Στην κατσαρόλα, στο τηγάνι ή στην ψησταριά, τα ψάρια είναι βασικό συστατικό της παραδοσιακής κουζίνας μας από το ένα άκρο της Ελλάδας μέχρι το άλλο. Εκτός από νόστιμα είναι επιπλέον εξαιρετικά υγιεινά, ειδικά όταν συνοδεύονται από λαχανικά που το καλοκαίρι είναι επίσης πλούσια η παραγωγή τους. Οι περισσότερες από τις συνταγές που διαλέξαμε σήμερα από βιβλία ερευνητών της ελληνικής μαγειρικής παράδοσης, είναι, μάλλον, ξεχασμένες από τους πολλούς για να μην πούμε άγνωστες στους περισσότερους κατοίκους των πόλεων. Επίσης, ζητήσαμε από τον  διαιτολόγο – διατροφολόγο Δρ Αναστάσιο Παπαλαζάρου να υπολογίσει τις θερμίδες κάθε πιάτου και να σχολιάσει την διατροφική του αξία. Δοκιμάστε να τα φτιάξετε, γίνονται με ταπεινά ψαράκια και είναι πανεύκολα.

1. Αθερινόπιτα από την Κίμωλο

(560 θερμίδες/μερίδα)

Ένα πιάτο που μαγειρεύεται απ’ άκρη σε άκρη στο Αιγαίο. Στη Σαντορίνη το λένε σφουγγάτο αθερίνας και στα Δωδεκάνησα γαελλόπιτα.

Εξαιρετική πηγή ω-3 λιπαρών οξέων, όπως όλα τα ψάρια. Ειδικότερα, όμως, η αθερίνα αποτελεί πολύ καλή πηγή ασβεστίου, συμβάλλοντας και στην καλή υγεία των οστών. Το τηγάνισμα ανεβάζει τη θερμιδική αξία του πιάτου, ωστόσο η χρήση ελαιολάδου δίνει ιδιαίτερη θρεπτική αξία, καθώς ενισχύει τη συνταγή με πολύτιμα αντιοξειδωτικά και βιταμίνη Ε.

Υλικά

• ½ κιλό αθερίνα
• 2-3 κρεμμύδια
• 5-6 κ.τ.σ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• αλάτι
• ε.π. ελαιόλαδο (για το τηγάνι)

Πλένουμε την αθερίνα και την αφήνουμε σε σουρωτήρι να φύγουν όλα τα νερά. Κόβουμε τα κρεμμμύδια στη μέση και έπειτα σε λεπτές φέτες. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε την αθερίνα με τα κρεμμύδια και το αλάτι και πασπαλίζουμε λίγο-λίγο το αλεύρι, ανακατεύοντας με τα χέρια συνέχεια. Προσθέτουμε τόσο αλεύρι ώστε καθώς ανακατεύουμε το μείγμα να αρχίσει να κολλάει ελαφρά στα χέρια. Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε ένα μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι, σε βάθος περίπου μισό δάχτυλο. Μόλις κάψει, ρίχνουμε μέσα το μείγμα, πιέζοντάς το ελαφρά με μια σπάτουλα. Τηγανίζουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι να τραγανίσει και να ροδίσει από τη μια πλευρά, για περίπου 2-3 λεπτά. Με τη βοήθεια μιας μεγάλης σπάτουλας ή ενός πιάτου τη γυρίζουμε για να ροδίσει και από την άλλη. Τη σερβίρουμε καυτή και τη συνοδεύουμε με μια ντοματένια σαλάτα.

Παραλλαγές: Στη Σαντορίνη, κάποιες φορές στο μείγμα προστίθεται και ντομάτα, φρέσκια ή λιαστή. Από μυρωδικά, τη συναντάμε με μαϊντανό, αλλά και με δυόσμο. Στις  περισσότερες εκδοχές της έχει μια λεπτή στρώση ψαριών. Αν τη θέλουμε παχιά και αφράτη θα χρειαστεί περισσότερο ελαιόλαδο και χρόνος.

*Από το βιβλίο «Του ανέμου και της αρμύρας – Προϊόντα και μαγειρικές των Κυκλάδων», των Νανά Δαρειώτη, Θάλεια Τσιχλάκη, Ανδρέα Ανδρουλιδάκη

Δείτε τη συνέχεια:

2. Ψάρι με κολοκύθια, της κρητικής κουζίνας →

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News