Τα ελβετικά βουνά είναι από τα πιο όμορφα μέρη της Γης. Κατά τη διάρκεια του lockdown, που επέβαλε ο φόβος της πανδημίας Covid-19, έγιναν και απόλυτα ήσυχα αφού οι σκιέρ κλείστηκαν στο σπίτι τους, οπότε πίστες, ξενοδοχεία και εστιατόρια έμειναν άδεια φέτος τον χειμώνα. Ωστόσο, η σιωπή θα σπάσει τους καλοκαιρινούς μήνες.

Σε ανάμνηση της ζωής πριν από τον κορονοϊό, οι ελβετοί κτηνοτρόφοι πήραν ειδική άδεια για την τέλεση του φεστιβάλ «Inalpe», κατά τη διάρκεια του οποίου πάνω από το ένα τέταρτο του εκατομμυρίου γαλακτοπαραγωγικών αγελάδων της χώρας παίρνει… τα βουνά για να ξεκαλοκαιριάσει σε βοσκοτόπια που βρίσκονται σε μεγάλο υψόμετρο.

Οι τοπικές αρχές, γράφει η Telegraph, έχουν επιτρέψει τη διοργάνωση της εκδήλωσης, αν και χωρίς τις ορδές των θεατών που συνήθως συρρέουν στα χωριά και τις πλαγιές για να παρακολουθήσουν την πομπή των κοπαδιών.

Οι εκδηλώσεις μεγάλης κλίμακας με περισσότερα από 1.000 άτομα απαγορεύονται στην Ελβετία μέχρι τα τέλη Αυγούστου και οι κτηνοτρόφοι έχουν λάβει αυστηρές οδηγίες να μη συγκεντρώνονται σε ομάδες άνω των πέντε κατά τη διάρκεια της πορείας ή όταν βρίσκονται στο βουνό.

Οι αγελάδες κάνουν το ετήσιο προσκύνημά τους στις πλαγιές τον Μάιο και τον Ιούνιο, αλλά η ημερομηνία της φετινής εκδήλωσης παραμένει άγνωστη για το κοινό ώστε να αποφευχθούν επισκέπτες που θα ήθελαν να αγνοήσουν τα μέτρα.

Στο καντόνι του Βαλέ, όπου βρίσκονται οι πόλεις Κραν Μοντανά και Σας Φι, πριν από την πομπή οι αγελάδες παίρνουν μέρος σε μια σειρά από αγώνες. Η Heren, η τοπική φυλή των βοοειδών φημίζεται για την έντονη ιδιοσυγκρασία και τη μυϊκή της διάπλαση. Τα θηλυκά πιάνονται από τα κέρατα μέχρι να βάλει κάτω το κεφάλι η μία από τις δύο αγελάδες. Μετά από αρκετούς γύρους αποκλεισμών, η νικήτρια στέφεται βασίλισσα και ηγείται της πορείας στις πλαγιές φορώντας το τελετουργικό καπέλο που είναι στολισμμένο με λουλούδια.

Το «Inalpe» είναι ένα θέαμα που δεν μοιάζει με κανένα άλλο στον κόσμο. Η καλοκαιρινή βοσκή σε μεγάλα υψομέτρα, γιορτάζεται με εντυπωσιακούς στολισμούς των αγελάδων που γίνονται βασίλισσες ενώ όλες φορούν κουδούνια γύρω από το λαιμό τους. Και όσο μεγαλύτερη είναι η αγελάδα, τόσο μεγαλύτερο είναι και το κουδούνι της.

Το κουδούνισμά τους αντηχεί στις κοιλάδες, μαζί με τους λαρυγγισμούς (Jodeln) και τα τραγούδια των κτηνοτρόφων. Είναι μια περίοδος γιορτινή και καθώς οι λόφοι ζωντανεύουν, η Ελβετία μας υπενθυμίσει ότι παρά το lockdown και την αβεβαιότητα που επικρατεί, εξακολουθούν να υπάρχουν λόγοι για να γιορτάζουμε.

