Η δίκη για την υπόθεση Πελικό, ολοκληρώθηκε στη Γαλλία την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου όμως το σοκ που έχει προκαλέσει αυτή η φρικτή ιστορία συνεχίζεται.

Επί σχεδόν μια δεκαετία, ο Ντομινίκ Πελικό νάρκωνε κρυφά την σύζυγό του Ζιζέλ και όχι μόνον τη βίαζε ο ίδιος αλλά προσκαλούσε δεκάδες άντρες μέσω Διαδικτύου να την βιάσουν, ενώ εκείνος βιντεοσκοπούσε.

Η Λουίζ Τσαν, δημιουργός της πλατφόρμας εύρεσης θεραπευτών Welldoing και πρώην συντάκτρια του περιοδικού Psychologies, γράφει στο BBC ότι αυτοί οι άνδρες, από 22 έως 70 ετών, με επαγγέλματα όπως πυροσβέστης, νοσηλευτής, δημοσιογράφος, διευθυντής φυλακής, ακολουθούσαν τις οδηγίες του Πελικό. Ηταν τέτοια η επιθυμία τους για ένα υποταγμένο γυναικείο σώμα προς διείσδυση, που έκαναν σεξ με μια συνταξιούχο γιαγιά της οποίας το βαριά ναρκωμένο σώμα έμοιαζε με κούκλα.

Στο  εδώλιο της υπόθεσης κάθισαν πενήντα άνδρες, οι οποίοι ζούσαν σε ακτίνα πενήντα  χιλιομέτρων από το Μαζάν, τη μικρή πόλη στη νότια Γαλλία όπου ζούσαν οι Πελικό. Ηταν, όλοι τους «άνδρες της διπλανής πόρτας»…

Μια γυναίκα γύρω στα 30 είπε στην Τσαν: «Οταν διάβασα για πρώτη φορά για αυτό, δεν ήθελα να βρίσκομαι κοντά σε άνδρες για τουλάχιστον μια εβδομάδα, ούτε καν δίπλα στον αρραβωνιαστικό μου. Τρόμαξα».

Μια άλλη, κοντά στα 70, όσο περίπου και η Ζιζέλ, είπε πως δεν μπορούσε να σταματήσει να σκέφτεται τι μπορεί να κρύβουν τα μυαλά των ανδρών, περιλαμβανομένου του συζύγου και των γιων της. «Είναι αυτό μόνο η κορυφή του παγόβουνου;»

Οπως έγραψε η Δρ Στέλα Ντάφι, συγγραφέας και θεραπεύτρια, στο Instagram την ημέρα της ετυμηγορίας: «Προσπαθώ να πιστέψω #notallmen (σσ: δεν είναι όλοι ίδιοι), αλλά σκέφτομαι ότι έτσι νόμιζαν και οι σύζυγοι, οι μητέρες, οι κόρες, οι φίλες για όλους αυτούς τους άνδρες στην πόλη της Ζιζέλ. Και αποδείχθηκε το αντίθετο. Πλέον, κάθε γυναίκα με την οποία μιλάω λέει ότι αυτή η υπόθεση άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο βλέπει τους άνδρες. Ελπίζω να έχει αλλάξει και τον τρόπο με τον οποίο οι άνδρες βλέπουν τους άνδρες»…

Τώρα που αποδόθηκε δικαιοσύνη, συνεχίζει η Τσαν στο BBC, μπορούμε να κοιτάξουμε τις προεκτάσεις αυτής της τερατώδους υπόθεσης και να αναρωτηθούμε: από πού προήλθε η ανάλγητη και βίαιη συμπεριφορά αυτών των ανδρών; Δεν μπορούσαν να δουν ότι το σεξ χωρίς συναίνεση είναι βιασμός; Υπάρχει όμως και ένα ευρύτερο ερώτημα. Τι δείχνει για τη φύση της ανδρικής επιθυμίας το γεγονός ότι τόσοι πολλοί άνδρες σε μια σχετικά μικρή περιοχή μοιράστηκαν αυτή τη φαντασίωση της ακραίας κυριαρχίας πάνω σε μια γυναίκα;

