Με γυάλινη πρόσοψη και μια στοά στηριγμένη σε κολώνες, η φυλακή Φουτσού θα μπορούσε να περάσει για γραφείο της τοπικής αυτοδιοίκησης του Τόκιο. Τον χώρο υποδοχής των επισκεπτών κοσμεί το έμβλημα της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας FC Tokyo.

Ο Guardian αναφέρει σε ρεπορτάζ του ότι η φυλακή φιλοξενεί 1.700 κρατουμένους. Ενας μεγάλος αριθμός από αυτούς εκτίουν ποινές κάτω των 10 ετών, αλλά σύμφωνα με τα αρχεία της φυλακής έχουν «προχωρημένες εγκληματικές τάσεις».

Η ατμόσφαιρα αποπνέει ηρεμία και τάξη – κελιά με τακτοποιημένα κλινοσκεπάσματα, σωροί από βιβλία και πεντακάθαροι πράσινοι τοίχοι. Το ένα τρίτο των ανδρών που φυλακίζονται στη Φουτσού, τη μεγαλύτερη φυλακή της Ιαπωνίας, έχουν δεσμούς με τη γιακούζα, τη μαφιόζικη οργάνωση των εγκληματικών συνδικάτων της χώρας. Μπορεί κανείς εύκολα να τους ξεχωρίσει από τα ατέλειωτα τατουάζ που διακρίνονται μέσα από τα επίσημα λευκά γιλέκα των κρατουμένων.

Αλλά είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πολλούς από αυτούς να κυνηγούν τους εχθρούς τους στους δρόμους του Τόκιο, να εκφοβίζουν και να κακοποιούν ιδιοκτήτες επιχειρήσεων για προστασία επί χρήμασι ή να έρχονται αντιμέτωποι με μέλη αντίπαλων συμμοριών. Οι περισσότεροι από τους κρατούμενους στη συγκεκριμένη φυλακή βρίσκονται στο λυκόφως της εγκληματικής τους δραστηριότητας.

Το ποσοστό των αλλοδαπών κρατουμένων στη Φουτσού, στα δυτικά προάστια του Τόκιο, έχει αυξηθεί ελαφρώς λόγω της μείωσης του συνολικού πληθυσμού των φυλακών, αλλά πιο εντυπωσιακός είναι ο διαρκώς αυξανόμενος πληθυσμός των ηλικιωμένων κρατουμένων – μιας ομάδας εγκληματιών που αντικατοπτρίζει τις δημογραφικές τάσεις στην Ιαπωνία, όπου σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού των 125 εκατ. κατοίκων της είναι ηλικίας άνω των 65 ετών.

Στη Φουτσού το 22% των κρατουμένων ανήκει, λοιπόν, σε αυτό το ηλικιακό γκρουπ, φέρνοντας μαζί τους ανάγκες που δίνουν στη φυλακή την αίσθηση οίκου ευγηρίας: από τα ειδικά εξοπλισμένα υγρά δωμάτια μέχρι τα προσόντα νοσηλευτικής φροντίδας που αποκτούν οι νεότεροι κρατούμενοι ώστε να φροντίζουν τους ηλικιωμένους συγκρατούμενούς τους, και τα οποία ίσως, μελλοντικά, αποδειχθούν χρήσιμα για αυτούς και σε επαγγελματικό επίπεδο.

Το ηλικιακό χάσμα είναι ορατό στα εργαστήρια της φυλακής. Σε ένα από αυτά νεότεροι άνδρες αφιερώνουν οκτώ ώρες την ημέρα φτιάχνοντας τσάντες και μπλουζάκια, μαθαίνοντας συντήρηση αυτοκινήτου, τυπώνοντας φυλλάδια ή επανδρώνοντας τις κουζίνες και τις εγκαταστάσεις πλυντηρίων. Σε ένα άλλο, όμως, οι ηλικιωμένοι κρατούμενοι απλώς συναρμολογούν μανταλάκια – κυρίως για να βελτιώσουν τη δύναμη και τις χειρωνακτικές τους δεξιότητες.

