Οπως γνωρίζουν και τα μικρά παιδιά, ένα ψηλό βουνό που κρύβει τον ήλιο υψώνουν οι τυπωμένες σελίδες για τη δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι στις 22 Νοεμβρίου 1963, στο Ντάλας του Τέξας. Και όπως ακόμη και οι πέτρες ξέρουν, το θέμα παραμένει πάντα «μυστηριώδες» για τους Αμερικανούς, να εξάπτει την περιέργειά τους, επειδή ήταν το τελευταίο από μία σειρά γεγονότων καθοριστικής σημασίας για το παγκόσμιο κύρος τους.

Τρεις εβδομάδες προτού ο Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ πυροβολήσει τον αμερικανό πρόεδρο από το παράθυρο του έκτου ορόφου ενός κεντρικού κτιρίου του Ντάλας, η βιετναμική πολιτική των ΗΠΑ και προσωπικά του Κένεντι είχε καταρρεύσει μέσα στην ίδια τη φιλική τους Σαϊγκόν (ανατροπή και εκτέλεση του Ντιέμ), ενώ έναν χρόνο πριν ο κόσμος είχε φθάσει στο χείλος της πυρηνικής αβύσσου με την Κρίση των Πυραύλων: Οι πύραυλοι εκείνοι ήταν σοβιετικοί και είχαν εγκατασταθεί στην Κούβα στην ίδια περιοχή όπου το 1961 η CIA είχε οργανώσει κωμικοτραγική εισβολή αντικομμουνιστών τους οποίους ο Κάστρο είχε συντρίψει.

Τα επεισόδια του Ψυχρού Πολέμου ήταν… θερμά και σοβαρά, ήταν πολλά και απανωτά, διατάραζαν τις ισορροπίες. Πρωταγωνιστές τους ήταν ο Κένεντι βέβαια και, από την απέναντι όχθη, ο σοβιετικός ηγέτης Νικήτα Χρουστσόφ. Τον τελευταίο και από το 1953 διάδοχο του Ιωσήφ Στάλιν στην κορυφή της σοβιετικής πυραμίδας τον εμπλέκει στη δολοφονία του πρώτου ένα βιβλίο που τώρα κυκλοφόρησε.

Το «Επιχείρηση Δράκος» («Operation Dragon»), έργο που φιλοδοξεί να είναι «non fiction», έγραψαν δύο παλαιοί κατάσκοποι, ο Αμερικανός Τζέιμς Γούλσεϊ , πρώην διευθυντής της CIA και ο Ρουμάνος Ιον Πατσέπα (ο δεύτερος αυτομόλησε στις ΗΠΑ και έλαβε πολιτικό άσυλο το 1978, όμως πρόσφατα πέθανε από τον κορονοϊό). Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι η ιδέα να δολοφονηθεί ο Κένεντι ήταν του Χρουστσόφ και ότι η βρώμικη δουλειά ανατέθηκε στον Οσβαλντ. Ωστόσο, για κάποιον λόγο, μάλλον επειδή δεν αποκλειόταν η περίπτωση γενικής ανάφλεξης (με πυρηνικά, σημειωτέον), το Κρεμλίνο το μετάνιωσε. Αλλά ήταν αργά. Ο Οσβαλντ είχε πάρει φόρα και ήταν ανεξέλεγκτος…

Το δίδυμο αποδίδει την ταυτότητα της KGB στον δολοφόνο του Κένεντι το 1957. Τότε τον διπλάρωσαν οι Σοβιετικοί, όταν ήταν αμερικανός ναύτης στην Ιαπωνία, λένε, και κατόπιν, όταν έπεσε η ιδέα του προεδρικού φόνου, τον έστειλαν στο Μεξικό για εκπαιδευτικές επαφές «με τον αρμόδιο για εκτελέσεις στο εξωτερικό» πράκτορα της σοβιετικής μυστικής υπηρεσίας. Ο Οσβαλντ ήταν καλός μαθητής, «σφουγγάρι» γνώσεων, απόλυτα πεπεισμένος για το δίκαιο της εκτέλεσης του Κένεντι. Οταν οι «σύντροφοι» του πήραν το παιχνίδι από το χέρι, δεν μπορούσε να το πιστέψει. Νόμιζε ότι αν προχωρήσει μόνος στο σχέδιο του έκτου ορόφου, τελικά θα του έλεγαν και μπράβο. Η συνέχεια είναι γνωστή.

Στις σελίδες του «Επιχείρηση Δράκος» παρεμβάλλονται φωτογραφίες από μηνύματα που έστειλε ο Οσβαλντ στη Σοβιετική Ενωση τον Ιούλιο του 1963 – δι’ αυτών ζητάει την άδεια να εγκατασταθεί μόνιμα εκεί. Οι δύο κατάσκοποι-συγγραφείς ισχυρίζονται ότι όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που απαιτούνται για τη στοιχειοθέτηση της εργασίας τους περιέχονται στην «κωδικοποιημένη» και αποτελούμενη από 26 τόμους έκθεση της Επιτροπής Warren. «Αποκωδικοποιημένα αυτά τα έγγραφα αποδεικνύουν ότι ο δολοφόνος του Κένεντι, ο Οσβαλντ, συνάντησε τον ‘σύντροφο Κοστίν’ στο Μεξικό, έναν αξιωματικό που ανήκε στο 13ο Τμήμα της KGB, αυτό που ήταν εξειδικευμένο στις δολοφονίες Εξωτερικού» γράφουν οι δύο τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News