Ο πρίγκιπας Φίλιππος, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 99 ετών, γεννήθηκε έλληνας πρίγκιπας. Τον πρώτο φως του ήλιου το είδε στην Κέρκυρα, στο Μον Ρεπό, το καλοκαίρι του 1921.

Ηταν το πέμπτο παιδί και ο πρώτος γιος του πρίγκιπα Ανδρέα της Ελλάδας και της Αλίκης του Μπάτενμπεργκ, την οποία πρόσφατα εξάλλου μνημόνευσε ο εγγονός της, πρίγκιπας της Ουαλίας Κάρολος, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.

Ο Φίλιππος δεν ήταν μόνο ένας σύνδεσμος των Βρετανών με την ταραγμένη εποχή του Μεσοπολέμου.

Ηταν ένας σύνδεσμός μας με την Ελλάδα του Μεσοπολέμου –στον παγκόσμια αντιδραστήρα εντάσεων εκείνης της περιόδου προσθέστε και τον επιταχυντή του Εθνικού Διχασμού και της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Αυτός ο σύνδεσμος του Φιλίππου με την Ελλάδα αποτυπώθηκε ευχάριστα σε ένα περιστατικό της φετινής 25ης Μαρτίου, όταν ο γιος του, ο Κάρολος, επισκέφθηκε μαζί με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας την Προεδρική Φρουρά.

Στον διάδοχο του βρετανικού θρόνου παρουσίασαν μια φωτογραφία του πατέρα του, ως τσολιά, το 1930!

Η οικογένεια του Φιλίππου, ωστόσο, δεν είχε και τόσο καλές αναμνήσεις από την Ελλάδα. Ουσιαστικά έφυγαν ατιμασμένοι και κυνηγημένοι από τη χώρα –ήταν η περίοδος που οι έλληνες μονάρχες αναγνωρίζονταν ως υπαίτιοι για την μικρασιατική τραγωδία.

Και όχι αδίκως. Ο πατέρας του Φιλίππου, πρίγκιπας Ανδρέας, υπήρξε μια εξαιρετικά αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και ένα από τα πρόσωπα που οδήγησαν στην ήττα και στην καταστροφή.

Από τη στιγμή που, το 1920, είχε χάσει την εξουσία ο Ελευθέριος Βενιζέλος και είχε επιστρέψει στον θρόνο ο αδελφός του Κωνσταντίνος Α’, ο Ανδρέας ανέλαβε κυρίαρχο και δυστυχώς κρίσιμο ρόλο στο θέατρο των μαχών στη Μικρά Ασία. Είχε συμμετάσχει βέβαια στους Βαλκανικούς Πολέμους αλλά χωρίς να διακριθεί. Στη Μικρά Ασία όμως έδωσε ρεσιτάλ επιθετικότητας αλλά και ανικανότητας, συνδράμοντας στην καταδικασμένη προέλαση του ελληνικού στρατού προς Ανατολάς. Τον Ιούλιο του 1921, μετά την κατάληψη του Εσκί Σεχίρ, έφθασε ως διοικητής της 12ης μεραρχίας με τον βαθμό του υποστρατήγου και προήχθη αμέσως σε αντιστράτηγο πριν από την αιματηρή εκστρατεία του Σαγγαρίου.

Ο θρύλος θέλει τους άνδρες του να τον αποκαλούν «καψοκαλύβα», επειδή απολάμβανε να διατάζει την πυρπόληση των αγροτικών κατοικιών των τούρκων χωρικών κατά την προέλαση.

Ως αντιστράτηγος ήταν διοικητής του Β’ Σώματος Στρατού που κλήθηκε να προελάσει προς την Αγκυρα. Μετά τη λήξη των επιχειρήσεων της αποτυχημένης εκστρατείας Σαγγαρίου – Αγκύρας (Σεπτέμβριος 1921) του αφαιρέθηκε η διοίκηση του Β’ Σώματος Στρατού από τον διοικητή της Στρατιάς αντιστράτηγο Παπούλα, λόγω ανικανότητας και ανεπάρκειας στη διοίκηση μεγάλων μονάδων στρατού.

Ο μπαμπάς του νεογέννητου Φιλίππου επέστρεψε με τη ρετσινιά του ανίκανου στην Ελλάδα και μετέβη στην Κέρκυρα για να δει την οικογένειά του. Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και την επανάσταση του Πλαστήρα (Σεπτέμβριος 1922), ο πρίγκιπας Ανδρέας συνελήφθη στην Κέρκυρα, τον Νοέμβριο του 1922 και οδηγήθηκε στην Αθήνα για να δικαστεί από έκτακτο στρατοδικείο. Είχε προηγηθεί η Δίκη (και η εκτέλεση) των Εξι, το πρωΐ της 15ης Νοεμβρίου 1922.

Ο πρίγκιπας Ανδρέας θεωρήθηκε μεταξύ των υπευθύνων της Μικρασιατικής Καταστροφής ως διοικητής μεγάλης μονάδας.

Υπάρχει μάλιστα μια χαρακτηριστική ιστορία από τη δίκη του, η οποία μαρτυρά τόσο τις εντάσεις εκείνων των ημερών όσο και το τοξικό κλίμα. Κάποια στιγμή λέγεται πως ο ανακριτής στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος (παππούς του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ και συμμαθητής του πρίγκιπα από τη Σχολή Ευελπίδων), ρώτησε επιδεικτικά τον πρίγκιπα αν έχει παιδιά. Και στην καταφατική απάντηση του κατηγορουμένου απάντησε: «Είναι κρίμα που θα μείνουν ορφανά».

Ο Φίλιππος και οι αδελφές του δεν έμειναν ορφανά. Με την παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων, ο πρίγκιπας Ανδρέας δεν εκτελέστηκε, αλλά καταδικάστηκε στην ποινή της ισόβιας υπερορίας και της διαγραφής από το μητρώο των αξιωματικών. Απελάθηκε ατιμασμένος και χωρίς στρατιωτικό βαθμό από την Ελλάδα. Ενα βρετανικό πολεμικό σκάφος, το «Καλυψώ», τον παρέλαβε από το Φάληρο και έπειτα έπλευσε προς την Κέρκυρα για να παραλάβει την οικογένεια του Ανδρέα, μαζί και τον νεογέννητο Φίλιππο.

Ηταν τέτοια η βιασύνη της εκκένωσης του ανακτόρου του Μον Ρεπό, που ο θρύλος θέλει τον μικρό Φίλιππο να φυγαδεύεται από την Κέρκυρα μέσα σε ένα καλάθι από πορτοκάλια. Επειτα η οικογένεια βρήκε καταφύγιο στο Παρίσι και έπειτα στη Βρετανία. Ο Φίλιππος φοίτησε σε αυστηρών αρχών σχολείο στη Σκωτία και στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό Κολέγιο του Ντάρτμουθ, έπειτα έλαβε μέρος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και το 1947 παντρεύτηκε την τότε πριγκίπισσα Ελισάβετ.

To 1950, τα επίκαιρα της εποχής τον έδειξαν να επισκέπτεται στην Ελλάδα τον εξάδελφό του, βασιλιά της Ελλάδας, Παύλο.

Ακολούθησε και δεύτερη ανεπίσημη επίσκεψη του Φιλίππου μαζί με την ακόμα πριγκίπισσα Ελισάβετ στην Αθήνα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News