Για σύνδρομο αιφνίδιου –όχι βρεφικού, αλλά ρωσικού– θανάτου κάνει λόγο σε άρθρο της η Ελέιν Γκόντφρι του The Atlantic, σημειώνοντας πως οι καιροί είναι δύσκολοι για τους πάσης φύσεως μεγιστάνες της Ρωσίας, οι οποίοι δεν είναι εμφανώς ενθουσιασμένοι με τον πόλεμο του Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ουκρανία.

«Ιδού μια λίστα ατόμων μέσα στην οποία δεν θα έπρεπε να θέλατε να ήσασταν αυτή την περίοδο: ρώσος μεγιστάνας των αλλαντικών, στέλεχος ρωσικής βιομηχανίας φυσικού αερίου, διευθυντής ρωσικού ταμπλόιντ, διευθυντής ρωσικού ναυπηγείου, ιδιοκτήτης ρωσικού χιονοδρομικού κέντρου, ρώσος αξιωματικός της αεροπορίας ή ρώσος μεγιστάνας των σιδηροδρόμων. Οποιος φέρει μία από τις παραπάνω ιδιότητες μάλλον δεν θα πρέπει να στέκεται κοντά σε ανοιχτά παράθυρα, σχεδόν σε οποιαδήποτε χώρα, σχεδόν σε κάθε ήπειρο», γράφει.

Μεγιστάνας των αλλαντικών ήταν ο Πάβελ Αντοφ, ένας ρώσος ολιγάρχης που απέφευγε επικίνδυνα να ταχθεί υπέρ του πολέμου του Πούτιν στην Ουκρανία και το προηγούμενο Σαββατοκύριακου βρέθηκε νεκρός σε ένα ξενοδοχείο της Ινδίας, δύο ημέρες αφότου ένας άλλος ρώσος συνταξιδιώτης του άφησε επίσης την τελευταία του πνοή στο ίδιο ξενοδοχείο.

Ο Πάβελ Αντοφ φέρεται να βρήκε τραγικό θάνατο πέφτοντας από παράθυρο του ξενοδοχείου, αναφέρει η Γκόντφρι, προσθέτοντας πως ο ρώσος εκατομμυριούχος και ο φίλος του είναι οι τελευταίοι που προστέθηκαν σε «μια μακάβρια λίστα ανθρώπων που υπέκυψαν στο Σύνδρομο Αιφνίδιου Ρωσικού Θανάτου, ένα φαινόμενο που έχει στοιχίσει τη ζωή σε έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό επιχειρηματιών, γραφειοκρατών, ολιγαρχών και δημοσιογράφων».

Κάποιοι από αυτούς φέρεται να εκπαραθυρώθηκαν, άλλοι να δηλητηριάστηκαν, ορισμένων να σταμάτησε να χτυπά η καρδιά, ενώ μερικοί να αυτοκτόνησαν. Ωστόσο, όλοι αυτοί οι θάνατοι είναι στην καλύτερη περίπτωση ασυνήθιστοι, αλλά και πάρα πολλοί.

«Περίπου δύο δωδεκάδες επιφανείς Ρώσοι πέθαναν το 2022 με μυστηριώδεις τρόπους, μερικοί φρικιαστικά», μας πληροφορεί η δημοσιογράφος του The Atlantic. Οι σοροί των μεγιστάνων της βιομηχανίας φυσικού αερίου Λεόνιντ Σουλμάν και Αλεξάντερ Τουλιάκοφ εντοπίστηκαν φέροντας σημειώματα αυτοκτονίας, στις αρχές του έτους. Στη συνέχεια, μέσα σε διάστημα μόλις ενός μήνα, τρεις ακόμη επιφανείς ρώσοι επιχειρηματίες, ο Βασίλι Μελνίκοφ, ο Βλάντισλαβ Αβάγιεφ και ο Σεργκέι Προτοσένια, βρέθηκαν νεκροί, με τις Αρχές να υποστηρίζουν πως αυτοκτόνησαν, αφού δολοφόνησαν τις γυναίκες και τα παιδιά τους.

Τον περασμένο Μάιο, οι ρωσικές Αρχές εντόπισαν τη σορό του Αντρέι Κρουκόφσκι, ιδιοκτήτη του χιονοδρομικού κέντρου στο Σότσι, στο βάθος ενός γκρεμού. Μια εβδομάδα αργότερα, ο Αλεξάντρ Σουμπότιν, διευθυντικό στέλεχος ρωσικής εταιρείας φυσικού αερίου, πέθανε σε ένα σπίτι που ανήκε σε έναν σαμάνο της Μόσχας, έχοντας φαρμακωθεί με δηλητήριο φρύνων.

Τον Ιούλιο, το υψηλόβαθμο στέλεχος της ρωσικής βιομηχανίας ενέργειας Γιούρι Βορόνοφ βρέθηκε να επιπλέει στην πισίνα του σπιτιού του στα προάστια της Αγίας Πετρούπολης με τραύμα από σφαίρα στο κεφάλι. Τον Αύγουστο, ο γεννημένος στη Λετονία επικριτής του Πούτιν Νταν Ραπόπορτ έπεσε –κατά τα φαινόμενα πάντα– από παράθυρο του διαμερίσματός του στην Ουάσινγκτον, περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από τον Λευκό Οίκο, ακριβώς πριν ο Ραβίλ Μαγκάνοφ, ο πρόεδρος μιας ρωσικής εταιρείας πετρελαίου, πέσει από τον έκτο όροφο μιας πολυκατοικίας στη Μόσχα. Νωρίτερα, κατά τη διάρκεια του τρέχοντος μήνα, ο Γκριγκόρι Κοτσένοφ, διευθυντής  τεχνολογικής εταιρείας πληροφορικής, γκρεμίστηκε από ένα μπαλκόνι. Πριν από δέκα ημέρες, στην Κυανή Ακτή, ένας ρώσος μεγιστάνας των ακινήτων έπεσε επίσης, μοιραία και αυτός, από μια σκάλα.

