«Δες πώς αλλάζουν οι καιροί», σκέφτεται μοιράζοντας φυλλάδια των Αδελφών της Ιταλίας, στο Σέστο Σαν Τζιοβάνι, ο φανατικός υποστηρικτής τους, Μικέλε Ρούσο. Οπως λέει στον βρετανικό Guardian, η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν περίμενε, όχι μόνο η Ακροδεξιά να έχει τέτοια απήχηση στην άλλοτε αριστερή περιοχή στα προάστια του Μιλάνου, αλλά να μπορεί κανείς να συμμετέχει ανοιχτά στη ρεκλάμα της, λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τις εκλογές! «Πού; Στο Σέστο Σαν Τζιοβάνι!», λέει γελώντας.

«Ξεκινήσαμε με το 1,9% των ψήφων στις αρχές της δεκαετίας του ’90, για την Ακροδεξιά τότε, πριν καν ιδρυθεί το κόμμα. Πήγαμε στο 10%, ενώ πίστευα ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση και τώρα είμαστε στο 30%!» συνεχίζει ο Ρούσο, ενώ από ένα διερχόμενο αυτοκίνητο ακούγεται κάτι που μοιάζει με βρισιά. «Βλέπεις;», λέει στο δημοσιογράφο του Guardian, «κάποιοι αρνούνται ακόμα να καταλάβουν ότι όντως οι καιροί έχουν αλλάξει. Ακόμα κλαψουρίζουν!».

Αριστερό παρελθόν, αβέβαιο παρόν

Για περισσότερα από 70 χρόνια, το Σέστο Σαν Τζιοβάνι αποκαλούνταν χαριτολογώντας «Στάλινγκραντ», επειδή ήταν ένα από τα προπύργια της Αριστεράς στην Ιταλία. Ηταν πόλος έλξης για χιλιάδες ιταλούς εργάτες, που έφθαναν από τον φτωχό Νότο για να δουλέψουν στα εργοστάσια του Βορρά. Πρόσφατα, όμως, άλλαξαν πολλά. Κάποια από τα εργοστάσια έκλεισαν, άλλα υπολειτουργούν. Ετσι, στον δήμο, δεν καταφθάνουν Ιταλοί από τον Νότο, διότι απλώς για εκείνους δεν έχει δουλειά. Ερχονται όμως, μετανάστες από άλλες χώρες, δηλαδή φθηνά εργατικά χέρια.

Τώρα, ένας διαφορετικός πολιτικός άνεμος φυσά μπροστά στη δημοτική βιβλιοθήκη του Καρλ Μαρξ, που δεσπόζει στο Σέστο, όπως οι Ιταλοί το αποκαλούν, χάριν συντομίας. Σε μία τοπική δημοσκόπηση που έγινε την περασμένη Κυριακή, φάνηκε ότι το άλλοτε «Στάλινγκραντ» είναι στα πρόθυρα να ψηφίσει υπέρ της Ιζαμπέλα Ράουτι των «Αδελφών της Ιταλίας». Η Ιζαμπέλα Ράουτι είναι κόρη του πρωτεργάτη των νεοφασιστικών κινημάτων στην Ιταλία, Πίνο Ράουτι, και πρώην σύζυγος του ακροδεξιού πρώην δήμαρχου της Ρώμης, Τζάνι Αλεμάνο, ο οποίος καταδικάστηκε για υποθέσεις διαφθοράς και παράνομων χρηματοδοτήσεων.

Επομένως; Ενας δήμος, όπου οι μετανάστες αποτελούν το 19% των κατοίκων, ετοιμάζεται να ψηφίσει μια παράταξη που μάχεται τους μετανάστες; Το άλλοτε προπύργιο της Αριστεράς, το «Στάλινγκραντ», θα ψηφίσει την Κυριακή Ακροδεξιά;

Η ψήφος στη Λέγκα και το τζαμί

Δεν θα είναι όμως, η πρώτη φορά. Οι κάτοικοι του Σέστο εξέλεξαν το 2017, τον πρώτο δεξιό δήμαρχο, τον Ρομπέρτο ντι Στέφανο, έναν υποστηρικτή του λαϊκιστικού κόμματος της Λέγκας, του Ματέο Σαλβίνι. Σε συνέντευξή του, στο παρελθόν, ο δήμαρχος είχε καυχηθεί για το γεγονός ότι μόλις ανέλαβε καθήκοντα, απέλασε 230 παράτυπους μετανάστες. Ενώ δηλώνει ανένδοτος στο να κατασκευαστεί τζαμί, υπό τον φόβο «ότι θα δημιουργηθεί ένα γκέτο που θα προσελκύει χιλιάδες μουσουλμάνους και θα απειλήσει την ιταλική ταυτότητα και τις ιταλικές παραδόσεις», όπως ο ίδιος υποστηρίζει.

«Με τρομάζει η τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα», λέει στον Guardian η Samarkanda Abou El Kheir, δημοσιογράφος δημοφιλούς τηλεοπτικής εκπομπής στην Ιταλία, η οποία ζει εδώ και χρόνια στο Σέστο. Μισή Ιταλίδα, μισή Αιγύπτια, παρακολουθεί με ανησυχία την άνοδο της Τζόρτζια Μελόνι, της αρχηγού των «Αδελφών της Ιταλίας» στην εξουσία. «Είμαι Ιταλίδα, αλλά ποτέ δεν με αντιμετώπισαν ως τέτοια, επειδή φοράω μαντίλα», λέει στον Guardian, «είμαι Ιταλίδα και έχω δικαίωμα να επιλέξω τι θα πιστεύω. Τώρα πρέπει να συνεχίσω να προσεύχομαι σε έναν χώρο που μοιάζει με κοντέινερ;».

Η Μελόνι και οι φίλοι της

Σε μία προσπάθεια να περιορίσει τις κριτικές που τις ασκούν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, η Μελόνι λέει ότι καταδικάζει τον φασισμό. Πολλοί αναλυτές, όμως, τονίζουν ότι τα «Αδέλφια της Ιταλίας» συνεχίζουν να διατηρούν στο λογότυπό τους, τη φλόγα που συμβολίζει τη διαρκώς αναμμένη φωτιά, στον τάφο του φασίστα δικτάτορα, Μπενίτο Μουσολίνι. Σημειώνουν, δε, ότι η Μελόνι διατηρεί στενές σχέσεις με τον Ούγγρο Πρωθυπουργό, Βίκτορ Ορμπαν, αλλά και με το ισπανικό κόμμα «Vox», το οποίο δεν έχει καταδικάσει με σαφήνεια τη δικτατορία του στρατηγού Φρανθίσκο Φράνκο.

Στην αντάρα ο λύκος χαίρεται, λέει ο λαός. Ετσι και η Ακροδεξιά στην Ιταλία, επωφελείται από την αβεβαιότητα που επικρατεί σε ολόκληρη τη χώρα, μετά τη διάλυση του Κοινοβουλίου, ως συνέπεια της παραίτησης του Πρωθυπουργού Ντράγκι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News