Πώς το Διαδίκτυο άλλαξε τους κανόνες

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τους πολλαπλούς βιασμούς της Ζιζέλ Πελικό χωρίς το Διαδίκτυο, επισημαίνει η Τσαν στο BBC. Η πλατφόρμα στην οποία ο Ντομινίκ Πελικό «διαφήμιζε» τη σύζυγό του ήταν ένας μη εποπτευόμενος γαλλικός ιστότοπος, ο οποίος διευκόλυνε τη συγκέντρωση ατόμων που μοιράζονταν σεξουαλικά ενδιαφέροντα, χωρίς αποκλεισμούς και περιορισμούς. Τώρα έχει κλείσει.

Ενας από τους δικηγόρους της Πελικό παρομοίασε τον ιστότοπο με «όπλο δολοφονίας», λέγοντας στο δικαστήριο ότι χωρίς αυτόν η υπόθεση «δεν θα είχε πάρει ποτέ τέτοιες διαστάσεις».

Το Διαδίκτυο, όμως, σύμφωνα με την Τσαν, έπαιξε ρόλο στη σταδιακή αλλαγή στάσης απέναντι στο σεξ και σε συναινετικά και μη καταχρηστικά περιβάλλοντα, ομαλοποιώντας αυτό που πολλοί θα μπορούσαν κάποτε να θεωρούν ακραίο.

Μετά τη μετάβαση από τα παλιά περιοδικά «για ενηλίκους» σε σύγχρονους ιστότοπους όπως το PornHub, που είχε 11,4 δισεκατομμύρια επισκέψεις από κινητά παγκοσμίως μόνο τον Ιανουάριο του 2024, τα όρια του πορνό έχουν διευρυνθεί πάρα πολύ. Η προσθήκη ολοένα και πιο ακραίας δραστηριότητας αυξάνει τις προσδοκίες, οπότε το απλό σεξ μπορεί να γίνει βαρετό.

Σύμφωνα με μια έρευνα σε χρήστες του Διαδικτύου στο Ηνωμένο Βασιλείο, τον Ιανουάριο του 2024, σχεδόν ένας στους 10 ερωτηθέντες ηλικίας μεταξύ 25 και 49 ετών ανέφερε ότι παρακολουθεί πορνό τις περισσότερες μέρες. Η μεγάλη πλειονότητα ήταν άνδρες, σύμφωνα με το άρθρο του BBC.

Μια 24χρονη απόφοιτος πανεπιστημίου, η Ντέιζι, είπε στην Τσαν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που γνωρίζει παρακολουθούν πορνό, μηδέ της ιδίας εξαιρουμένης. Προτιμά να χρησιμοποιεί έναν φεμινιστικό ιστότοπο, του οποίου τα φίλτρα αναζήτησης περιλαμβάνουν «παθιασμένο» και «αισθησιακό», καθώς και «άγριο» σεξ. Αλλά, μερικοί από τους άντρες φίλους της λένε ότι δεν βλέπουν πλέον πορνό αφού αυτό επηρεάζει αρνητικά το πώς περνούν όταν κάνουν πραγματικά σεξ.

Μια μελέτη του 2023, διαπίστωσε ότι το ένα τέταρτο των ατόμων ηλικίας 16 έως 21 ετών είδαν για πρώτη φορά πορνογραφία στο Διαδίκτυο ενώ ήταν ακόμη στο δημοτικό σχολείο…

Το πορνό διαμορφώνει πραγματικά συμπεριφορές;

Τα παιδιά που έβλεπαν τακτικά πορνό σε κινητά πριν από την εφηβεία αναπόφευκτα μεγαλώνουν με διαφορετικές σεξουαλικές προσδοκίες από εκείνες που δημιουργούσε το Playboy, τον 20ό αιώνα.

