Κυριακή στον Κήπο του Προεδρικού
Ενας κήπος… μα τι κήπος! Γκράντε, 25 στρέμματα αψεγάδιαστα, με στοιχεία γαλλικού ρυθμού, αλλά και με ατίθασα κυπαρίσσια, φιλύρες, λευκές βελανιδιές. Κήπος ανοικτός, γεμάτος μικρούς και μεγάλους σε κυριακάτικη διάθεση. Φωτεινός, διότι συνέβαλε ο καιρός. Εν τέλει, «θεϊκός»: ένα βιολοντσέλο που παίζει Μπαχ παράγει ουράνιες μελωδίες, ακόμη και στο ύπαιθρο.
Ετσι έμοιαζε χθες ο Κήπος της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, που άνοιξε τις πύλες του μετά το μούδιασμα που είχε επιβάλει η πανδημία.
Η ίδια φρόντισε να είναι εκεί. Και παρέμεινε επί ώρες, ακόμη και όταν οι μουσικοί του Ωδείου Αθηνών δίπλωσαν τις παρτιτούρες για να φύγουν. Κουβέντιασε με τον κόσμο και φωτογραφήθηκε μαζί του, ιδίως με τα πιτσιρίκια – η εννιάχρονη Εύα είχε κι επιχείρημα: αφού η Πρόεδρος είναι γυναίκα και μάλιστα η πρώτη στην Ελλάδα, είναι απαραίτητο ένα ενσταντανέ.
Οι Αγγλοι έχουν να επισκέπτονται τους «εναλλακτικούς» κήπους του Χάιγκροουβ. Οι βιεννέζοι «διαθέτουν» τους κήπους των θερινών ανακτόρων των Αψβούργων, οι παριζιάνοι το πράσινο καταφύγιο των Βερσαλλιών. Οι Αθηναίοι έχουν τον Εθνικό Κήπο, τώρα και τον Κήπο του Προεδρικού. Σύντομα, θα αρχίσουν και οι ξεναγήσεις στο εσωτερικό του Μεγάρου, το αρχιτεκτόνημα του Τσίλλερ, με δεκάδες κειμήλια και έργα αξίας.
Από τους πρώτους που χαιρέτησε η κυρία Σακελλαροπούλου με το που κατέβηκε στον Κήπο, ήταν ο σεφ του Προεδρικού, Βασίλης Μπέκας (φωτογραφία κάτω), υπεύθυνος για το ελαφρύ κοκτέιλ που προσφέρθηκε στους επισκέπτες. Τα παιδιά τίμησαν ιδιαιτέρως και τα παγωτά, στην ανάπαυλα από το τρεχαλητό στο γρασίδι.
Η παρουσία του Ωδείου Αθηνών ήταν διακριτή στον Κήπο: με την Ευαγγελία Νικολούζου, στο κλαρινέτο, τον Αλέξανδρο Σιουπούλη στο βιολοντσέλο, την Αλεξάνδρα Πλέσσια, την Αλίκη Σιούστη, τη Ζωή Δημοπούλου και τον Δημήτρη Κούντουρα, ως φωνητικό σύνολο. Υπό το βλέμμα του διευθυντή των Μουσικών Σχολών στο Ωδείο, Δημήτρη Τσαλαχούρη, και το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου.
Οι σέλφι με φόντο τα γλυπτά του Κήπου – δημιουργίες του Ζογγολόπουλου, του Βαρώτσου, της Μελά, του Παππά, του Παπαγιάννη, έδιναν κι έπαιρναν. Η περίφημη μαρμάρινη σκάλα που οδηγεί από το Μέγαρο στον Κήπο, διάσημη από τις «εντυπωσιακές» καθόδους επωνύμων και δη πολιτικών, στη Γιορτή της Δημοκρατίας, την 24η Ιουλίου, είχε γεμίσει… τζιν και χαμόγελα πολιτών που απολάμβαναν τον χώρο. Ε, ναι…
Το Προεδρικό δεν είναι άβατο, ούτε «ιδιοκτησία». Το άνοιγμα των πυλών του Κήπου λειτουργεί ως περίτρανη απόδειξη. Αποκαλύπτοντας πλήρως και τη φιλοσοφία της σημερινής Προέδρου, του πώς αντιλαμβάνεται την «εξουσία» και όσα την περιβάλλουν στον θεσμικό ρόλο της. Η σημειολογία θέλει μια άλλη Γιορτή να γίνεται πλέον κάθε Κυριακή, από τις 10.00 π.μ. ως τις 4.00 μ.μ., της Δημοκρατίας και αυτή.
Η ιστορία του Κήπου
Στα μέσα του 19ου αιώνα, τον χώρο του σημερινού Κήπου καταλάμβανε ο λαχανόκηπος των Βασιλικών Ανακτόρων (Βουλής). Σε διακοσμητικό κήπο διαμορφώθηκε –σε σχέδια του Τσίλλερ– μετά την αποπεράτωση του κτιρίου των νέων Ανακτόρων το 1897 (το σημερινό Προεδρικό Μέγαρο, που χρησιμοποιείται, από το 1974, ως έδρα της Προεδρίας της Δημοκρατίας) και τη χάραξη της οδού Ηρώδου Αττικού. Κάποτε αποτελούσε τμήμα του παριλίσιου τοπίου, δηλαδή της περιοχής γύρω από την κοίτη του Ιλισού ποταμού.
Ο Κήπος διακρίνεται για την πλούσια φυτολογική σύνθεσή του, με 140 είδη και ποικιλίες καλλωπιστικών δένδρων, θάμνων, αναρριχόμενων φυτών. Τα περισσότερα ανήκουν στην ελληνική χλωρίδα, πολλά εξ αυτών, δε, είναι σπάνια. Η ιδιαιτερότητα του Κήπου έγκειται και στο γεγονός ότι φιλοξενεί αριές (λευκές βελανιδιές) και κυπαρίσσια που μετρούν έως και 120 έτη ζωής. Το νερό για την άρδευση του Κήπου προέρχεται από το παλαιό υδραγωγείο του Αγίου Θωμά στου Γουδή.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
-
Υποχρεωτικό να έχεις αλυσίδες στο αυτοκίνητο εντός Αττικής. Είναι και λίγο αστείο να σε πιάσουν χωρίς αλυσίδες στο Σούνιο
27 Δεκεμβρίου 2024, 19:40