Συνοψίζοντας, η Ελέιν Γκόντφρι υπογραμμίζει στο άρθρο της πως «όλοι αυτοί οι θάνατοι καταγράφηκαν εφέτος». Και αναγνωρίζει ότι «δεδομένου του εξαιρετικά χαμηλού προσδόκιμου ζωής στη Ρωσία και του ανεξέλεγκτου ποσοστού αλκοολισμού, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει πως τουλάχιστον μερικοί από αυτούς τους θανάτους ήταν φυσικοί ή τυχαίοι. Απλά και μόνο επειδή κάποιος είναι Ρώσος, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να πέσει κατά λάθος από ένα παράθυρο […] Μερικές φορές οι άνθρωποι αυτοκτονούν – και το ποσοστό αυτοκτονιών μεταξύ των ρώσων ανδρών είναι ένα από τα υψηλότερα που έχουν καταγραφεί στον κόσμο», σημειώνει.

Σύμφωνα με τον Εντουαρντ Λούτβακ, εγνωσμένου κύρους αμερικανό ιστορικό με ειδίκευση στη στρατηγική, η παραπάνω περιγραφή ανταποκρίνεται όντως, τουλάχιστον εν μέρει, στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι παρατηρείται «ένα ξέσπασμα μαζικής απόγνωσης» μεταξύ ορισμένων εκ των μελών των διασυνδεδεμένων και προνομιούχων ελίτ της Ρωσίας. «Φανταστείτε τι συμβαίνει σε μια παγκοσμιοποιημένη χώρα όταν αρχίζουν να επιδρούν οι κυρώσεις. Μερικοί από αυτούς θα αυτοκτονήσουν», είπε.

Ωστόσο, αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως ο υψηλός αριθμός αυτών των πρόωρων θανάτων είναι τουλάχιστον ύποπτος, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη το βεβαρημένο ιστορικό της Μόσχας υπό την ηγεσία του Πούτιν. «Αλλωστε, αυτό κάνει το Κρεμλίνο», γράφει η Γκόντφρι. Αναφέρεται, φυσικά, στην αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας με τοξικό παράγοντα του Αλεξέι Ναβάλνι τον Αύγουστο του 2020, στην επιτυχημένη απόπειρα δολοφονίας, με παρόμοιο τρόπο, του πρώην πράκτορα των ρωσικών υπηρεσιών ασφαλείας Αλεξάντερ Λιτβινιένκο το 2006, στη δηλητηρίαση (η οποία είχε ως αποτέλεσμα να παραμορφωθεί) του υποψήφιου προέδρου της Ουκρανίας και πρώην πρωθυπουργού Βίκτορ Γιουσένκο το 2004.

Δεκαετίες πριν, το 1978, πράκτορας της μυστικής υπηρεσίας της Βουλγαρίας, κατά πάσα πιθανότητα με τη συνδρομή της KGB, δολοφόνησε τον βούλγαρο αντιφρονούντα συγγραφέα Γκεόργκι Μάρκοφ στην καρδιά του Λονδίνου, δηλητηριάζοντάς τον με ένα σφαιρίδιο ρικίνης που εκτοξεύθηκε (μάλλον) από μια ομπρέλα. Ομως οι Ρώσοι πράκτορες εξακολουθούν να είναι ευφάνταστοι, τόσο που ιδιώτες επαγγελματίες δολοφόνοι «κοιτάζουν τις μεθόδους τους και γελούν», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Εντουαρντ Λούτβακ.

Μεταξύ των εν λόγω μεθόδων, όμως, περιλαμβάνονται και οι αυτοκτονίες, η διαλεύκανση των οποίων είναι πολύ πιο δύσκολη υπόθεση, δεδομένου ότι θεωρείται πολύ πιθανό ρώσοι ολιγάρχες που δεν καταφέρνουν να εκφράσουν επαρκώς την πίστη τους στον Βλαντίμιρ Πούτιν να εξαναγκάζονται σε αυτοκτονία.

«Δεν είναι ασυνήθιστο να τους λένε: “Μπορούμε να έρθουμε σε εμείς σε εσάς ή μπορείτε να φερθείτε αντρίκεια και να αυτοκτονήσετε, να βγείτε εκτός παιχνιδιού. Τουλάχιστον θα παραμείνετε κύριοι του εαυτού σας», εξήγησε στο The Atlantic ο Μάικλ Βάις, δημοσιογράφος και συγγραφέας ενός επερχόμενου βιβλίου για την GRU, την υπηρεσία πληροφοριών του ρωσικού στρατού.

Οπότε, ο Πάβελ Αντοφ, ο ρώσος μεγιστάνας των αλλαντικών, έπεσε όντως κατά λάθος από το παράθυρό του δωματίου του σε ξενοδοχείο της Ινδίας; ‘Η τον έσπρωξε κάποιος πράκτορας του Κρεμλίνου; Η μήπως, απειλώντας κάποιος την οικογένειά του, τον έκανε να αισθανθεί πως μοναδική του επιλογή ήταν η αυτοχειρία; «Ολα αυτά τα σενάρια είναι πιθανά», σύμφωνα με τον αμερικανό ειδικό στις μυστικές υπηρεσίες της Ρωσίας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News