Σε ραδιοφωνικές συνεντεύξεις του, ο Μάντι Πατίνκιν έχει περιγράψει τον εαυτό του ως «Εβραίο με μια ιδέα Βουδιστή», διευκρινίζοντας ότι αυτός ο χαρακτηρισμός οφείλεται σε ένα μείγμα πεποιθήσεων «πνευματικών, όχι θρησκευτικών». Ο 66χρονος ηθοποιός και τενόρος, που έγινε περισσότερο γνωστός χάρη στον ρόλο του σοφού πράκτορα της CIA Σολ Μπέρενσον στη σειρά «Homeland», γεννήθηκε το 1952 στο Σικάγο και μεγάλωσε στο μεγαλοαστικό περιβάλλον Ρωσοεβραίων και Πολωνοεβραίων μεταναστών.

Ο Πατίνκιν σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας και κατόπιν στην Σχολή Τζούλιαρντ, τη διάσημη σχολή μουσικής και δραματικής τέχνης της Νέας Υόρκης. Και το 1979, μετά από μερικά ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά διαφημιστικά, έκανε το επιτυχημένο του ντεμπούτο στο Μπρόντγουεϊ με τον ρόλο του Τσε στο μιούζικαλ «Εβίτα» του Αντριου Λόιντ Γουέμπερ, που του έφερε ένα βραβείο Tony Καλύτερου Ηθοποιού σε Μιούζικαλ.

Συνέχισε την καριέρα του στον κινηματογράφο συμμετέχοντας μεταξύ άλλων στις ταινίες «Ραγκτάιμ» (1981) του Μίλος Φόρμαν από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ε.Λ. Ντοκτόροου, «Γιεντλ» (1983) της Μπράρμπρα Στέιζαντ, «Τρελές ιστορίες έρωτα και φαντασίας» (The Princes Bride) του Ρομπ Ράινερ και «Θαύμα» (2017) του Στίβεν Τσμπόφσκι. Και ξαναγύρισε στην τηλεόραση με τον ρόλο του γιατρού Τζέφρι Γκάιγκερ στην σειρά «Chicago Hope» που του χάρισε το 1995 ένα βραβείο Emmy.

Το 2015, ο Σολ του δημοφιλούς «Homeland» ταξίδεψε με τη Διεθνή Επιτροπή Διάσωσης στη Λέσβο για να βοηθήσει πρόσφυγες από τη Συρία. Και για την εμπειρία του εκείνη μίλησε στην εφημερίδα Washington Post αλλά και στο τηλεοπτικό πρόγραμμα του Τσάρλι Ρόουζ στις 21 Δεκεμβρίου. (Δείτε στο τέλος του κειμένου το βίντεο από τη συγκινητική συνάντηση του ζεύγους Πατίνκιν με μια οικογένεια από τη Συρία που κατάφερε να φθάσει στη Γερμανία)

O Πατίνκιν ζει στη Νέα Υόρκη, είναι παντρεμένος από το 1980 με την ηθοποιό Κάθριν Γκρόντι και έχουν δύο γιους. Και εκτός από τις θεατρικές, κινηματογραφικές και τηλεοπτικές εμφανίσεις του, έχει επίσης συμμετάσχει σε πολλά μουσικά άλμπουμ, με τελευταίο τον προσωπικό του δίσκο «Children and Art», που μόλις κυκλοφόρησε. Mε αφορμή την κυκλοφορία του νέου σόλο άλμπουμ του μετά το «Mandy Patinkin Sings Sondheim» του 2002, μίλησε στον Guardian.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος του; «Ο θάνατος», απαντάει ο αμερικανός ηθοποιός στην Ροζάνα Γκρίνστριτ, για να συμπληρώσει αμέσως «και μερικές φορές η ζωή».

Και η πιο παλιά του ανάμνηση; «Όταν ήμουν τεσσάρων ετών, ήμαστε στο αεροδρόμιο “Midway” στο Σικάγο και ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων ήταν γύρω από μια κυρία», λέει ο Πατίνκιν. «Ολοι φώναζαν και τα φλας αναβόσβηναν. Ήταν τρομακτικό. Έμαθα αργότερα ότι ήταν η Μέριλιν Μονρόε».

