Το συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος Δεκεμβρίου της βρετανικής Vogue, η οποία μόλις κυκλοφόρησε. Η δημοσιογράφος διαπιστώνει πως το ντεκολτέ απουσίαζε από τις εβδομάδες μόδας του 2016 αλλά και από τις μεγάλες εκδηλώσεις στον χώρο του θεάματος. (Βραβεία Οσκαρ και μεγάλα μουσικά, κινηματογραφικά και θεατρικά φεστιβάλ)

Με αφορμή τη διαπίστωση αυτή λοιπόν, το βρετανικό περιοδικό κάλεσε τους αναγνώστες να ψηφίσουν στην ιστοσελίδα του εάν είναι υπέρ ή κατά του να αναδεικνύει η μόδα το γυναικείο στήθος με σέξι τρόπο.

Το κοινό αντέδρασε πολύ έντονα στο γκάλοπ. Παρερμήνευσε το ερώτημα. Απαντάει εξοργισμένα ότι το μέγεθος του στήθους δεν είναι θέμα μόδας. Οτι το στήθος δεν είναι αξεσουάρ, για να το βάζεις στη ντουλάπα και να το βγάζεις αναλόγως τη σεζόν.

Το εν λόγω άρθρο πάντως λέει πως οι σχεδιαστές το 2016 και το 2017 τονίζουν άλλα σημεία του σώματος. (ώμους, κοιλιά, πόδια) Επίσης λέει ως οι σταρ φοράνε τελευταία φορέματα με λαιμόκοψη ή με καλυμμένο μπούστο ή με «πλαϊνό» ντεκολτέ αυτό που αποκαλύπτει το στήθος από το πλάι…

Ο λόγος που οι σχεδιαστές αποφεύγουν πλέον τα κλασικά ντεκολτέ, είναι επειδή αναζητούν κάτι καινούργιο. Ο λόγος που οι πρωτοκλασάτες σταρ έχουν αρχίσει να τα αποφεύγουν στις επίσημες εμφανίσεις τους, είναι ότι μετά γίνονται βούκινο στα social media και συμπεριλαμβάνονται στην ίδια κατηγορία σχολιασμού με τις διάφορες στάρλετ που ντύνονται προκλητικά για να τραβήξουν την προσοχή. Θέμα έμπνευσης για τους μεν. Θέμα γοήτρου για τις δε.

Όμως το «αν ζει ή αν πέθανε το ντεκολτέ» δεν είναι κάτι τόσο απλό, όταν υπάρχει μια ολόκληρη βιομηχανία από πίσω η οποία εξαρτάται από το μέγεθος του cup στο γυναικείο σουτιέν.

Η πλαστική χειρουργική στήθους είναι η Νο 1, σε ζήτηση, αισθητική επέμβαση παγκοσμίως. Η βιομηχανία εσωρούχων είναι η πιο ανθηρή από όλη τη μόδα – η Victoria’s Secret, η οποία ποντάρει ακριβώς στο σέξι στήθος, ξεπερνά κάθε χρόνο σε έσοδα τα 6 δισ. Η βιομηχανία της ομορφιάς ποντάρει διαρκώς σε νέα προϊόντα για τη σύσφιξη, την ανόρθωση, την τελειοποίηση του γυναικείου στήθους. Η βιομηχανία του θεάματος, επίσης, ποντάρει στις γυναίκες με στήθος σαν πεπόνι – αν αυτό φύγει από τη μόδα, τι θα απογίνουν οι Καρντάσιαν;

«Εγώ δεν είπα ότι το στήθος δεν είναι στη μόδα» έγραψε στο Instagram της Vogue για να κατευνάσει τα πνεύματα η συντάκτρια του άρθρου, Καθλίν Μπερντ-Μέρεϊ. «Είπα ότι οι γυναίκες, επιτέλους μπορούν να αποφασίσουν ελεύθερα αν θέλουν ή αν δεν θέλουν να κυκλοφορούν με αποκαλυπτικό ντεκολτέ».

Το «ελεύθερα» βεβαίως είναι σχετικό. Διότι οι γυναίκες από τον 18^ο αιώνα, αποκαλύπτουν, κρύβουν ή αφήνουν ελεύθερο το στήθος τους αναλόγως με τους κανόνες της εποχής.

17^ος  & 18^ος αι. Ελευθερώστε τις θηλές

Στην προ-βικτωριανή εποχή, τα ντεκολτέ έφταναν ακριβώς μέχρι τη μέση του στήθους και το πίεζαν με κορσέδες, ώστε να φουσκώνει προς τα πάνω. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι θηλές πολλές φορές να αποκαλύπτονται και τελικά να καλύπτονται, στο περίπου, με διακοσμητικά αραχνοΰφαντα υφάσματα.

