555
Η πλήρης εικόνα του αστεροειδούς Δίμορφου, μόλις 11 δευτερόλεπτα πριν από την ανατίναξή του από σκάφος της NASA | NASA/Johns Hopkins APL/REUTERS

NASA: Συντρίμμια ανατιναγμένου αστεροειδούς θα χτυπήσουν τον Αρη

Protagon Team Protagon Team 5 Απριλίου 2024, 15:46
Η πλήρης εικόνα του αστεροειδούς Δίμορφου, μόλις 11 δευτερόλεπτα πριν από την ανατίναξή του από σκάφος της NASA
|NASA/Johns Hopkins APL/REUTERS

NASA: Συντρίμμια ανατιναγμένου αστεροειδούς θα χτυπήσουν τον Αρη

Protagon Team Protagon Team 5 Απριλίου 2024, 15:46

Μια αποστολή της NASA που έβγαλε έναν αστεροειδή εκτός της πορείας του το 2022 για να τεστάρει μεθόδους μελλοντικής υπεράσπισης της Γης από επίθεση μετεωρίτη, δημιούργησε συντρίμμια. Τώρα οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτά θα μπορούσαν να μετατραπούν σε κομμάτια μετεωριτών που θα τρυπήσουν κρατήρες στον πλανήτη Αρη.

Το Τεστ Ανακατεύθυνσης Διπλού Αστεροειδή (DART) έριξε ένα διαστημικό σκάφος στην επιφάνεια του μετεωρίτη Δίμορφου –έναν αστεροειδή πλάτους 160 μέτρων– με ταχύτητα 22.500 χλμ. την ώρα. Στόχος του ήταν να επικυρώσει τεχνικές και τεχνολογίες που ίσως χρειαστούν κάποια μέρα για να σταματήσουν πιθανούς διαστημικούς βράχους πριν γίνουν «δολοφόνοι πόλεων», τροποποιώντας την τροχιακή διαδρομή τους.

Σύμφωνα με δημοσίευμα των Times του Λονδίνου, η αποστολή ξεπέρασε τις προσδοκίες των αστρονόμων της NASA, αποδεικνύοντας τον βαθμό στον οποίο η κινητική ενέργεια μπορεί να αξιοποιηθεί για να εκτρέψει αστεροειδείς. Αλλά η πρωτοβουλία είχε και απροσδόκητες συνέπειες.

Σύμφωνα με μια μελέτη της σύγκρουσης που μόλις δημοσιοποιήθηκε, 37 ογκόλιθοι που ανατινάχτηκαν από το ωστικό κύμα θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη δημιουργία βροχής μετεωριτών στην επιφάνεια του πλανήτη Αρη – όχι άμεσα, αλλά σε τουλάχιστον 6.000 χρόνια! Πάντως κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πείραμα DART κρίνεται επιτυχημένο, καθώς δεν δημιούργησε ογκόλιθο που θα μπορούσε να προσκρούσει στη Γη.

«Παράλληλα, όμως, τα ευρήματα που παρουσιάζονται σε αυτή την εργασία υποδηλώνουν ότι οι μελλοντικές αποστολές που περιλαμβάνουν μια αλληλεπίδραση με το επιφανειακό υλικό ενός αστεροειδούς κοντά στη Γη, θα πρέπει να σχεδιαστούν προσεκτικά» αναφέρει η μελέτη που συντάχθηκε από δύο ιταλούς αστρονόμους.

Τέτοιου είδους αποστολές θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν και ιδιωτικές εταιρείες αεροναυτικής, με επίκεντρο την εξόρυξη αστεροειδών για υλικά όπως το νερό –σημαντικό τόσο για τα καύσιμα πυραύλων όσο και για την υποστήριξη της ζωής σε μελλοντικούς διαστημικούς οικισμούς– ή πολύτιμα μέταλλα.

Η έρευνα διεξήχθη από τον Μάρκο Φενούτσι του Κέντρου Συντονισμού Αντικειμένων Κοντά στη Γη, στην πόλη Φρασκάτι της Ιταλίας, το οποίο διευθύνει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), και τον Αλμπίνο Καρμπονιάνι, από το Παρατηρητήριο Αστροφυσικής και Διαστημικής Επιστήμης της Μπολόνια.

Οι δυο αστρονόμοι χρησιμοποίησαν στοιχεία παρατήρησης του Δίμορφου και του μητρικού αστεροειδή του, Δίδυμου –έναν βράχο πλάτους 780 μ., γύρω από τον οποίο περιφέρεται ο μικρότερος μετεωρίτης– από το διεθνές τηλεσκόπιο Χαμπλ. Μελετώντας το σμήνος των 37 ογκόλιθων που εκτοξεύθηκαν από την πρόσκρουση του DART τον Σεπτέμβριο του 2022, κατάφεραν να προβάλουν τη μελλοντική τους διαδρομή.

Οι ογκόλιθοι έχουν μέγεθος μεταξύ τεσσάρων και επτά μέτρων και είναι ξεχωριστοί από το ρεύμα συντριμμιών μήκους σχεδόν 10.000 χιλιομέτρων που δημιουργήθηκε πίσω από τον Δίμορφο, και μοιάζει με την ουρά ενός κομήτη. Η ESA εκτόξευσε το διαστημόπλοιο «Ηρα» για να προσεγγίσει τον ανατιναγμένο αστεροειδή και τα συντρίμμια του, οι τροχιές των οποίων μακροπρόθεσμα τέμνονται με εκείνες του Αρη.

Η μελέτη υπολόγισε ότι οι ογκόλιθοι θα διασχίσουν την τροχιά του Κόκκινου Πλανήτη πολλές φορές στα επόμενα 20.000 χρόνια, και είναι πιθανό κάποιοι από αυτούς να χτυπήσουν την επιφάνειά του προκαλώντας κρατήρες. Οι προσομοιώσεις έγιναν με δεδομένα από την έκρηξη μετεωρίτη πάνω από τη Σιβηρία το 1908, που είχε εκρηκτική δύναμη 1.000 φορές πολλαπλάσια της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα το 1945.

«Δεδομένης της αραιότητας της ατμόσφαιρας του Αρη, αναμένεται ότι οι ογκόλιθοι θα φτάσουν άθικτοι στο έδαφος και θα ανασκάψουν έναν μικρό κρατήρα πρόσκρουσης» μήκους περίπου 300 μέτρων ο καθένας, αναφέρει η μελέτη. Προσθέτει επίσης ότι εξήγαγε χρήσιμα συμπεράσματα για μελλοντικές αποστολές ανατίναξης μετεωριτών, ώστε τα συντρίμμια τους να μη θέσουν σε κίνδυνο την επιφάνεια της Γης και τους δορυφόρους που πετούν από πάνω της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...