Ολα άρχισαν με την κλασική μαρινιέρα, που φορούσαν οι ναύτες της Βρετάνης στα γαλλικά πλοία. Καθιερώθηκε βάσει κανονισμού το 1858 και αποτελούσε μέρος της επίσημης ναυτικής στολής. Ο λόγος; Χάρη στις ρίγες, ήταν ευκολότερο να εντοπιστεί ο… άνθρωπος στη θάλασσα.

Το λουκ υιοθέτησαν και οι ψαράδες, οι άνθρωποι της θάλασσας – ως πρακτικό και εύκολο. Και μια μέρα, το 1907, η Γκαμπριέλ Κοκό Σανέλ, προτού ακόμα εγκατασταθεί στο Παρίσι, εκεί που έκανε διακοπές μαζί με τον μεγάλο έρωτά της, ονόματι «Μπόι», στη Νότια Γαλλία, εμπνεύστηκε την πρώτη μεγάλη επανάσταση στον κόσμο της μόδας: το ναυτικό ανδρόγυνο στιλ για τις νέες και δυναμικές γυναίκες, που θέλουν να είναι κομψές χωρίς κόπο – μόνο με λίγη φαντασία.

Η Κοκό Σανέλ στην πραγματικότητα αντέγραψε τους ναύτες που έβλεπε να βολτάρουν στο λιμάνι.

Εκείνο το απόγευμα φόρεσε τη μαρινιέρα τους. Δανείστηκε ένα λινό παντελόνι του «Μπόι» και το έσφιξε με μία ανδρική δερμάτινη ζώνη στη μέση της. Το συνδύασε με εσπαντρίγιες, τις πέρλες που της είχε κάνει δώρο ο «Μπόι», κόκκινο κραγιόν και ένα μπλέιζερ του αγαπημένου της.

Ετσι, ακριβώς έτσι, βγήκε βόλτα νωρίς το βράδυ μαζί του στη Νίκαια για να διασκεδάσουν με τους αριστοκράτες φίλους του. Οι γυναίκες όλων των άλλων, φορούσαν φορέματα σε γραμμή «αχλάδι» του πολύ δημοφιλούς μόδιστρου της εποχής, Πολ Πουαρέ. Από εκείνη τη νύχτα όλη η Νίκαια, σύντομα και το Παρίσι, θα μιλούσαν για την επαναστάτρια Κοκό Σανέλ.

Οι σχεδιαστές που καθόρισαν το ναυτικό στιλ

Η Mademoiselle (έτσι αποκαλούσαν στο Παρίσι την Κοκό Σανέλ) ήταν η πρώτη σχεδιάστρια μόδας που υιοθέτησε το ναυτικό στιλ στις κολεξιόν της. Επισήμως το λανσάρισε ως “Ναυτική συλλογή” για τον οίκο Chanel το 1917.

Ακολούθησε, τη δεκαετία του 1960 ο Υβ Σεν Λοράν, ο οποίος χρησιμοποίησε όχι μόνο τις ναυτικές ρίγες αλλά και το παντελόνι, το μπλέιζερ και το αμπέχονο για να δημιουργήσει τη δική του εκδοχή της ανδρόγυνης (αλλά εντελώς θηλυκής) κομψότητας.

Τη δεκαετία του 1970 οι ναυτικές ρίγες έγιναν μποέμ στα χέρια της Σόνιας Ρίκιελ, όπως ακριβώς μποέμ ήταν και η εποχή. Η Ρίκιελ ταύτισε τις ρίγες με τη μποέμ ζωή στην Αριστερή Οχθη του Σικουάνα.

Εκείνη τη δεκαετία, στην άλλη πλευρά του ατλαντικού, ένας νεαρός αμερικανός επαναστάτης, άρχισε να σχεδιάζει τα τζιν που του άρεσαν για την εναλλακτική ροκ-χίπι μπουτίκ, με την ονομασία «People’s Place», που είχαν αυτός και οι φίλοι του λίγο έξω από τη Νέα Υόρκη. Τα τζιν αυτά τα συνδύαζε με χαλαρές μπλούζες και κουλ αξεσουάρ και απευθυνόταν στη γενιά που ήθελε να αναποδογυρίσει καθετί που θεωρούσε κατεστημένο.