Ο Μάντι Πατίνκιν λυπάται τον εαυτό του γιατί τον κριτικάρει συνεχώς για όλα όσα λέει και όσα κάνει, και νιώθει δυστυχής όταν αντιληφθεί ότι έχει απογοητεύσει τη γυναίκα του, τα παιδιά του, τους φίλους του, τους συναδέλφους μου, το ακροατήριό μου.

Αν μπορούσε να αναβιώσει κάτι εξαφανισμένο, τι θα ήταν αυτό; «Όλες οι χαμένες γλώσσες, οι αυτόχθονες πολιτισμοί, τα φυτά και τα ζώα που αφήσαμε να πεθάνουν», απαντάει ο ιδεολόγος ηθοποιός.

Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που του έχουν πει; «Μισώ τους τενόρους και μισώ τους Εβραίους, αλλά εσύ με συγκίνησες», του είπε κάποτε ένας θεατής που περίμενε να τον συναντήσει μετά από μια συναυλία. Και ένιωσε τρόμο από το γεγονός ότι μια ανθρώπινη ύπαρξη «αισθάνθηκε την ανάγκη να εκφράσει μια φιλοφρόνηση με λόγια μίσους».

 

Τι είναι καλύτερο, να δίνει ή να παίρνει; «Δίνοντας παίρνεις», απαντάει.

Ποιο πράγμα θα βελτίωνε την ποιότητα της ζωής του; «Λιγότερη εργασία, περισσότερη ζωή».

Από ποιον θα ήθελε να ζητήσει συγγνώμη και γιατί; «Από τον πατέρα μου, επειδή δεν του είπαμε την αλήθεια όταν είχε διαγνωστεί με καρκίνο του παγκρέατος και συνεχίστηκε το οικογενειακό ψέμα ότι είχε ηπατίτιδα, ενώ ήξερε ότι δεν είχε. Σε ηλικία 17 ετών, μου έλειπε το θάρρος και η δύναμη να μείνω σταθερός σε ό,τι πίστευα», απαντάει ο Πατίνκιν, αναφερόμενος για ακόμα μια φορά στην ασθένεια του πατέρα του και την απόκρυψη της αλήθειας.

Με τι μοιάζει η αγάπη; «Η αγάπη είναι μια θρησκευτική εμπειρία, η οποία στη συνέχεια απαιτεί από εμένα να ορίσω τι είναι θρησκεία, την οποία ορίζω ως οτιδήποτε δεν καταλαβαίνω», λέει.

Έχει πει ποτέ «σ’ αγαπώ» χωρίς να το εννοεί; «Ναι, υπογράφω τα περισσότερα e–mails και την αλληλογραφία μου με “αγάπη Μάντι”», γιατί θέλω να το εννοώ».

Ποια ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευσή του; «Πολίτες σε όλο τον κόσμο κατηγορούν άλλους για τις προσωπικές τους απογοητεύσεις, βλέποντάς τους ως άλλους, βάζοντάς τους ταμπέλες, τρομοκρατώντας τους με λόγια γεμάτα μίσους, και κλείνοντας τις πόρτες της καρδιάς τους».

Τι θα άλλαζε αν μπορούσε να επεξεργαστεί το παρελθόν του; «Θα ήμουν καλύτερος ακροατής. Θα είχα επιδιώξει περισσότερες φιλίες αντί να εστιάζω τόσο πολύ στη δουλειά και στον εαυτό μου. Τα κάνω όλα αυτά τώρα, αλλά ο χρόνος μου τελειώνει».

Τι τον κρατάει ξύπνιο το βράδυ; «Όταν δεν είμαι σε ειρήνη με τον εαυτό μου», λέει ο Πατίνκιν, «παρά τη συνεχιζόμενη προσπάθεια σε όλη μου τη ζωή να ηρεμήσω και να αποδεχτώ πως, ό,τι κι αν γίνει, έκανα το καλύτερο που θα μπορούσα».

Ποιο είναι το σημαντικότερο μάθημα που τον δίδαξε η ζωή; «Να αρπάζω τις ευκαιρίες και να ξέρω ότι πραγματικά δεν έχει σημασία το αν θα πετύχω ή θα αποτύχω».

Πού θα ήθελε να ήταν τώρα; «Βόλτα με τον πατέρα μου, κάνοντάς του του όλες τις ερωτήσεις που ποτέ δεν του έκανα και απλά να τον ακούω»

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News