Δεν μπορούμε να τη δούμε, αλλά γνωρίζουμε ότι υπάρχει, λόγω της πανίσχυρης επιρροής της στη λειτουργία του Σύμπαντος: η σκοτεινή ύλη, για την οποία γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα, και αυτά από έμμεσες παρατηρήσεις και εκτιμήσεις των επιστημόνων. Αποτελεί το 25%-27% της συνολικής ύλης του Σύμπαντος, με το 70% να συγκροτείται από σκοτεινή ενέργεια και το υπόλοιπο 3%-5% από την ορατή ύλη, αυτήν που εμείς μπορούμε να δούμε.

Διεθνής ομάδα, αποτελούμενη από εκατοντάδες επιστημόνες, κατάφερε να δημιουργήσει τον μεγαλύτερο και πιο ολοκληρωμένο χάρτη μέχρι σήμερα που αφορά την παρουσία της σκοτεινής ύλης στο Σύμπαν. Το επίτευγμα, που φέρνει νέα δεδομένα για την κοσμολογία και τη Φυσική, είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας επιστημόνων της μεγάλης διεθνούς κοινοπραξίας Μελέτης της Σκοτεινής Ενέργειας (Dark Energy Survey-DES). Oπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα Guardian, οι ερευνητές βασίστηκαν στις παρατηρήσεις του φωτός που φτάνει στη Γη από 226 εκατ. γαλαξίες και χρησιμοποίησαν ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης.

Η σκοτεινή ύλη ασκεί επίδραση πάνω στην ορατή ύλη, παραμορφώνοντας το φως που φθάνει στη Γη από τα μακρινά άστρα και γαλαξίες. Oσο μεγαλύτερη είναι η παραμόρφωση, τόσο μεγαλύτερη τεκμαίρεται ότι η είναι η συγκέντρωση της σκοτεινής ύλης σε έναν γαλαξία ή σε κάποια άλλη περιοχή του Σύμπαντος. Η βαρυτική δύναμη της σκοτεινής ύλης συγκρατεί τους γαλαξίες μεταξύ τους σε δομές κοσμικών «ιστών».

Η κατανομή της σκοτεινής ύλης στον χάρτη φαίνεται να είναι τέτοια που, σύμφωνα με κάποιους επιστήμονες, δημιουργεί κάποιες αμφιβολίες για την ορθότητα της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν.

Θυμίζουμε ότι η Θεωρία της Σχετικότητας περιγράφει τη βαρυτική δύναμη μέσω των καμπυλώσεων του χωροχρόνου παρουσία μάζας.

Ο ερευνητής δρ Νάιαλ Τζέφρι, της Σχολής Normale Superieure του Παρισιού και του University College του Λονδίνου (UCL), δήλωσε στο BBC ότι ο νέος «χάρτης» συνιστά «ένα πραγματικό πρόβλημα για τη Φυσική», επειδή δείχνει ότι «ίσως ο Αϊνστάιν είχε λάθος». Πρόσθεσε ότι «ίσως νομίσετε πως αυτό είναι κακό πράγμα, ότι ίσως η Φυσική καταρρέει. Oμως, για έναν φυσικό είναι κάτι υπερβολικά συναρπαστικό. Σημαίνει ότι μπορούμε να ανακαλύψουμε κάτι πραγματικά καινούργιο για το πώς είναι το Σύμπαν».

Oπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο καθηγητής Κάρλος Φρενκ του βρετανικού Πανεπιστημίου του Ντάραμ, ο οποίος συνέβαλε στην ανάπτυξη της σύγχρονης κοσμολογικής θεωρίας με βάση το έργο του Αϊνστάιν, δήλωσε ότι έχει ανάμικτα συναισθήματα ακούγοντας τα νέα. «Πέρασα τη ζωή μου δουλεύοντας πάνω σε αυτήν τη θεωρία και η καρδιά μου λέει ότι δεν θέλω να τη δω να καταρρέει. Oμως, ο εγκέφαλός μου λέει πως οι μετρήσεις που έγιναν είναι σωστές και έτσι πρέπει να διερευνήσουμε τη δυνατότητα μιας νέας Φυσικής», ανέφερε. «Αυτό είναι κάτι που με κάνει πολύ νευρικό και φοβισμένο, επειδή εισερχόμαστε σε μία τελείως άγνωστη επικράτεια και ποιος ξέρει τι πρόκειται να βρούμε», πρόσθεσε.