Αν και δεν έχει τεκμηριωθεί άμεση αιτιώδης συνάφεια, υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις συσχέτισης μεταξύ της χρήσης πορνογραφίας και επικίνδυνων για τις γυναίκες σεξουαλικών συμπεριφορών, γράφει η Τσαν στο BBC, προσθέτοντας πως «υπάρχουν στοιχεία ότι η χρήση πορνογραφίας σχετίζεται με μεγαλύτερη πιθανότητα επιθυμίας ή εμπλοκής σε σεξουαλικές πράξεις που οι άντρες βλέπουν στο πορνό και μεγαλύτερη πιθανότητα οι χρήστες να πιστεύουν ότι οι γυναίκες θέλουν να εμπλακούν σε αυτές τις συγκεκριμένες πράξεις». Μερικές από αυτές τις πράξεις μπορεί να περιλαμβάνουν επιθετική συμπεριφορά όπως χαστούκια, πνιγμό, φίμωση.

Η Σούζαν Νόμπλ έχει γράψει για τις δικές της σεξουαλικές περιπέτειες και τώρα έχει έναν ιστότοπο και ένα podcast που ονομάζεται Sex Advice for Seniors (Σεξουαλικές Συμβουλές για Ατομα Μεγαλύτερης Ηλικίας). Πιστεύει ότι το πορνό που απεικονίζει φαντασιώσεις βιασμού εξομαλύνει μια πράξη που έχει τις ρίζες της στη βία και απεικονίζει τον βιασμό ως δραστηριότητα που ποθούν οι γυναίκες. «Απλώς δεν υπάρχει αρκετή εκπαίδευση σχετικά με τη διαφορά ανάμεσα στην αναπαράσταση μιας φαντασίωσης που περιλαμβάνει έναν ψευδοβιασμό, και μια εντελώς μη συναινετική εκδοχή της», λέει στο BBC.

Από τις «κρυφές» διαφημίσεις στην πραγματική ζωή

Το Διαδίκτυο έβαλε το πορνό στα υπνοδωμάτια, και επίσης διευκολύνει την πρόσβαση σε ανάλογες συμπεριφορές στην πραγματική ζωή. Παλιότερα, τα άτομα που ασχολούνταν, για παράδειγμα, με το σαδομαζοχισμό, συνδέονταν μέσω «καμουφλαρισμένων» διαφημίσεων στο πίσω μέρος συγκεκριμένων περιοδικών, χρησιμοποιώντας ταχυδρομικές θυρίδες αντί για τη διεύθυνση του σπιτιού τους. Ηταν ένας πολύ αργός τρόπος να οργανώσεις μια σεξουαλική επαφή. Τώρα είναι πολύ πιο εύκολο να συνδεθεί κανείς με αυτές τις ομάδες στο Διαδίκτυο και στη συνέχεια να συναντηθεί προσωπικά, εξηγεί η Τσαν.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχει γίνει κυρίαρχο ρεύμα η εύρεση σχέσεων μέσω εφαρμογών γνωριμιών, και επίσης είναι ευκολότερο να συνδεθεί κανείς με άτομα που επιθυμούν να δοκιμάσουν συγκεκριμένες σεξουαλικές πράξεις, με μια πληθώρα κοινωνικών εφαρμογών όπως το Feeld, η οποία έχει σχεδιαστεί για άτομα «που θέλουν να εξερευνήσουν τη σεξουαλική επιθυμία έξω από τα υπάρχοντα όρια». Το διαδικτυακό του γλωσσάρι περιλαμβάνει μια λίστα με 31 επιθυμίες, σύμφωνα με το BBC, συμπεριλαμβανομένου του πολυερωτισμού, της δουλείας και της υποταγής.

