Ας ξεκινήσω από μια εικόνα. Η Έλλη Αλεξίου – στα 57 της χρόνια- με την κοψιά της αυστηρής δασκάλας να έχει στήσει στη γωνία ως άτακτο μαθητή της, τον κατά δύο χρόνια νεότερο της, Πέτρο Σωκ. Κόκκαλη και ο τελευταίος να ξεγυμνώνει τη ζωή του μπροστά στους συντρόφους του, όντας αναγκασμένος να συμμετέχει στην διαδικασία ανακαταγραφής των μελών του ΚΚΕ που είχε διατάξει ο απόλυτος άρχων Νίκος Ζαχαριάδης για όλους τους κομμουνιστές ακολούθησαν τον ηττημένο ΔΣΕ στην πολιτική προσφυγιά. Αλλά, τι σήμαινε όλη αυτή η διαδικασία; Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από μια τελετουργία κομματικής «Ιεράς Εξέτασης» όπου τα μέλη του ΚΚΕ – υπήκοοι μιας εξουσίας δίχως κρατική επικράτεια- στις τότε Λαϊκές Δημοκρατίες της ΝΑ Ευρώπης και την Σοβιετική Ένωση έπρεπε να αποδείξουν με κάθε τρόπο την πίστη τους στην ηγεσία του κόμματος.

Μην ξεχνάτε ότι βρισκόμαστε στο Βουκουρέστι του 1951 και η σταλινική παράνοια βρίσκεται στο απόγειο της και ο Ζαχαριάδης είναι και πάλι πρόθυμος να χορέψει στο ταψί ακόμη και τους πιο στενούς συνεργάτες του. Μην ξεχνάμε το τέλος και του Κώστα Καραγιώργη που άφησε την τελευταία του πνοή σε ένα σκοτεινό υπόγειο της φυλακής Μαρτζινένι στο Πιτέστι της Ρουμανίας καταδικασμένος από τους ίδιους τους συντρόφους του.

Σύμφωνα με ένα τεκμήριο (με προέλευση, το επτασφράγιστο στους ερευνητές Ιστορικό Αρχείο του ΚΚΕ) που δημοσιεύεται στο βιβλίο του Θανάση Χρήστου (Πέτρος Σωκράτους Κόκκαλης , ο αστός επαναστάτης ιατρός, από τον αντιβενιζελισμό στο λενινισμό – Εκδοτικός οίκος Α. Α. Λιβάνη) στη συνέλευση όπου κλήθηκε να συμμετάσχει προκειμένου να κρατήσει το κομματικό του βιβλιάριο συμμετείχαν 21 σύντροφοι του (απουσίαζαν μεταξύ άλλων τόσο ο Γρηγόρης Φαράκος, όσο και ο Κώστας Θέος).

Αφεντικό της συνέλευσης η Ελλη Αλεξίου (στο τεκμήριο αναφέρεται ως προϊστάμενος) , ενώ στο σώμα συμμετείχαν και δύο προβεβλημένα κομματικά στελέχη, ο Κώστας Λουλές και ο Απόστολος Γκρόζος, ο επονομαζόμενος και Παππούς (ο Γκρόζος διατήρησε την ιδιότητα του επίτιμου προέδρου του ΚΚΕ μέχρι τον θάνατό του, το 1981, σε ηλικία 89 ετών στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας). Και οι δύο τους έκαναν ερωτήσεις στον «γιατρό» -προσωπικό φίλο του Νίκου Ζαχαριάδη που είχαν πάρει γραμμή να μην τον ταλαιπωρήσουν και να παραμείνουν στο… χάδι. Αλλωστε, η συνέλευση των κομματικών μελών πήρε ομόφωνη απόφαση ο Πέτρος Σωκ. Κόκκαλης να κρατήσει το κομματικό βιβλιάριο που είχε αποκτήσει για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 1944.

Πάντως, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η τοποθέτηση της Αλεξίου η οποία σαν αυστηρή δασκάλα έχει σπεύσει να νουθετήσει τον Κόκκαλη για τα απομεινάρια της αστικής του ευγένειας. Η Αλεξίου, λοιπόν, τον αποκαλεί «ηθικό κεφάλαιο» αλλά και «φίρμα» και τον εξισώνει με τον γάλλο επιστήμονα Ζουλιό Κιουρί που βρέθηκε στις γραμμές του ΚΚΓ και τον ρώσο λογοτέχνη Ιλιά Ερενμπουργκ.

«Εμείς τιμητική φίρμα έχουμε τον σ. Κόκκαλη. Στη δουλειά είναι σαν ένα απλό μέλος που έχει δώσει όλο το είναι του στο Κόμμα. Ό,τι του ανατεθεί γίνεται σαν μια στενά ατομική με πάθος υπόθεση και δεν ησυχάζει αν δεν την φέρει σε πέρας. Αυτή η ζέση συχνά τον φέρνει σ’ άλλο άκρο: να κάνει ζημιά στην υγεία του. Για μένα αυτή είναι η αδυναμία του. (…) Θα πρέπει η ΚΟΒΑ μας να του εκφράσει το καθήκον να φυλάγει την υγεία του. Για την ευθιξία του είναι εύθιχτος. Αλλά με ένα σπάνιο τρόπο πολιτισμένο. Δεν θίγει, δεν προσβάλλει, αλλά μεταβάλλεται σε μια ατομική του κατάθλιψη και εσωτερική του στεναχώρια».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News