Ο νεαρός λεγόταν Τόμι Χίλφιγκερ και σχεδίαζε τα ρούχα των φίλων του, που έπαιζαν μουσική σε ροκ συγκροτήματα, που πέρναγαν τα καλοκαίρια στο αγαπημένο θέρετρο των νεοϋορκέζων, το Κέιπ Κοντ, και που τους άρεσε μεν να ντύνονται απλά αλλά δεν ανέχονταν ποτέ να περνάνε απαρατήρητοι… Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να το πετύχεις αυτό; Με τρία χρώματα: Κόκκινο, άσπρο, σκούρο μπλε. Είναι ο συνδυασμός που οπτικά κερδίζει το μάτι δίχως όμως να δείχνει υπερβολικός.

Στο υπόγειο της μπουτίκ «People’s Place» του Τόμι και των φίλων του γίνονταν συναυλίες, πάρτι, καίγονταν λιβάνια… Εκεί άρχισε να διαμορφώνεται ένα νέο αμερικανικό λουκ. Ροκ, αθλητικό, με θαλασσινή αύρα και σέξι. Όλα αυτά μαζί. Όλα όσα σηματοδοτούσαν εκείνη την εποχή την εικόνα της αμερικανικής μόδας – για τους νέους που δεν είχαν καμία διάθεση πια να ντύνονται σαν τον JFK και την Τζάκι. Ή αν ήταν να ντύνονται σαν αυτούς, ήθελαν απλώς να δανειστούν στοιχεία από τις πιο χαλαρές στιγμές τους, δίπλα στη θάλασσα.

Το 1979 ο Τόμι μετακομίζει στη Νέα Υόρκη και ιδρύει τη δική του εταιρεία. Το νέο αμερικανικό λουκ φέρει πλέον την υπογραφή Tommy Hilfiger. Αρχίζει τα ταξίδια. Αυτό το λουκ έπρεπε να εμπλουτιστεί με στοιχεία απ΄όλο τον κόσμο.

Στο Παρίσι τότε ήδη μιλούσαν για το «κακό παιδί» της μόδας, τον Ζαν Πολ Γκοτιέ. Αυτός είχε πάρει τη μαρινιέρα και την είχε κάνει σημαία του ανατρεπτικού για την εποχή οίκου του. Χρησιμοποιούσε επίσης το ναυτικό παντελόνι, το αμπέχονο, το καπέλο με τρόπο σέξι, για άνδρες και γυναίκες. Η Ευρώπη υποκλινόταν στο ταλέντο του, και για μία ακόμη φορά απέτεινε φόρο τιμής στο λουκ του ναύτη.

Οι γυναίκες που φόρεσαν τις ναυτικές ρίγες

Ας πάμε όμως πάλι πίσω, στην εποχή του μεσοπολέμου. Οι γυναίκες σιγά σιγά χειραφετούνταν, εργάζονταν, κατέβαιναν σε διαδηλώσεις απαιτώντας ψήφο – γιατί να μην ντύνονταν σαν άντρες ναυτικοί, αλλά με τον δικό τους τρόπο; Εξάλλου στο Παρίσι, την πρωτεύουσα της μόδας το ναυτικό σικ ήδη είχε μπει στα πιο στιλάτα σαλόνια. Το Χόλιγουντ δεν μπορούσε παρά να λανσάρει, λοιπόν, τη δική του εκδοχή του επαναστατικού αυτού λουκ.

Ετσι Κάθριν Χέπμπορν, με το αθλητικό στιλ της ήταν πανέμορφη ντυμένη ναυτικά. Η Μαρλένε Ντίτριχ και η Γκρέτα Γκάρμπο – φορούσαν ρίγες και αμπέχονα, και όμως ήταν τόσο σέξι.

Αλλά και άντρες, τη δεκαετία του 1930 και 1940 όπως ο Πάμπλο Πικάσο ή ο Ζαν Κοκτώ, στη Γαλλία και ο Τζον Γουέιν στις ΗΠΑ φόρεσαν τη ναυτική μπλούζα ο καθένας με άλλο τρόπο. Και ο Τζέιμς Ντιν φυσικά, κάπως αργότερα, το 1950, σε εκείνη τη φοβερή σειρά φωτογραφιών στο πατρικό σπίτι του, όπου παίζει με μια γάτα στο τραπέζι.

Το 1960 η γοητευτική Τζιν Σέμπεργκ φοράει τις ρίγες σαν χαριτωμένο αγοροκόριτσο στην ταινία «Με κομμένη την ανάσα» του Ζαν Λυκ Γκοντάρ. Η Μέριλιν, στο Χόλιγουντ ήδη έχει λανσάρει το ναυτικό λουκ σε πόζες πιν απ.

