Ο Ντάβιντε Τιτσάνι είναι ο συγγραφέας της οικογένειας, γιατί πέρα από την ιατρική λατρεύει και τις λέξεις. Είναι 35 χρονών και εργάζεται στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του νοσοκομείου «Τζοβάνι Μπόσκο» που βρίσκεται στην καρδιά του Τορίνο. Πριν από λίγες ημέρες ο νεαρός ιταλός γιατρός κατέφυγε στο «Empills», ένα μπλογκ αφιερωμένο στην επείγουσα ιατρική, για να συντάξει ένα «δελτίο πληροφοριών από ένα τυχαίο χαράκωμα μιας εμπόλεμης χώρας». Στο κείμενό του αναφέρεται καταρχάς στον φόβο που τον διακατέχει σχεδόν διαρκώς πλέον. Αλλά δεν πρόκειται για τον φόβο της μόλυνσης. «Ο δικός μου είναι διαφορετικός. Είναι ο φόβος του να μην είμαι προετοιμασμένος. Να μην είμαι επαρκής». Τον φόβο της ανεπάρκειας διαδέχεται η «θέληση για παραιτήσεις, απολύσεις και φυγή. Ανακάλυψα την επιθυμία για εγκατάλειψη. Είχε τη μορφή μιας άδειας καρέκλας δίπλα σε έναν ενενηντάχρονο ο οποίος ψυχορραγούσε».

Ο Ντάβιντε Τιτσάνι έχει δέκα αδέλφια και αδελφές, πέντε εκ των οποίων είναι επίσης γιατροί με τους τέσσερις να βρίσκονται εδώ και πολλές ημέρες στην πρώτη γραμμή της σκληρής μάχης κατά του θανατηφόρου κορονοϊού στην Ιταλία, προσφέροντας τις πολύτιμες υπηρεσίες τους στα επείγοντα. Μόνον ο Εμανουέλε Τιτσάνι κατάφερε να παραμείνει στα μετόπισθεν επειδή είναι καρδιολόγος. Αλλά μόνον για λίγες ημέρες καθώς το τμήμα του μετατράπηκε άρον άρον σε πτέρυγα Covid-19.

Γιατρός ήταν και ο πατέρας τους, ο Πιερλουίτζι Τιτσάνι, αλλά και ο παππούς τους. «Πιθανώς να τους επηρέασε ο αέρας που ανέπνεαν», σημείωσε μιλώντας στην Σάρα Στρίπολι της Repubblica η Ροζίνα Τιτσάνι, η χήρα μητέρα τους, προσπαθώντας να εξηγήσει πώς έξι από τα παιδιά της «πείσθηκαν να φορέσουν την ιατρική ποδιά. Αλλά εγώ έχω έντεκα παιδιά και ανησυχώ για όλα εξίσου», πρόσθεσε η ηλικιωμένη Ιταλίδα. «Μεγαλώσαμε με τον μύθο ενός πατέρα ο οποίος έφευγε από το σπίτι το πρωί και γυρνούσε το βράδυ και περνούσε την ημέρα του βοηθώντας τους άλλους, οπότε ήταν αδύνατο για εμένα και τα αδέλφια μου να μην αγαπήσουμε αυτό το επάγγελμα», ανέφερε από την πλευρά του ο Ντάβιντε.

Η Αλεσάντρα, η πιο μικρή από τις γυναίκες της οικογένειας, ηλικίας 38 ετών, είναι παθολόγος με εξειδίκευση στην γηριατρική και εργάζεται στο τμήμα Πρώτων Βοηθειών ενός μικρού νοσοκομείου στην περιφέρεια του Τορίνο. Η Μπάρμπαρα εργάζεται στο νοσοκομείο του Ρίβολι και σχεδόν καθημερινά τις τελευταίες εβδομάδες, μετά το τέλος της βάρδιάς της, βγάζει τη μάσκα και τη στολή της, απολυμαίνεται και ντύνεται και παίρνει το αυτοκίνητό της για να επιστρέψει στο σπίτι της όπου την περιμένουν ο σύζυγός της και τα παιδιά της, ηλικίας δέκα και επτά ετών.