Η μόδα αυτή ίσχυε για όλες τις γυναίκες της εποχής. Από τις βασίλισσες μέχρι τις πόρνες. Η Μαρία Β’ της Αγγλίας (17ος αι) και η Μαρία Αντουανέτα της Γαλλίας (18ος αι) εμφανίζονταν σε όλες τις επίσημες εκδηλώσεις αλλά και πόζαραν για πίνακες ζωγραφικής, με τέτοια ντεκολτέ.

Βικτωριανή εποχή. Κουμπωθείτε μέχρι πάνω

Από ‘κει, λοιπόν, που οι γυναίκες κυκλοφορούσαν σχεδόν γυμνόστηθες, ακόμα και για να πάνε στον φούρναρη, ξαφνικά η μόδα άλλαξε και τα ντεκολτέ αντικαταστάθηκαν από μπλούζες που κούμπωναν με κουμπιά και συχνά κάλυπταν όλο τον λαιμό, σαν ζιβάγκο.

Εκείνη την εποχή, είχαν την τιμητική τους τα οπίσθια, οπότε όλα τα ρούχα έκρυβαν το στήθος και τόνιζαν αυτά – με φαρμπαλάδες και εσωτερικά μαξιλαράκια.

Ηταν πάντως τόσο έντονο τότε το μένος της κοινωνίας εναντίον του ντεκολτέ, ώστε όταν ο διάσημος αμερικανός ζωγράφος της εποχής Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ, παρουσίασε το περίφημο «Πορτρέτο της Κυρίας Χ» το 1884 στο Παρίσι, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα.

Το πορτρέτο απεικονίζει μια σέξι γυναίκα με μαύρο επίσημο και έξωμο φόρεμα. Το φόρεμα συγκρατείται με δύο τιράντες οι οποίες στην πρώτη εκδοχή του πίνακα έπεφταν χαλαρά στους ώμους. Προτού φύγει, όμως ο ζωγράφος, αναγκάστηκε να ξαναζωγραφίσει τις τιράντες… πιο στητές.

Δεκαετία 1920. Το στήθος-πλάκα

Ενάμιση αιώνα μετά, ήταν της μόδας οι γυναίκες να μην έχουν στήθος. Οι «αγορίστικες» φιγούρες έδειχναν πιο σικ με τα μακρόταλα φορέματα της μόδας τσάρλεστον. Επρεπε λοιπόν οι γυναίκες να αδυνατίσουν (με δίαιτα και εφίδρωση χάρη σε ειδικά εσώρουχα από λάστιχο) και να φοράνε ειδικά σουτιέν (πάλι από λάστιχο) που πλάκωναν το στήθος ώστε αυτό να μην εξέχει κάτω από τα ρούχα.

Δεκαετία 1950. Το στήθος-πύραυλος

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρχε έντονη ανάγκη για πληθωρικότητα. Οι απολαύσεις έπρεπε να είναι χορταστικές – μεγάλες μερίδες φαγητού, μεγάλα αυτοκίνητα, μεγάλα όλα. Και φυσικά μεγάλες, σε διαστάσεις, γυναίκες. Να τις χορταίνει το μάτι σου και το χέρι σου.

Τότε λοιπόν εμφανίστηκαν τα κορίτσια pin up με τα στήθη ρουκέτες, όπως η Μπέτι Πέιτζ αλλά και η Μέριλιν Μονρόε. Τότε εμφανίστηκαν και τα σουτιέν-κόνοι, με τόσο έντονο σχήμα και μύτη, ώστε έκαναν το στήθος να πετάγεται προκλητικά ακόμη και κάτω από πουλόβερ. Χάρη σε αυτά τα σουτιέν, προέκυψε ο χαρακτηρισμός «sweater girls». Τη μόδα αυτή πρωτολανσάρισαν η Λάνα Τάρνερ και η Τζέιν Ράσελ. Ακολούθησαν όλα τα μοντέρνα κορίτσια της εποχής.

Δεκαετία 1960. Γυμνόστηθες και χωρίς σουτιέν

Τότε εμφανίστηκε έντονο το Β’ κύμα φεμινισμού και αυτό όριζε τη σεξουαλική ισότητα με κάθε τρόπο. Δεν είχαν μόνο οι άνδρες δικαίωμα στο σεξ είχαν και οι γυναίκες. Και οι γυναίκες έπρεπε να πετάξουν από πάνω τους κάθε μορφή καταπίεσης – μια τέτοια ήταν και το σουτιέν. Το πέταξαν λοιπόν, το έκαψαν στις πλατείες, το ποδοπάτησαν. Για μερικά χρόνια. Εκείνα τα χρόνια, οι πιο τολμηρές, άρχισαν να κάνουν και μπάνιο γυμνόστηθες – όπως οι άνδρες.