Oπως σημείωσε ο Τζέφρι, ο χάρτης δείχνει σαφώς πως οι γαλαξίες (μεταξύ αυτών και ο δικός μας) αποτελούν τμήμα μιας ευρύτερης αόρατης δομής λόγω της σκοτεινής ύλης. Eως τώρα οι επιστήμονες είχαν διαμορφώσει μία ακριβή ιδέα για την κατανομή της ύλης, ξεκινώντας 400.000 χρόνια πριν τη Μεγάλη Eκρηξη (Μπιγκ Μπανγκ) δημιουργίας του Σύμπαντος, χάρη στο τροχιακό τηλεσκόπιο «Planck» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), που μέτρησε τα απομεινάρια της κοσμικής ακτινοβολίας μικροκυμάτων υποβάθρου, γνωστής και ως «λυκόφωτος της δημιουργίας».

Ο χάρτης και οι αποκλίσεις

Συνδυάζοντας τα στοιχεία του «Planck» και τις θεωρίες του Αϊνστάιν, οι αστρονόμοι, όπως ο Φρενκ, ανέπτυξαν ένα μοντέλο που προβλέπει πώς θα έπρεπε να είναι η κατανομή της ύλης κατά τα 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια που έχουν μεσολαβήσει μέχρι σήμερα. Η επίσημη ανακοίνωση της κοινοπραξίας DES αναφέρει ότι ο νέος «χάρτης» συνάδει με τις θεωρητικές προβλέψεις. Ορισμένοι ερευνητές, όμως, επεσήμαναν πως, με βάση τις νέες παρατηρήσεις και τον «χάρτη» DES, υπάρχει μία μικρή απόκλιση, καθώς η ύλη φαίνεται στην πραγματικότητα να είναι ελαφρώς (κατά λίγες ποσοστιαίες μονάδες) πιο ομοιόμορφα κατανεμημένη από ό,τι αναμενόταν με βάση τον Αϊνστάιν και τις προβλέψεις του κυρίαρχου κοσμολογικού μοντέλου.

«Iσως ανακαλύψαμε κάτι πραγματικά θεμελιακό για τον ιστό του Σύμπαντος. Η τρέχουσα θεωρία βασίζεται σε πολύ ατελείς πυλώνες από άμμο. Και αυτό που μπορεί να βλέπουμε τώρα είναι η κατάρρευση ενός από αυτούς τους πυλώνες», τόνισε ο Φρενκ.

Aλλοι, όμως, όπως ο καθηγητής Oφερ Λαχάβ του UCL, εμφανίστηκαν πιο συγκρατημένοι και απρόθυμοι να βγάλουν λάθος τον Αϊνστάιν, τουλάχιστον όχι ακόμη. Oπως είπε ο καθηγητής, «το μεγάλο ερώτημα είναι εάν η θεωρία του Αϊνστάιν είναι τέλεια. Φαίνεται να περνάει κάθε τεστ, αλλά με μερικές αποκλίσεις εδώ κι εκεί. Iσως η αστροφυσική των γαλαξιών χρειάζεται κάποιες μικροδιορθώσεις. Στην ιστορία της κοσμολογίας υπάρχουν παραδείγματα που προβλήματα λύθηκαν, καθώς επίσης παραδείγματα που άλλαξε ο τρόπος σκέψης. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε εάν η νέα “ένταση” στην κοσμολογία θα οδηγήσει σε μία νέα επαναστατική επιστημονική αλλαγή» αναφέρει ο Λαχάβ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News