Τον ίδιο καιρό, η Γκρέις Κέλι, η Οντρεϊ Χέμπορν, η Λάνα Τάρνερ, η Νάταλι Γουντ, φυσικά, η Μπριζίτ Μπαρντό, αλλά και Ζαν Μορό, όλες φωτογραφήθηκαν ντυμένες ναυτικά. Επίσης η Τζέιν Μπίρκιν, τη δεκαετία του 1970 αλλά και η μούσα του Αντι Γουόρχολ, Εντι Σέτζγουικ.

Και συνεχίζουμε. Κάθε δεκαετία, είχε τις δικές της σταρ και τη δική της μαρινιέρα, το δικό της ναυτικό λουκ. Από τη Μαντόνα, τη Μπιγιονσέ και τη Τζένιφερ Λόπεζ, μέχρι τη Γκουίνεθ Πάλτροου, την Κέιτ Μπλάνσετ και τη Σοφία Κόπολα. Από την Κέιτ Μος, τη Μιράντα Κερ και τη Γκουέν Στεφάνι, μέχρι την Τέιλορ Σουίφτ, την Κένταλ Τζένερ και τη Τζίτζι Χαντίντ.

Αυτή η τελευταία γενιά ‒τα τρία κορίτσια που εκφράζουν τη σύγχρονη Αμερική, με τη φρεσκάδα, το σεξ απίλ, το αθλητικό στιλ, τη νεανική, γεμάτη σφρίγος και υγεία ομορφιά‒είναι η εικόνα του σύγχρονου ναυτικού σικ με την υπογραφή Tommy Hilfiger.

Είναι αυτό στιλ που συνδέει τη ροκ μουσική με την αύρα της θάλασσας. Που σε κάνει να νιώθεις λίγο μποέμ, αλλά και καθωσπρέπει, λίγο κουλ αλλά και όλο ζωντάνια. Από το πρωί ως το βράδι. Εύκολα, γρήγορα, απλά. Σαν να ετοιμάζεσαι να πας σε πάρτι με ροκ μουσική και κιθάρες πάνω στην άμμο, δίπλα στη θάλασσα. Σε ένα πάρτι που ξέρεις ότι θα σου μείνει αξέχαστο. Μόνο που τελικά περπατάς μέσα στην πόλη.

Η Τζίτζι και το δικό της ναυτικό στιλ

Ομορφιά, φρεσκάδα, καθαρότητα του στιλ, σύγχρονος τρόπος ζωής, η χαρά της ζωής, προσωποποιημένη. Αυτή είναι η ιδέα πίσω από τη σχεδιαστική γραμμή της συλλογής TommyXGigi που κυκλοφορεί για πρώτη φορά φέτος το φθινόπωρο – ήδη διατίθεται και στην Ελλάδα. Πρόκειται για μία μίνι σειρά ρούχων και αξεσουάρ αλλά και ένα άρωμα, εμπνευσμένα όλα από το σούπερ μοντέλο-φαινόμενο, των τελευταίων χρόνων, που είναι το συνώνυμο της σύγχρονης αμερικανικής μόδας και ζωής: τη Τζίτζι Χαντίντ.

Η Τζίτζι και οι φίλες της, η Κένταλ, η Τέιλορ, η Κάρλι και η Μπέλα (η αδερφή της Τζίτζι), ντύνονται στην προσωπική ζωή τους, με ρούχα σαν αυτά της συλλογής TommyXGigi, τα οποία η ίδια σχεδίασε σε συνεργασία με τον Τόμι Χίλφιγκερ. Με τέτοια ρούχα, τα ίδια ακριβώς ή παρόμοια τα σημερινά χρυσά κορίτσια του αμερικανικού σταρ σύστεμ κάνουν τον γύρο των social media και εκτινάσσουν τη μετοχή τους στην κρυφή.

Σέξι φορέματα που κυλάνε πάνω στο σώμα, σε εντελώς ναυτικό στιλ. Αμπέχονα, από αυτά που ανέκαθεν ήταν φετίχ για τις στιλίστριες – επειδή είναι κομψά, λιτά και ταιριάζουν με όλα τα ρούχα που μπορεί να υπάρχουν σε μια γυναικεία ντουλάπα.

Αφράτα πουλόβερ που μοιάζουν με ναυτικά αλλά είναι πολύ κομψά. Τζιν παντελόνια σε εντελώς ναυτικό στιλ και με αποσπώμενη σαλοπέτα. Ρίγες. Ναυτικές και ροκ. Ψηλές μαύρες κάλτσες φορεμένες με σορτς ή κοντά φορέματα.

Και φυσικά, η μαρινιέρα. Το πιο all time classic γυναικείο ρούχο, το οποίο… φανταστείτε, ήταν εξ αρχής αντρικό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News