Επίσης εκείνα τα χρόνια, για να δείχνουν οι γυναίκες ότι είχαν απελευθερωθεί, φορούσαν στενές βαμβακερές ή μάλλινες μπλούζες, που τόνιζαν στις προτεταμένες ελεύθερες θηλές τους. Τότε, και ο επαναστάτης Υβ Σεν Λοράν, σχεδίασε τα σμόκιν για γυναίκες και τα συνδύασε με διάφανες μπλούζες οι οποίες έπρεπε να φοριούνται χωρίς σουτιέν.

Δεκαετία 1980. Αεροβική σεξουαλικότητα

Τα χαλαρά σώματα που πλαδάρεψαν από τη μαριχουάνα και το LSD παύουν πλέον να είναι στη μόδα. Αυτά είναι τα χρόνια της γυμναστικής με φόρμα από λίκρα και με τις οδηγίες της Τζέιν Φόντα από βιντεοκασέτα. Τώρα το στήθος γυμνάζεται και ανασηκώνεται. Σκληραίνει και επιδεικνύεται. Με πάρα πολύ βαθιά ντεκολτέ που φτάνουν ως τον αφαλό. Με τονισμένους ώμους και με φουντωτά μαλλιά. Όλα αυτά αναδεικνύουν πυγμή – όχι μόνο σεξουαλική αλλά και κοινωνική.

Δεκαετίες 1990-2000. Τα σουτιέν που άλλαξαν το μέγεθος

Η τεχνολογία προχώρησε και το στήθος έπρεπε να μπει ξανά στο στόχαστρο της γυναικείας ματαιοδοξίας. Η Πάμελα Αντερσον και η Αν Νικόλ Σμιθ έγιναν πρότυπα, χάρη στις πλαστικές εγχειρίσεις και τα δίδυμα –ολοένα πιο μεγάλα– τρόπαιά τους. Οι άντρες ξεροστάλιαζαν με τις φωτογραφίες τους στα περιοδικά και οι γυναίκες τις έδειχναν στους πλαστικούς χειρουργούς.

Στο μεταξύ, τα σουτιέν Wonderbra εξελίχθηκαν σε απόλυτο must have. Με τα ειδικά μαξιλαράκια τους μεγάλωναν το στήθος έως και τρία νούμερα και το ανόρθωναν σε βαθμό υπερφυσικό. Τόσο πολύ, ώστε οι άνδρες άρχισαν να ενοχλούνται και να τα αποκαλούν «σουτιέν-απάτη».

Δεκαετία 2010. Όλα μέσα κι ό,τι κάτσει

Ο Αλέξανδρος Τομπάζης το είχε πει σε μια συνέντευξή του, προσπαθώντας να περιγράψει το αρχιτεκτονικό στιλ της Αθήνας σήμερα: «Anything goes, που λένε». Αυτό ακριβώς ισχύει σήμερα με το μέγεθος, το σχήμα και την ανάδειξη του γυναικείου σώματος γενικότερα και στήθους ειδικότερα. Από τη μία το «πλακάτο στιλ» της Κέιτ Μος κι από την άλλη η «τροφαντή κλεψύδρα» της Κιμ Καρντάσιαν.

Οι πλαστικές δίνουν και παίρνουν. Οι δίαιτες μέχρι νευρικής ανορεξίας, κρατούν μια χαρά. Οσο για τα σουτιέν, και Wonderbra ενισχυμένα κυκλοφορούν, αλλά και σκέτα σχέδια, χωρίς την ανορθωτική μπανέλα. Και ανεξαρτήτως μεγέθους, σχήματος κτλ. το στήθος άλλοτε αποκαλύπτεται με τεράστια ντεκολτέ κι άλλοτε καλύπτεται με ζιβάγκο. Αλλοτε μπαίνει μέσα σε σουτιέν κι άλλοτε αφήνεται ελεύθερο να ξεπηδάει μέσα από τις στενές μπλούζες.

Το γυναικείο στήθος λοιπόν είναι πάντα εκεί και το ντεκολτέ επίσης. Και δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι οι ίδιες οι γυναίκες, το προκλητικό στήθος το βλέπουν σεξιστικά. Ότι δηλαδή, αν το ντεκολτέ φύγει από τη μόδα, αυτό θα είναι ένα είδος χειραφέτησής τους. Το στήθος για τη γυναίκα, αιώνες τώρα, είναι ό,τι είναι το πέος για τον άνδρα. Το μέγεθος μετράει και δείχνει ισχύ. Η μεγάλη διαφορά, εδώ, είναι ότι η γυναίκα μπορεί να δείξει την ισχύ της, σε όλη την κοινωνία, δίχως να είναι απαραίτητο να γδυθεί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News