Κάποιοι επιστήμονες την ονομάζουν «υπεράνθρωπη» ανοσία. Κάποιοι άλλοι «αλεξίσφαιρη» ή «υβριδική». Σε κάθε περίπτωση, το καλό νέο είναι ότι κάποιοι άνθρωποι αναπτύσσουν «πραγματικά υπερφυσική ανοσία», σύμφωνα με την ερευνήτρια-ιολόγο από τη Ρόδο Θεοδώρα Χατζηιωάννου. Μάλιστα, είναι τόσο ισχυρή, που θα μπορούσε να τους εξασφαλίσει απόλυτη προστασία από τον κορονοϊό, αλλά και από τις μελλοντικές του μεταλλάξεις.

Οπως φάνηκε σε έρευνα που έκαναν ειδικοί από το Πανεπιστήμιο Ροκφέλερ στη Νέα Υόρκη, την οποία μάλιστα συνυπογράφει η δρ. Χατζηϊωάννου, όσοι έχουν νοσήσει από κορονοϊό και ακολούθως κάνουν δύο δόσεις του εμβολίου, αναπτύσσουν ένα τύπο υπερανοσίας.

Η ελληνίδα επιστήμονας είναι από το 2012 αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Ροκφέλερ και κάνει μεταδιδακτορική έρευνα στο εργαστήριο του διάσημου καθηγητή Πολ Μπιένιαζ. Παράλληλα εργάζεται και στο ερευνητικό κέντρο Aaron Diamond Research Center for AIDS.

Σύμφωνα με το NPR, οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο Ροκφέλερ τους τελευταίους μήνες έκαναν μία σειρά μελετών, που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι κάποιοι άνθρωποι ανέπτυσσαν εξαιρετικά ισχυρή ανοσολογική ανταπόκριση απέναντι στον κορονοϊό.

Ο οργανισμός αυτών των ανθρώπων, παρήγαγε πολύ υψηλά επίπεδα αντισωμάτων, τα οποία είχαν επιπλέον και το χαρακτηριστικό της μεγάλης ευελιξίας. Μάλιστα, πιθανότατα να είναι ικανά να καταπολεμήσουν και όλες τις μεταλλάξεις του κορονοϊού που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή, αλλά και αυτές που θα υπάρξουν στο μέλλον.

«Εύλογα θα μπορούσε κάποιος να προβλέψει ότι αυτοί οι άνθρωποι θα είναι αρκετά καλά προστατευμένοι από τις περισσότερες, ίσως και όλες τις μεταλλάξεις του κορονοϊού, που θα συναντήσουμε στο μέλλον», εξηγεί ο Πολ Μπιένιαζ, καθηγητής ιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ροκφέλερ.

Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ερευνητές εστίασαν σε αντισώματα που είχαν συλλέξει από 14 άτομα που είχαν αναρρώσει και διαπίστωσαν ότι αυτά μπορούσαν να εξουδετερώσουν έξι μεταλλάξεις του κορονοϊού, μεταξύ των οποίων βρίσκονταν η Δέλτα και η Βήτα.

Επιπλέον, εντόπισαν αντισώματα ανθεκτικά σε πολλούς άλλους ιούς που συγγενικούς με τον κορονοϊό, συμπεριλαμβανομένου ενός που ανιχνεύεται σε νυχτερίδες και δύο σε παγκολίνους.

Και οι 14 είχαν νοσήσει από Covid-19 το 2020 και ένα χρόνο αργότερα εμβολιάστηκαν με mRNA εμβόλια. «Η ανοσολογική τους ανταπόκριση στον εμβολιασμό ήταν εξαιρετική, και όπως φάνηκε, ανέπτυξαν πραγματικά υπερφυσική ανοσία», σχολιάζει η δρ. Χατζηϊωάννου, η οποία συμμετείχε στις περισσότερες μελέτες.

«Οσοι ασθενείς έχουν τέτοια υπερανοσία, είναι σε θέση υπεροχής. Και τα αντισώματα στο αίμα τους μπορούν να εξουδετερώσουν ακόμη και τον Sars-Cov-1, που είχε προκαλέσει πανδημία πριν από περίπου 20 χρόνια», εξηγεί η ίδια.