Οι πιο διάσημοι κρατούμενοι της Φουτσού περιλαμβάνουν τον Κενίτσι Σινόντα, τον ογδοντάχρονο επικεφαλής του Γιαμαγκούτσι –του πιο ισχυρού συνδικάτου εγκλήματος της Ιαπωνίας– και τον Μάικλ Τέιλορ, πρώην αμερικανό πεζοναύτη που βοήθησε τον Κάρλος Γκοσν, τον κατηγορούμενο πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της Nissan, να διαφύγει από την Ιαπωνία για τη Βηρυτό το 2019.

Ο Τέιλορ, που εξέτισε λίγο περισσότερο από έναν χρόνο της ποινής του στη Φουτσού, προτού μεταφερθεί σε φυλακή των ΗΠΑ, όταν απελευθερώθηκε μίλησε για τις σκληρές συνθήκες κράτησης εκεί: ακραίες θερμοκρασίες, έλλειψη νερού και μια μακρά λίστα κανόνων και κανονισμών, που περιλαμβάνουν απαγόρευση συνομιλίας μεταξύ των κρατουμένων κατά τη διάρκεια της εργασίας, περιορισμένα δικαιώματα επισκεπτηρίου και μόλις 30 λεπτά καθημερινής άσκησης.

Η θέαση τηλεόρασης έχει συγκεκριμένο ωράριο, αν και οι 370 αλλοδαποί κρατούμενοι έχουν πρόσβαση σε ραδιοφωνικές εκπομπές στα αγγλικά και στα κινεζικά. Παρουσίες λαμβάνονται στις 6:45 π.μ. και τα φώτα σβήνουν στις 9 το βράδυ. Οι τρόφιμοι κάνουν μπάνιο ανά 15 τη φορά, τρεις φορές την ημέρα, σε ένα μεγάλο κοινόχρηστο μπάνιο.

Οι ιαπωνικοί κανονισμοί για τις φυλακές βασίζονται στον ποινικό κώδικα του 1908, ο οποίος έχει διατηρήσει τα δρακόντεια θεμέλιά του, παρά τις αρκετές αναθεωρήσεις του. Η διεθνής ανθρωπιστική οργάνωση Human Rights Watch εξέδωσε πέρυσι μια άκρως καταδικαστική έκθεση για τις γυναίκες που κρατούνται στη Φουτσού, όπου καταγγέλλει τις σκληρές συνθήκες περιορισμού και τις απάνθρωπες συνθήκες στις οποίες υποβάλλονται.

Ωστόσο, ιάπωνες αξιωματούχοι επισημαίνουν στον Guardian την απουσία υπερπληθυσμού, κατάχρησης ναρκωτικών και βίας, αιτίες που καταστρέφουν τις φυλακές σε άλλες χώρες – μια σχετική ηρεμία που, όπως επιμένουν, είναι δυνατή μόνον εάν τηρούνται κατά γράμμα οι κανόνες.

Για ορισμένα μέλη του γηράσκοντος πληθυσμού της Φουτσού η ζωή μετά την απελευθέρωση δεν σηματοδοτεί απαραίτητα μια νέα αρχή. Ο διευθυντής της φυλακής, Γιουιτσίρο Κουσιμπίκι, αποκαλύπτει στον Guardian ότι το 40% των πρώην κρατουμένων «δεν έχουν σωστές συνθήκες διαβίωσης» εκτός του ιδρύματος και χρειάζονται βοήθεια από το κράτος πρόνοιας.

Στον χώρο των επισκέψεων οι τρόφιμοι συναντούν τις οικογένειες και τους δικηγόρους τους δύο φορές τον μήνα –έως και πέντε φορές εάν επιδείξουν καλή συμπεριφορά– σε θαλάμους χωρισμένους με οθόνες. Αλλά οι πιο ηλικιωμένοι κρατούμενοι δεν πατούν καν το πόδι τους στον χώρο, καθώς είτε δεν έχουν πια εν ζωή συγγενείς είτε, όσοι έχουν, δεν επιθυμούν να τους επισκέπτονται.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News