Στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου τα αμερικανικά στρατεύματα κατανάλωσαν πάνω από πέντε δισεκατομμύρια μπουκάλια Coca Cola! Και οι GIs πόζαραν για τους φωτορεπόρτερ κερνώντας με αυτά μικρά παιδάκια στην Ιταλία αλλά και πίνοντας ξαπλωμένοι χαλαρά πάνω στα τεθωρακισμένα που τους μετέφεραν στο Ρήνο, για την τελική επίθεση στο Βερολίνο.

Ηταν η εποχή, επισημαίνει ο Τζόναθαν Γκλάνσι στο BBC, που η Coca Cola μες στο μπουκάλι με τις μαγικές καμπύλες γοήτευε και κατακτούσε ολόκληρο τον κόσμο και το λογότυπό της γινόταν το πιο διάσημο και αναγνωρίσιμο σύμβολο προϊόντος που εμφανίσθηκε ποτέ στον πλανήτη μας.

Σύμφωνα με τον ιδιοφυή βιομηχανικό σχεδιαστή Ρέιμοντ Λόουι το μπουκάλι της Coca Cola είναι ένα επιστημονικό επίτευγμα αλλά και πρότυπο λειτουργικού σχεδιασμού. Και το μυστικό της επιτυχίας εκτός από τη γεύση της κρύβεται στις μοναδικές καμπύλες που έχει το μπουκάλι αυτό.

Το συγκεκριμένο μπουκάλι εμφανίστηκε το 1915 μετά από διαγωνισμό που προκήρυξε ο δικηγόρος της Coca Cola, Χάρολντ Χιρς. Στο διαγωνισμό προσκλήθηκαν οκτώ κορυφαίες εταιρίες συσκευασίας και τους ζητήθηκε να φτιάξουν «μια φιάλη που θα μπορούσε κανείς να αναγνωρίσει ακόμη και μέσα στο σκοτάδι, και να έχει τέτοιο χαρακτηριστικό σχήμα που ακόμα και σπασμένο να μπορεί κάποιος να το ταυτοποιήσει με την πρώτη ματιά».

Νικητής αναδείχθηκε η Βιομηχανία Γυαλιού Ρουτ από την Ιντιάνα και ο σχεδιαστής της Ερλ Ντην εμπνεύστηκε το μπουκάλι από το λοβό του κακάου που την εικόνα του είχε εντοπίσει αναδιφώντας σε μια εγκυκλοπαίδεια. Αργότερα το μπουκάλι στένεψε αρκετά και τέσσερα χρόνια αργότερα έγινε αυτό που ξέρουμε σήμερα.

Τέτοια ήταν η επιτυχία του προϊόντος ώστε το 1928 οι πωλήσεις της Coca Cola υποσκέλισαν εκείνες της σόδας κατά πολύ. Η μόνη σημαντική αλλαγή στην εκατόχρονη ιστορία του μπουκαλιού ήταν όταν το 1957 ο διευθυντής της εταιρίας, Τζον Εμπστάιν, τροποποίησε το λογότυπο και από ανάγλυφο που ήταν έως τότε το τύπωσε στη φιάλη με λευκά φωτεινά γράμματα.

Η εμπορική αλλά και αισθητική απήχησή του γιγαντωνόταν ολοένα μέχρι που, το 1950, το μπουκάλι της Coca Cola έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό Time. Και μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ένα τόσο σπουδαίο μυαλό όπως ο Ρέιμοντ Λόουι ο οποίος σχεδίασε πολλές ατμομηχανές της εποχής, διάσημα αυτοκίνητα -μεταξύ των οποίων το κλασικό πλέον λεωφορείο Γκρέιχαουντ- αλλά και το εσωτερικό του διαστημικού σταθμού της NASA, έχει εκφραστεί γι΄ αυτό με τέτοιον ενθουσιασμό.

Αλλά και ο Αντυ Γουόρχολ που το 1962 δημιούργησε τα «210 μπουκάλια της Coca Cola» δεν έκρυψε το θαυμασμό του για το χρηστικό αυτό αντικείμενο και την παράδοξη έλξη που ασκεί στο καταναλωτικό κοινό διαχρονικά. Και το εξέφρασε με το δικό του ξεχωριστό τρόπο: «Αυτό που έχει κάνει την Αμερική αληθινά μεγάλη είναι πως εδώ ξεκίνησε η παράδοση οι πιο εύρωστοι οικονομικά καταναλωτές να αγοράζουν κατά βάση ό,τι αγοράζουν και οι φτωχότεροι συμπολίτες μας».

Και συνεχίζει: «Παρακολουθείς τηλεόραση και βλέπεις ένα μπουκάλι Coca Cola, και ξέρεις πως και ο Πρόεδρος πίνει Coca και η Λιζ Τέιλορ πίνει Coca και συνειδητοποιείς πως κι εσύ πίνεις Coca. Μια Coca είναι μια Coca και κανένα χρηματικό ποσό δεν μπορεί να σου εξασφαλίσει μια καλύτερη Coca από εκείνη που πίνει ο ζητιάνος στη γωνία του δρόμου. Κάθε Coca είναι ίδια με την άλλη, κάθε Coca είναι καλή. Η Λιζ Τέιλορ το ξέρει αυτό, ο Πρόεδρος το ξέρει αυτό, ο ζητιάνος το ξέρει αυτό, κι εσύ επίσης το ξέρεις αυτό».

Πολλοί ακόμα εικαστικοί υποκλίθηκαν στο μπουκάλι της Coca Cola, από τον Σαλβαδόρ Νταλί έως τον Ρόμπερτ Ράουσεμπεργκ. Και στα χρόνια του 1960 καθιερώθηκε αδιαφιλονίκητα ως αντικείμενο εμβληματικό της ποπ άρτ. Για να μην αναφερθούμε στο πώς το μαγικό αυτό μπουκάλι επηρέασε το σχεδιασμό πολυάριθμων αυτοκινήτων μαζικής κατανάλωσης. Από τη μοναδική Στιουντμπέικερ Αβάντι του 1962 έως την παράδοξη Βόξολ Βίκτορ του 1968 και από τη χαρισματική Μπιούικ Ριβέρα του 1963 έως την κοσμαγάπητη Κορτίνα Φόρντ ΙΙΙ του 1970.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News