«Κάθε πράγμα στον καιρό του και τον Αύγουστο κολιός» λέει η παροιμία, την έχετε ακουστά, έτσι δεν είναι; Πράγμα που σημαίνει ότι το κατακαλόκαιρο ο κολιός είναι παχουλός, αφράτος και λαχταριστός. Αλλά στοπ. Την εποχή αυτή δεν κάνει να τον ενοχλούμε. Και η παροιμία θα έπρεπε να γίνει «Κάθε πράγμα στον καιρό του και ΠΟΤΕ τον Αύγουστο κολιός». Γιατί;

Ο κολιός είναι ψάρι που ζει σε κοπάδι, κολυμπάει σε πελαγίσια νερά  κατά προτίμηση κοντά σε ακτές και αναπαράγεται Ιούλιο – Αύγουστο. Τότε λοιπόν είναι πιο παχύς, πιο λιπαρός και με την κοιλίτσα του γεμάτη αυγά γι’ αυτό και η κατανάλωσή του όπως και κάθε ψαριού τον καιρό που κυοφορεί, απαγορεύεται αυστηρά. ΄Αλλο τώρα αν κάποιοι λατρεύουν τον απαγορευμένο καρπό, στην προκειμένη περίπτωση τα αυγωμένο ψάρι.

Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για λιχουδιά πεντανόστιμη. Ομως γιατί παρακαλώ σώνει και καλά να φάμε αυγουστιάτικο κολιό; Ένα σωρό διαφορετικά ψάρια πιάνει στα δίχτυα του ο ψαράς που μπορούν να καταναλωθούν και με το νόμο. Σύμφωνα με την Green Peace, ο Αύγουστος είναι ο μήνας του χριστόψαρου, της σάλπας, του σαργού, του σπάρου, της στήρας, της φρίσσας και του χάνου οπότε αυτά θα προτιμήσουμε.

Επίσης στο ψαράδικο πάμε πάντα με το υποδεκάμετρο. Διότι ναι μεν είναι γνωστό πόσο νόστιμα και λαχταριστά είναι και τα τραγανά φρεσκοτηγανισμένα ψαράκια αλλά προσέξτε μήπως είναι βρέφη που δεν έχουν προλάβει να αναπαραχθούν και η κατανάλωσή τους απαγορεύεται. Σύμφωνα με τη νομοθεσία ( http://www.wwf.gr/images/pdfs/fish-size.pdf)  ο γαύρος για παράδειγμα θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 9 εκατοστά, η σαρδέλα, το μπαρμπούνι και η κουτσομούρα πάνω από 11 εκαστοστά, το φαγκρί τουλάχιστον 18 εκατοστά, η πέστροφα, η τσιπούρα, η γλώσσα και ο μπακαλιάρος τουλάχιστον 20 εκατοστά, ενώ ο ροφός, η στήρα και η σφυρίδα πάνω από 45 εκατοστά. Εντάξει;

Αλλά αν πάλι θέλετε ντε και καλά τον Αύγουστο κολιό, γιατί δεν προτιμάτε τον παστό; Είναι ιδανικός ουζομεζές, ο αγαπημένος των Κωνσταντινουπολιτών, που ήταν ανέκαθεν μεγάλοι μερακλήδες. Αφηναν τους κολιούς μισή μέρα βουτηγμένους σε χοντρό αλάτι, άλλη μισή σε θαλασσινό νερό και μετά τους κρέμαγαν στον ήλιο μέχρι να στεγνώσουν εντελώς.  Με τον τρόπο αυτό το δέρμα τους αφυδατώνεται και στεγνώνει εντελώς. Οπότε θέλει καψάλισμα για να φύγει. Μετά κομματιάζεις το ψάρι, το βάζεις σε λαδόξυδο και το πασπαλίζεις με ψιλοκομμένο μαϊντανό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News