Αισθάνεται, όμως, την ανάγκη να μιλήσει σε κάποιον που μπορεί να αντιληφθεί την κούραση και την αγωνία της και για αυτόν τον λόγο πρώτα επικοινωνεί με τα αδέλφιά της. «Εχουμε ένα chat δικό μας, των αδελφών Τιτσάνι που είμαστε γιατροί μέσω του οποίου ανταλλάσσουμε εντυπώσεις και συμβουλές, περιγράφουμε πώς εξελίσσεται η κατάσταση. Υπάρχει, όμως, και το διευρυμένο chat, το οικογενειακό. Αυτές τις ημέρες κυριαρχούν ζητήματα διαδικαστικά και διαχειριστικά, όσον αφορά τα παιδιά, τα ψώνια, την απομόνωση», ανέφερε.

Ο 39χρονος Πιέτρο εργάζεται επίσης στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του νοσοκομείου «Τζοβάνι Μπόσκο» μαζί με τον αδελφό του. Η 46χρονη αδελφή τους Μαρία βρίσκεται στη πρώτη γραμμή του Ospedale Molinette, μεταμοσχευτικού κέντρου του Τορίνο, το οποίο πολλοί υποστήριζαν αρχικά πως έπρεπε να παραμείνει αμόλυντο από τον κορονοϊό για την πραγματοποίηση δύσκολων χειρουργικών επεμβάσεων. Η πραγματικότητα, ωστόσο, αποδείχτηκε εξαιρετικά απαιτητική, ξεπερνώντας όλες τις προβλέψεις, με αποτέλεσμα να στηθούν αμέσως σκηνές της πολιτικής προστασίας στον προαύλιο χώρο του νοσοκομείου ενώ λίγες ημέρες μετά την έναρξη της αστραπιαίας εξάπλωσης του φονικού ιού στη Βόρεια Ιταλία εντάχθηκε στο δίκτυο μονάδων υγείας κατά του SARS-CoV-2.

Πριν από δύο ημέρες η Μαρία Τιτσάνι ανάρτησε στο Facebook τη φωτογραφία μιας μικρής σακούλας με γλυκά, δώρο ενός ιστορικού καφέ της πόλης του Τορίνο που θέλησε μέσω αυτής της διακριτικής προσφοράς του να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στους γιατρούς και τους νοσηλευτές του νοσοκομείου για τις υπεράνθρωπες προσπάθειές τους. Η αδελφή της Μπάρμπαρα επέλεξε να αναρτήσει το βίντεο μιας νοσηλεύτριας η οποία άρχισε ξαφνικά να τραγουδά στο τμήμα των Επειγόντων Περιστατικών το «Imagine» του Τζον Λένον.

Θα μπορούσε να γίνει λόγος για απόπειρες αντίστασης, για προσπάθειες επιβίωσης, όπως επισημαίνει η ιταλίδα δημοσιογράφος, σε μια χώρα που μετρά ήδη περί τους 14.000 νεκρούς. Η Μπάρμπαρα Τιτσάνι, ωστόσο, θεωρεί πως «απλά προσπαθούμε να μετριάσουμε την μοναξιά που νιώθουν οι ασθενείς που δεν μπορούν να δουν τους συγγενείς τους. Οπότε πήραμε τα τάμπλετ και τους βοηθάμε με τις βιντεοκλήσεις». Και παραδέχεται πως περισσότερο ανησυχεί για τα παιδιά της. «Ευτυχώς έχουμε ένα μεγάλο σπίτι και κρατάμε τις αποστάσεις ενώ εγώ έχω και το δικό μου μπάνιο. Ετσι ζούμε πλέον και κανένας δεν ξέρει για πόσο ακόμα», παραδέχτηκε στωικά η ιταλίδα γιατρός.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News