Η γιορτή της ανάβασης στα ορεινά βοσκοτόπια είναι το σύμβολο του ισχυρού πνεύματος της κοινότητας στα βουνά, ενώ σκιέρ, snowboarders και θέρετρα σε όλο τον κόσμο δείχνουν επίσης σημάδια ανθεκτικότητας και συνεργασίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Το ελβετικό θέρετρο του Ζερμάτ λειτούργησε ως λάμψη ελπίδας για πολλούς, καθώς επί πέντε εβδομάδες φώτιζε κάθε βράδυ το διάσημο βουνό Μάτερχορν προβάλλοντας στις πλαγιές του μηνύματα ενότητας σε όλο τον κόσμο.

Στο γαλλικό θέρετρο Λ’ Αλπ ντ’ Ουέζ, οι εκπαιδευτές του σκι δώρισαν τις παλιές τους στολές και εθελοντές τις μετέτρεψαν στις οικιακές ραπτομηχανές τους σε προστατευτικές μάσκες για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας. Και χιλιάδες άτομα τόσο στην Αμερική όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο δώρισαν μάσκες του σκι στο κίνημα Goggles4Docs, το οποίο προμηθεύει προστατευτικό εξοπλισμό σε νοσοκομεία.

Τα καλοκαίρια οι ελβετικές αγελάδες ανεβαίνουν κατά μέσο όρο, σε υψόμετρο 590μ, ενώ κάποιες φτάνουν στα 2.000 μέτρα, καλύπτοντας περίπου 16 χιλιόμετρα την ημέρα. Στην πορεία τους μέσα από βραχώδη ορεινά μονοπάτια τις συνοδεύουν οι οικογένειες των κτηνοτρόφων, συχνά ντυμένοι με τις παραδοσιακές τους ενδυμασίες.

Πολλοί κουβαλούν επιπλέον τον εξοπλισμό για το άρμεγμα και την τυροκόμηση καθώς όλο το καλοκαίρι  μένουν στα βουνά με τα κοπάδια τους, σε καλύβες και σε αγροκτήματα. Με άλλα λόγια γι’ αυτούς η απομόνωση, που βιώνει τώρα όλος ο υπόλοιπος κόσμος δεν είναι κάτι νέο.

Αυτές οι παραδοσιακές κοινότητες στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στη γεωργία και την κτηνοτροφία, ανεβαίνουν στα βουνά τους καλοκαιρινούς μήνες, που είναι ήρεμοι αφου υπάρχουν λίγοι ή καθόλου τουρίστες στα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια και στις πλαγιές.

Οι κτηνοτρόφοι μπορούν να χρεώνουν υψηλές τιμές για το αλπικό τυρί που παράγουν οι αγελάδες τους γιατί είναι εξαιρετικό και η μοναδική γεύση του, η οποία οφείλεται στην ποικιλία των χόρτων και των βοτάνων που υπάρχουν στα βοσκοτόπια σε μεγάλα υψόμετρα, αναγνωρίζεται σε όλο τον κόσμο.

Η εκτροφή βοοειδών υπήρξε βασική μορφή οικονομίας στις Άλπεις από τον 14ο αιώνα. Από τότε μέχρι σήμερα, οι αγρότες σε ελβετικές περιοχές όπως το Βαλέ και το Απεντσελ έχουν επιβιώσει από πολλές παγκόσμιες καταστροφές και πολέμους, και οι αγελάδες τους δεν σταμάτησαν ποτέ να ανεβαίνουν τα καλοκαίρια ψηλά στις πλαγιές των βουνών.

Τον Σεπτέμβριο, πριν πέσει το πρώτο χιόνι της χιονοδρομικής περιόδου, οι αγελάδες θα κάνουν το μακρύ ταξίδι της επιστροφής πίσω στα χωριά τους. Και σύμφωνα με την παράδοση στην παρέλαση «Désalpe», που είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή, όλες τις αγελάδες ανεξαρτήτως ηλικίας στολίζονται με λουλούδια και πρασινάδες, όχι μόνο οι βασίλισσες.

Το ερχόμενο φθινόπωρο όταν οι αγελάδες θα επιστρέφουν, ίσως μπορέσουν οι θεατές να τις καλωσορίσουν και πάλι. Προς το παρόν, όμως, η ιστορία της τελετουργικής μετακίνησης των κοπαδιών είναι η μόνη που μπορεί να μας θυμίζει ότι η τήρηση των παραδόσεων έχει κρατήσει δυνατές τις ελβετικές κοινότητες πολλούς αιώνες μέχρι σήμερα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News