Η λίστα των διασημοτήτων από τον χώρο του θεάματος που υποστήριξαν προεκλογικά την Κάμαλα Χάρις θυμίζει κατάλογο προσκεκλημένων στα βραβεία Οσκαρ ή τα μουσικά Grammy: Οπρα Γουίνφρεϊ, Megan Thee Stallion, Τζορτζ Κλούνεϊ, Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Μπρους Σπρίνγκστιν και πολλοί ακόμη στάθηκαν δυναμικά στο πλευρό της προτρέποντας τους Αμερικανούς να την ψηφίσουν. Δεν τους έπεισαν όμως. «Τι σημαίνει αυτό;», αναρωτιέται σε ανάλυσή του ο Guardian. «Μήπως παρήλθε η εποχή που η πολιτική άποψη των μεγάλων σταρ έπαιζε κάποιο ρόλο;».

Η προεκλογική καμπάνια της Κάμαλα Χάρις, πράγματι, συγκέντρωσε τη μεγαλύτερη αποδοχή διασημοτήτων στην Ιστορία. Ακόμη και η μεγαλύτερη σταρ παγκοσμίως σήμερα, η Τέιλορ Σουίφτ, αποφάσισε να στηρίξει τη Χάρις, σε μια κίνηση που «άξιζε χρυσάφι».

Οι αναλυτές που «ξεσκονίζουν» την εκλογική ήττα της Χάρις, προσπαθώντας να καταλάβουν τι έφταιξε για αυτήν, στρέφουν το βλέμμα τους και στους διάσημους, σε μια απόπειρα να κατανοήσουν γιατί η υποστήριξή τους φάνηκε να μη σημαίνει απολύτως τίποτε. Και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι όχι απλώς δεν βοήθησε τη Χάρις, αλλά ίσως είχε και το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: όλη αυτή η λάμψη των σταρ ίσως έδωσε στον μέσο Αμερικανό την αίσθηση ότι η εκστρατεία της υποψήφιας των Δημοκρατικών δεν είχε καμία επαφή με τα προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία, λένε, ιδιαίτερα το ζήτημα του πληθωρισμού, το οποίο ταλανίζει τους πολίτες αλλά δεν αφορά σε κανένα επίπεδο τους πάμπλουτους αστέρες του θεάματος.

Η καμπάνια της Χάρις ήταν υπερβολική στην προβολή της υποτιθέμενης δύναμης των διασημοτήτων, εκτιμά ο Guardian. Λίγες ώρες πριν από τις εκλογές, η Lady Gaga, η Οπρα Γουίνφρεϊ, ο Ρίκι Μάρτιν και οι The Roots ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια προεκλογική εκδήλωση για την Χάρις, στη συναυλία «Vote for Freedom» στα σκαλιά του Μουσείου Τέχνης της Φιλαδέλφειας.

Η Στίβι Νικς (πρώην τραγουδίστρια των Fleetwood Mac) είπε ότι η Χάρις «είναι η μεγάλη ελπίδα μας να σώσουμε τον κόσμο» και ότι μπορεί να τραγουδούσε η ίδια στην ορκωμοσία της. Η Μπιγιονσέ (της οποίας το τραγούδι Freedom «έντυσ» ανεπισήμως την καμπάνια της Χάρις), η Τζένιφερ Λόπεζ, ο Τζορτζ Κλούνεϊ, η Κέιτι Πέρι, ο Τζον Μπον Τζόβι και η Cardi B τάχθηκαν όλοι στο πλευρό της.

Τώρα, όμως, συνεχίζει ο Guardian, οι Δημοκρατικοί αναρωτιούνται μήπως η εξάρτησή τους από την υποστήριξη διασημοτήτων πρώτης γραμμής ευθύνεται για την απώλεια ψήφων από την εργατική τάξη. Ειδικά καθώς βγαίνουν στη δημοσιότητα λεπτομέρειες για τα τεράστια ποσά που ξόδεψε η καμπάνια της Χάρις σε εκδηλώσεις με διασημότητες.

Τα λογιστικά βιβλία των εκλογών δείχνουν ότι 1 εκατ. δολάρια από τα χρήματα της εκστρατείας της Χάρις χρησιμοποιήθηκαν για να πληρωθεί η εταιρεία παραγωγής της Γουίνφρεϊ, αν και η ίδια η σταρ δεν πληρώθηκε.

Αντιθέτως, η εκστρατεία των Ρεπουμπλικάνων του Ντόναλντ Τραμπ βρέθηκε συχνά σε αντιπαράθεση με τις διασημότητες.

Οι μουσικοί παραπονούνται εδώ και καιρό ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος χρησιμοποίησε τα τραγούδια τους σε συγκεντρώσεις, χωρίς την άδειά τους. Ο Νιλ Γιανγκ έκανε μήνυση για να σταματήσει η εκστρατεία του Τραμπ να χρησιμοποιεί το «Rockin’ in the Free World», το τραγούδι που χρησιμοποιούσε για να ανακοινώσει την προεδρική εκστρατεία του πριν από τέσσερα χρόνια. Ο Τραμπ είπε ότι «έτσι κι αλλιώς δεν του άρεσε το τραγούδι».

Την παραμονή των εκλογών ο Τραμπ είπε σε ένα πλήθος στο Πίτσμπουργκ: «Δεν χρειαζόμαστε τους σταρ, διότι εμείς έχουμε πολιτική»! Επέκρινε την Μπιγιονσέ επειδή πήγε σε μια προεκλογική συγκέντρωση της Χάρις στο Χιούστον, λίγες ημέρες νωρίτερα, αλλά δεν τραγούδησε. «Δεν υπάρχει συμμετοχή. Η όλη υπόθεση είναι “δώσε μου την επιταγή μου να φύγω από εδώ”» σχολίασε δηκτικά.