Η μελέτη που έκαναν οι ειδικοί στο Ροκφέλερ δεν είναι η πρώτη του είδους της. Και σε άλλες έρευνες έχει φανεί ότι υπάρχουν κάποια άτομα με εξαιρετικά ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα στην αντιμετώπιση του κορονοϊού.

«Εύκολα μπορεί κανείς να θεωρήσει ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι επαρκώς προστατευμένοι έναντι των περισσότερων -αν όχι όλων- των στελεχών του κορονοϊού», σχολιάζει ο Δρ Μπιένιαζ.

Οι επιστήμονες του Ροκφέλερ, όμως, πήγαν ένα βήμα παρακάτω, καθώς δοκιμάζοντας την αποτελεσματικότητα των σούπερ αντισωμάτων κατά ενός ιού που έφτιαξαν στο εργαστήριο, έτσι ώστε να είναι πολύ ανθεκτικός.

Κι ενώ τα αντισώματα από άτομα που είτε μόνο είχαν νοσήσει και αναρρώσει από τη λοίμωξη Covid-19, είτε είχαν μόνο εμβολιαστεί πλήρως, ήταν ανίσχυρα στον υβριδικό ιό, τα αντισώματα των ατόμων που είχαν ιστορικό νόσησης και είχαν εμβολιαστεί με δύο δόσεις τον εξουδετέρωσαν πλήρως.

Η παρατήρηση αυτή επιβεβαιώνει τη μεγάλη αποτελεσματικότητα των εμβολίων με τεχνολογία mRNA σε άτομα με ιστορικό έκθεσης στον κορονοϊό, σύμφωνα με κυρία Χατζηιωάννου, ανοίγοντας τον δρόμο για ένα πραγματικά καθολικό εμβόλιο αποτελεσματικό για όλα τα στελέχη του κορονοϊού.

Η ελληνίδα ερευνήτρια Θεοδώρα Χατζηιωάννου

Η Θεοδώρα Χατζηιωάννου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρόδο. Σπούδασε Βιοχημεία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ της Βρετανίας και στη συνέχεια ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές στη Βιοτεχνολογία στο Imperial College του Λονδίνου.

Εργάστηκε ως βοηθός έρευνας στο εργαστήριο του Robin Weiss στο Institute of Cancer Research, όπου, όπως λέει, ερωτεύτηκε την έρευνα και αποφάσισε να ακολουθήσει διδακτορικές σπουδές.

Ακολούθως, μετακόμισε στη Λιόν της Γαλλίας, όπου απέκτησε διδακτορικό τίτλο από το Πανεπιστήμιο Claude Bernard το 1999. Η διδακτορική της έρευνα αφορούσε τη μελέτη προσαρμογής ρετροϊών για τη χρήση τους εργαλεία γονιδιακής θεραπείας, μέσω επέκτασης του τροπισμού τους για τη στόχευση συγκεκριμένων κυττάρων με τροποποίηση του μεμβρανώδους φακέλου.

Μετά την ολοκλήρωση των διδακτορικών της σπουδών, η Χατζηιωάννου μετακόμισε στις HΠΑ, όπου έγινε μέλος του εργαστηρίου του Στίβεν Γκοφ στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια.

Στη συνέχεια, εκπόνησε περαιτέρω μεταδιδακτορική έρευνα με τον καθηγητή Πολ Μπιένιαζ στο Πανεπιστήμιο Ροκφέλερ και το ερευνητικό κέντρο Aaron Diamond Research Center for AIDS.

Ανακηρύχθηκε επίκουρη Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Ροκφέλερ το 2006 και προήχθη σε αναπληρώτρια Καθηγήτρια το 2012.

Είναι γνωστή για την έρευνά της πάνω στην ανακάλυψη περιοριστικών παραγόντων κατά του HIV-AIDS και άλλων φακοϊών πρωτευόντων, οι οποίοι περιορίζουν τη δράση των ιών σε συγκεκριμένα είδη, δυσχεραίνοντας τη μελέτη του ιού HIV-1 σε ζωικά μοντέλα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News