Δεν γνωρίζουμε εάν η Ρόμι ΜακΚλόουζκι σκεφτόταν την περίφημη παραβολή της πεταλούδας του κινέζου φιλόσοφου Ζουάνγκ – ζι, όταν, λίγο πριν η μητέρα της εγκαταλείψει τα εγκόσμια, έχοντας νικηθεί από τον καρκίνο, της είπε να μην παραδοθεί ποτέ στην απόγνωση: «κάθε φορά που θα βλέπεις μια πεταλούδα να φτερουγίζει γύρω σου, να ξέρεις ότι θα είμαι εγώ και ότι σε αγαπάω πάρα πολύ», ήταν τα λόγια της.
Ο δεσμός ανάμεσα στην ανθρώπινη ψυχή και τις πεταλούδες ανάγεται στην αρχαιότητα. Στην Κίνα, για παράδειγμα, ο Ζουάνγκ – ζι (369 – 286 π.Χ. ), ένας εκ των ιδρυτών του Ταοϊσμού, διηγούνταν πώς μια νύχτα είχε ονειρευτεί ότι ήταν πεταλούδα που πετούσε ευτυχισμένη. Οταν όμως ξύπνησε, ο σοφός δάσκαλος ήταν μπερδεμένος: ήταν, όντως, αυτός που είχε ονειρευτεί ότι ήταν πεταλούδα ή μήπως μια πεταλούδα ονειρευόταν εκείνη τη στιγμή ότι ήταν άνθρωπος;
Όταν απεβίωσε η μητέρα της, η Ρόμι ήταν ήδη 24 χρόνων. Αλλά εκείνες οι κουβέντες χαράχτηκαν για πάντα στη μνήμη της. Τόσο πολύ που παρά την επαγγελματική της επιτυχία και την προσωπική της ευτυχία -σήμερα η Ρόμι είναι μια αναγνωρισμένη ενδυματολόγος και ζει στο Τέξας μαζί τον σύζυγο και τα δύο παιδιά τους- δεν σταμάτησε στιγμή να σκέφτεται τις πεταλούδες και πώς θα μπορούσε να τις βοηθήσει.
Στη Φύση -εξήγησε η ίδια στο BBC– απειλούνται από τα παρασιτοκτόνα και την μόλυνση του περιβάλλοντος. Για αυτόν τον λόγο τις εκτρέφει στο εσωτερικό του σπιτιού της και, όταν βγαίνουν από τα κουκούλια τους, τις μεταφέρει στον κήπο ώστε να επιστρέψουν στον κόσμο τους.
Ζώντας στον αμερικανικό Νότο, κατέληξε να παθιαστεί κυρίως με ένα είδος, την πεταλούδα – Μονάρχη (Danaus plexippus), υποψήφιο «εθνικό έντομο» των ΗΠΑ κατά το παρελθόν. «Είναι πολύ όμορφες, με έντονα -μαύρο και πορτοκαλί- χρώματα και μικρές βούλες ενώ έχουν και έναν υπέροχο μαύρο χνουδωτό κορμό που μοιάζει με μικρό γούνινο παλτό. Είναι πολύ ευαίσθητες αλλά και πολύ δυναμικές». Κάθε χρόνο μεταναστεύουν έως το Μεξικό για να ζευγαρώσουν και μετά επιστρέφουν στα μέρη από όπου είχαν αναχωρήσει, φτάνοντας έως τη Βόρεια Αμερική και τον Καναδά, εξήγησε η Ρόμι. Πριν από μερικούς μήνες, ωστόσο, κλήθηκε να αντιμετωπίσει ένα έκτακτο περιστατικό, με πρωταγωνιστή τον Φλόκι, τον γάτο της, ο οποίος, από περιέργεια, αποφάσισε να παίξει με μερικά κουκούλια που ήταν έτοιμα να ανοίξουν.
Σε ένα από αυτά διακρινόταν μια μικρή τρύπα στο σημείο όπου είχε πληγεί από το νύχι του γάτου. Οι χρυσαλλίδες, όμως, είχαν προλάβει να φτάσουν στην ωρίμανση με αποτέλεσμα να δουν τελικά το φως οκτώ εντυπωσιακές πεταλούδες που ξεκίνησαν αμέσως να τεντώνουν και να στεγνώνουν τα φτερά τους. Μόνον μία, εκείνη που είχε ξεπροβάλλει από το πληγωμένο κουκούλι, έμοιαζε να έχει μετρημένες ημέρες καθώς το ένα της φτερό είχε καταστραφεί ανεπανόρθωτα, «σαν κάποιος να είχε πετάξει μια πέτρα σε έναν χαρταετό».
Αλλά η Ρόμι, όντας ενδυματολόγος, γνωρίζει πώς να χρησιμοποιεί επιδέξια βελόνες, ψαλίδια, κόλλες και κλωστές. Βλέποντας εκείνη την καταδικασμένη σε θάνατο πεταλούδα, θυμήθηκε, σίγουρα, τα λόγια της μητέρας της και, πιθανώς, να σκέφτηκε και την παραβολή του Ζουάνγκ – ζι, και βάλθηκε να βρει έναν τρόπο να τη γιατρέψει και να της προσφέρει τη δυνατότητα να πετάξει.
Τελικά τα κατάφερε χάρη σε ένα βίντεο που βρήκε με οδηγίες για την αποκατάσταση των πληγωμένων φτερών των πεταλούδων – Μοναρχών. Χρησιμοποιώντας κομμάτια από το φτερό μιας άλλης πεταλούδας που πέθανε από φυσικά αίτια, αποκατάστησε τη ζημιά. Στη συνέχεια η Ρόμι, έκλεισε την εγχειρισμένη πεταλούδα της σε ένα κλουβάκι ενώ την επομένη, δείχνοντας εκείνη να είναι σε εξαιρετική κατάσταση, την άφησε τελικά ελεύθερη.
Εάν αυτή η πεταλούδα ήταν η μητέρα της Ρόμι δεν θα το μάθουμε ποτέ. Αλλά θα ήταν ωραίο να το σκεφτούμε. Γιατί εξίσου σημαντικά για την ύπαρξη ενός ανθρώπου, πέρα από την πραγματική ζωή, είναι και τα όνειρα. Και για αυτό η Ρόμι από τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν έλαβε χώρα το συγκεκριμένο περιστατικό, δεν έχει σταματήσει να βοηθάει πληγωμένες πεταλούδες.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News