Πέρα από όλα αυτά, έχει φουντώσει η συζήτηση για την έμμεση συμμετοχή των προσωπικοτήτων της show business στην πολιτική και κατά πόσο πράγματι ενθαρρύνουν τους νέους να ψηφίσουν. Ωστόσο, το ποσοστό συμμετοχής στην ηλικιακή ομάδα 18-29 μειώθηκε το 2024, ενώ ακόμη και οι νεαρές γυναίκες, οι οποίες γενικά είναι υπέρ της Χάρις, μετακινήθηκαν προς τον Τραμπ κατά 7 μονάδες σε σχέση με το 2020, φτάνοντας το 40%.

«Οι διάσημοι δεν έκαναν τη διαφορά γιατί κανείς δεν μπορούσε να κάνει τη διαφορά. Ηταν μια ελαττωματική εκστρατεία από την αρχή, επειδή διευθυνόταν από το πολιτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα, στο οποίο οι ήττες δεν έχουν καμία συνέπεια», είπε στον Guardian ο σύμβουλος των Δημοκρατικών Χανκ Σέινκοπφ.

«Τα ποσοστά των Δημοκρατικών μειώθηκαν συνολικά, επομένως απέτυχαν να κάνουν την εκλογική βάση να ταυτιστεί. Οι διασημότητες δεν συγκινούν τους ψηφοφόρους. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να προσθέτουν λάμψη στις εκδηλώσεις, χωρίς να δίνουν στον κόσμο αυτό που θέλουν: πολιτική και κατεύθυνση», πρόσθεσε.

«Τα προβλήματα της Χάρις επιδεινώθηκαν από την υποστήριξη των διασημοτήτων», είπε επίσης στον Guardian ο Αντι Γκέρσον, καθηγητής Μουσικής Πρακτικής στο Πανεπιστήμιο των Συρακουσών.

«Οι διασημότητες εμφανίζονταν σε συγκεντρώσεις γεμάτες κόσμο που ήδη επρόκειτο να την ψηφίσει», συμπλήρωσε. «Ο Σπρίνγκστιν θα ήταν προτιμότερο να πηγαίνει στα εργοστάσια του Μίσιγκαν, αυτά για τα οποία μιλάει στα τραγούδια του, και η Μπιγιονσέ θα ήταν καλύτερα να πήγαινε στα κομμωτήρια του Χιούστον. Αυτό δεν θα ήταν μόνο πιο viral αλλά θα ήταν και πιο αυθεντικό, διότι κανείς δεν θέλει να ακούσει τον Σπρίνγκστιν ή την Μπιγιονσέ να μιλάνε για οικονομικά», καταλήγει. «Δεν έχουν απήχηση».

Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για την επιλογή της Χάρις να εμφανιστεί σε εξώφυλλο της Vogue καθώς ξεκινούσαν οι εκλογές. Ηταν μια ωραία φωτογράφιση, αλλά έστειλε το λάθος μήνυμα στους ψηφοφόρους, οι οποίοι είναι εξαγριωμένοι με τις ελίτ και ανησυχούν πώς θα πληρώσουν το ενοίκιό τους, αυτό δηλαδή που οι δημοσκοπήσεις έδειχναν σταθερά ότι ήταν το βασικό διακύβευμα στις εκλογές.

«Αν και η μόδα μπορεί να είναι μια παγκόσμια γλώσσα, δεν λειτουργεί πάντα καλά όταν πρόκειται για την πολιτική, ειδικά για έναν υποψήφιο που ισχυρίζεται ότι κατανοεί τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλοί Αμερικανοί», έγραψε η Βανέσα Φρίντμαν, κριτικός μόδας των New York Times.

Η προσπάθεια της Χάρις να «κλείσει» τη μικρή ψαλίδα με τον Τραμπ, με όποιο μέσον μπορούσε, ήταν λογική, γράφει ο Guardian. Αυτό που είναι λιγότερο σαφές είναι αν η αξιοποίηση της βάσης θαυμαστών των διασημοτήτων θα μπορούσε να έχει κάνει τη διαφορά σε ένα εκλογικό σώμα που είναι θυμωμένο με το κατεστημένο.

Οι Δημοκρατικοί στην παρούσα κατάστασή τους δεν έχουν κανένα αντιεξουσιαστικό έρεισμα και κάλεσαν τις διασημότητες να υποστηρίξουν το αφήγημά τους, αφήνοντας τους Ρεπουμπλικανούς να ευθυγραμμιστούν με δεξιούς podcasters, των οποίων η δουλειά ήταν να αντανακλούν το φως στο μοναδικό κεντρικό αστέρι που έχει σημασία για τους Ρεπουμπλικανούς ψηφοφόρους: τον ίδιο τον Τραμπ.

«Οι διασημότητες μπορούν να παρακινήσουν τους ανθρώπους να αγοράσουν παπούτσια και αρώματα και σίγουρα επηρεάζουν τα χτενίσματα, αλλά όταν πρόκειται να διαμορφώσουν γνώμη για την πολιτική, και ειδικά για τον πρόεδρο των ΗΠΑ, αυτό απλώς δεν συμβαίνει», είπε στον Guardian ο Ρόμπερτ Τόμσον, διευθυντής του κέντρου ερευνών τηλεόρασης και μαζικής κουλτούρας Bleier.

«Στην πραγματικότητα, ένας σταρ που υποστηρίζει έναν υποψήφιο είναι πολύ πιο πιθανό να κάνει τους ανθρώπους να αλλάξουν γνώμη για τον ίδιον τον σταρ παρά να αλλάξουν γνώμη για τον υποψήφιο».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News