης αφού συχνά «κάνεις πεντάλι» (στοιχείο σημαντικό στην ερμηνευτική προσέγγιση των Αμις) και, τελευταίο αλλά καθόλου ασήμαντο, τα ηλεκτρικά ποδήλατα μπορούν να φορτίζονται από ηλιακά πάνελ, από τον ήλιο του Θεού και όχι απαραίτητα από την πρίζα.

Ετσι, λοιπόν, μπορεί να δεις στην Ιντιάνα και στην Πενσιλβάνια πολλούς Αμις ντυμένους πάντα εξαιρετικά απλά, λιτά και παλιομοδίτικα, όντως με στάιλινγκ τύπου «Μικρό σπίτι στο λιβάδι», να κυκλοφορούν καβάλα στα e-bikes πηγαίνοντας σε αγορές και τοπικές επιχειρήσεις. Επιπλέον, τα ηλεκτρικά ποδήλατα είναι πιο οικονομικά στη χρήση και στη συντήρησή τους από τις παραδοσιακές άμαξες με άλογα.

Το κόστος για την αγορά και τη φροντίδα των αλόγων μπορεί να είναι υψηλό, ενώ η συντήρηση ενός ηλεκτρικού ποδηλάτου είναι σαφώς χαμηλότερη και πιο εύκολη. Καθόλου τυχαία, λοιπόν, πολλοί κατασκευαστές ηλεκτρικών ποδηλάτων έχουν βρει στην κοινότητα των Αμις, πρώτον, μια επιπλέον αγορά προώθησης και, δεύτερον, μια πολυμελή και ειλικρινή ομάδα που αξιολογεί τα προϊόντα τους και τους βοηθά ως ένα νέο «πεδίο δοκιμών».

«Εχουμε πουλήσει περίπου 10.000 ηλεκτρονικά ποδήλατα τα τελευταία δέκα χρόνια στην κομητεία Χολμς» δήλωσε στο Forbes ο Τζέσε Λάπιν, συνιδρυτής της Magnum, μιας γνωστής μάρκας e-bikes. «Το ποσοστό απορρόφησης στους Αμις είναι πολύ υψηλότερο. Ακόμη και πριν από οκτώ χρόνια, πιο συχνά έβλεπες e-bikes με Αμις στο Οχάιο παρά στο Μανχάταν».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News