Η Αλμπερτίνα Φίσερ είναι ψυχοθεραπεύτρια ειδικευμένη στη σεξουαλική υγεία και μέρος της δουλειάς της είναι να συζητά με τους θεραπευόμενους για τις σεξουαλικές τους φαντασιώσεις. «Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να έχεις σεξουαλικές φαντασιώσεις. Το πρόβλημα είναι όταν η φαντασίωση γίνεται συμπεριφορά χωρίς συγκατάθεση», λέει.

Οι ανδρικές και γυναικείες φαντασιώσεις είναι διαφορετικές, προσθέτει, «αλλά πολύ συχνά περιλαμβάνουν την υποταγή και την κυριαρχία. Το κλειδί σχετικά με τις σεξουαλικές προτιμήσεις όπως το BDSM (πειθαρχία ή κυριαρχία, σαδισμός και μαζοχισμός) είναι να είναι ασφαλείς, λογικές και συναινετικές. Αυτό που θέλουν να κάνουν δύο άνθρωποι μαζί είναι απολύτως εντάξει». Αυτό, τονίζει, συμβαίνει όταν και οι δύο συναινούν.

Ολα αυτά είναι, φυσικά, εντελώς ξεχωριστά από την υπόθεση Πελικό, η οποία αφορά ωμή σεξουαλική βία, ξεκαθαρίζει η Φίσερ. «Και είναι εξαιρετικά οδυνηρό ότι αυτό μπορεί να συμβεί μέσα σε μια σχέση αγάπης. Το να πραγματοποιείς μια φαντασίωση χωρίς συγκατάθεση είναι μια ακραία μορφή ναρκισσισμού»

Ερωτήματα γύρω από την επιθυμία

Μια βασική και προβληματική πτυχή όλου του ζητήματος της φαντασίωσης είναι η επιθυμία. Στη μεταφροϋδική εποχή έχουμε αποδεχθεί ότι οι επιθυμίες δεν πρέπει να καταπιέζονται. Και μεγάλο μέρος της θεωρίας της απελευθέρωσης, της δεκαετίας του 1960, έδινε έμφαση στην αυτοπραγμάτωση μέσω της υλοποίησης της σεξουαλικής επιθυμίας, αναφέρει η Τσαν.

Ομως, η ανδρική επιθυμία έχει γίνει μια ολοένα και πιο αμφισβητούμενη έννοια, κυρίως λόγω των ζητημάτων εξουσίας και κυριαρχίας που συχνά εμπλέκονται σε αυτήν.

Οι άνδρες που δικάστηκαν και καταδικάστηκαν στην υπόθεση Πελικό δεν μπορούσαν να δουν τους εαυτούς τους ως δράστες, γράφει το άρθρο της Τσαν στο BBC. Κάποιοι υποστήριξαν ότι θεωρούσαν πως συμμετείχαν σε ένα παιχνίδι με τη συναίνεση της Ζιζέλ. Πολλοί από αυτούς απλώς επιδίωκαν την ικανοποίηση των επιθυμιών τους.

Υπάρχει ένα σκοτεινό όριο όπου μια πολύ βασική μορφή ετεροφυλόφιλης ανδρικής επιθυμίας – (ή η αρχέγονη ανάγκη να κάνουν σεξ με μια ή περισσότερες γυναίκες, με τον πιο απλό τρόπο) – μπορεί να «ξεφύγει» εκμηδενίζοντας ουσιαστικά τη γυναίκα.

Προφανώς, λέει η Τσαν, η ανδρική επιθυμία παίρνει πολλές μορφές, οι περισσότερες από τις οποίες είναι απολύτως υγιείς, αλλά παραδοσιακά περιορίζεται από πολιτισμικά όρια. Η υποκείμενη πεποίθηση ότι η πραγμάτωση της επιθυμίας είναι μια πράξη αυτοαπελευθέρωσης ισοδυναμεί μερικές φορές με ανησυχητικές συμπεριφορές.

Η «γοητεία» του Αντριου Τέιτ

Ο Αντρέ ντε Τρισατό, ένας θεραπευτής με έδρα το Λονδίνο, μίλησε στο BBC και για την απήχηση ανδρών influencers, όπως ο Αντριου Τέιτ, ένας αυτοαποκαλούμενος «μισογύνης», ο οποίος έχει 10,4 εκατομμύρια ακολούθους στο X.

Ο Τρισατό λέει ότι έχει συναντήσει άνδρες που νιώθουν ταπεινωμένοι και εκτοπισμένοι από την άνοδο του φεμινισμού. «Μερικοί δεν ξέρουν ποιοι πρέπει να είναι», λέει. «Οι άντρες αναμένεται από την κοινωνία να είναι κυρίαρχοι, αλλά και να έρχονται σε επαφή με τα συναισθήματά τους και να είναι ικανοί να δείξουν ευαλωτότητα. Αυτή η σύγχυση μπορεί να οδηγήσει σε θυμό, που κατευθύνεται στο φεμινιστικό κίνημα, και με τη σειρά του αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ανθρώπους όπως ο Τέιτ».

Με 60% ανδρική πελατεία, ο Τριαστό παρατηρεί ότι «οι άνδρες μπορούν να οδηγηθούν από την κοινωνία να θεωρούν την εξουσία και την κυριαρχία ως μέρος της ταυτότητάς τους».

«Αυτό δεν δικαιολογεί υποθέσεις σαν αυτή της Πελικό», συνεχίζει, «αλλά αντικειμενικά μπορώ να δω ότι μια τέτοια συμπεριφορά είναι μια απόδραση από την αδυναμία και την ανεπάρκεια. Είναι δελεαστική και απαγορευμένη. Η υπόθεση είναι ανησυχητική γιατί δείχνει τα άκρα στα οποία μπορεί να φτάσει ο κόσμος».

Ο ίδιος τονίζει ότι οι διαδικτυακές ομάδες όπως αυτή που χρησιμοποίησε ο Ντομινίκ Πελικό μπορεί να έχουν πολύ ισχυρή επιρροή. «Σε μια ομάδα γίνεσαι αποδεκτός. Οι ιδέες κατά κάποιον τρόπο επικυρώνονται μαζικά. Οταν ένα άτομο λέει ότι “αυτό είναι εντάξει”, τότε όλοι θα συμφωνήσουν μαζί του».

Πολλές από τις συζητήσεις με αφορμή την υπόθεση του Μαζάν, αφορούν τη διάκριση μεταξύ συναινετικού και μη συναινετικού σεξ και το αν θα έπρεπε να ορίζεται καλύτερα από το νόμο, όμως τι το τι σημαίνει συναίνεση είναι ένα περίπλοκο ερώτημα, επανέρχεται η Τσαν στο BBC.

Οπως το βλέπει η 24χρονη Ντέιζι, ορισμένες γυναίκες της ηλικίας της τείνουν να συναινούν με τις σεξουαλικές προτιμήσεις των ανδρών, ανεξάρτητα από τα δικά τους συναισθήματα. «Νομίζουν ότι κάτι είναι “καυτό” αν ο άντρας με τον οποίο είναι μαζί πιστεύει ότι είναι “καυτό”», λέει.

Ετσι, εάν οι ετεροφυλόφιλοι άνδρες, ειδικότερα, όντως αντλούν ολοένα και περισσότερο τα σεξουαλικά τους στοιχεία από την πορνογραφία, αυτό προκαλεί περαιτέρω ερωτήματα σχετικά με τη μεταβαλλόμενη μορφή της ανδρικής επιθυμίας. Και αν οι νεαρές γυναίκες μπορούν να νιώσουν ότι το τίμημα της οικειότητας είναι να συμβαδίζουν με αυτές τις επιθυμίες, όσο ακραίες κι αν είναι, τότε αναμφισβήτητα η συγκατάθεση δεν είναι ξεκάθαρη υπόθεση.

Είναι φανερό πως υπάρχουν και σήμερα ερωτήματα και ζητήματα για το σεξ  που είναι ίσως καλύτερα να συζητηθούν ανοιχτά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News