Εναρμονισμένη με το νεοφεμινιστικό κίνημα που θάλλει στις ΗΠΑ και δίνει τον τόνο παγκοσμίως, η Repubblica δημοσίευσε ένα διαλογικό κείμενο δύο γυναικών με περγαμηνές στο θέμα της γυναικείας χειραφέτησης: μέσω των στηλών της συζήτησαν η 67χρονη ιταλίδα τηλεπερσόνα και συγγραφέας Σερένα Νταντίνι, καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ «The legacy of women», και η 65χρονη αμερικανίδα ηθοποιός Τζίνα Ντέιβις, γνωστή από την ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ «Θέλμα και Λουίζ», η οποία έχει ιδρύσει τη ΜΚΟ του Λος Αντζελες «Geena Davis Institute on Gender in Media».

Με έναυσμα εκείνη την ταινία «γυναικείας απελευθέρωσης» που την καθιέρωσε, η Ντέιβις αποφάσισε να αφοσιωθεί στην προβολή των γυναικών αλλά και στο πρόβλημα του «χάσματος των φύλων», όπως σημείωσε Repubblica, στη βιομηχανία του θεάματος βασικά, δηλαδή στο σινεμά και στα media. Η ΜΚΟ που προαναφέραμε ιδρύθηκε από την Ντέιβις το 2004. Η οσκαρική ηθοποιός είναι πλέον «συνοδοιπόρος» του φεστιβάλ «The legacy of women», για αυτόν τον λόγο η Νταντίνι είχε την άνεση να της απευθύνει ερωτήσεις δημοσιογραφικού τύπου, αν και δεν είναι επαγγελματίας δημοσιογράφος.

Η πρώτη ερώτηση αφορούσε την ιδέα της Ντέιβις να ασχοληθεί με το γυναικείο ζήτημα. Πώς της ήρθε; Η απάντηση μπορεί και να εκπλήξει τους μη Αμερικανούς ή τις μη Αμερικανίδες. Διότι η Ντέιβις είπε ότι συνέλαβε την ιδέα όταν παρακολουθούσε παιδικά σόου στην τηλεόραση με τη δίχρονη κόρη της. Διαπίστωσε ότι οι ανδρικές φιγούρες ήταν περισσότερες των θηλυκών. Τουτέστιν, υπήρχε ανισότητα. «Ετσι ξεκίνησα ένα ερευνητικό ινστιτούτο για την ανάλυση της εκπροσώπησης των κοριτσιών και των γυναικών, πρώτα στα παιδικά προγράμματα, κατόπιν σε πολύ ευρύτερο φάσμα του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Τώρα συμμετέχουμε σε εταιρείες παραγωγής και σε μεγάλα δίκτυα».

Οι δύο συνομιλήτριες διαπίστωσαν από κοινού ότι οι εικόνες που προβάλλουν τα media και ο κινηματογράφος διαμορφώνουν πρότυπα στα κορίτσια και υποβάλλουν φαντασιώσεις για το δικό τους μέλλον. Η Ντέιβις είπε ότι η έρευνα απέδειξε αυτή τη θέση, κάνοντας και τη σημαντική παρατήρηση ότι το Χόλιγουντ, η μυθοπλασία, «είναι το βασικό όχημα εισαγωγής ουσιαστικών αλλαγών στην κοινωνία». Είπε ότι ενθαρρύνει τα κορίτσια να ονειρεύονται «μεγάλα πράγματα, όπως έκαναν πολλές γενιές [κοριτσιών] όταν είδαν το φιλμ “Θέλμα και Λουίζ”, αφού πρώτη φορά δύο γυναίκες ήταν οι πρωταγωνίστριες». Η Ντέιβις παρατήρησε πάντως ότι από το γύρισμα του φιλμ έχουν περάσει τριάντα χρόνια, όμως όσες προοδευτικές αλλαγές σημειώθηκαν από τότε, έγιναν με βήμα αργό. Ο λόγος, πάντα, για τις ταινίες του Χόλιγουντ, τις εκπομπές της αμερικανικής TV και την αμερικανική κοινωνία εν γένει.

Ταυτόχρονα η Ντέιβις ομολόγησε ότι εκείνη η ταινία σημάδεψε τη ζωή της, αφού είχε «τεράστια επίδραση» στο είναι της. Επλεξε το εγκώμιο της συμπρωταγωνίστριάς της, της Σούζαν Σάραντον, και δήλωσε ικανοποιημένη από το γεγονός ότι άκουγε τις γυναίκες να είναι ενθουσιασμένες με το φιλμ, να έχουν εμπνευστεί από αυτό. «Ναι, μου προσανατόλισε τον βίο».

Η Ντέιβις έχει ιδρύσει και ένα φεστιβάλ, το Bentonville Film Festival, που «υπoστηρίζει τις φωνές των γυναικών στον κινηματογράφο και σε όλα τα media». Στο φεστιβάλ αυτό «επιλέγουμε έργα με πολύ αυστηρά κριτήρια, αφού πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικά για τις γυναίκες, για τις έγχρωμες κοινότητες, για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα». Δηλαδή πρόκειται για ένα φεστιβάλ που όχι μόνο πληροί τους όρους της πολιτικής ορθότητας, αλλά και τους προπαγανδίζει.

Η κατακλείδα του διαλόγου είναι η ακόλουθη.

Νταντίνι: «Ποια κληρονομιά θέλεις να αφήσεις στις νέες γενιές;»

Ντέιβις: «Ο στόχος μου, όπως και αυτός της ΜΚΟ, είναι να αλλάξουμε τον τρόπο που εκπροσωπούνται οι γυναίκες στην οθόνη και πίσω από την οθόνη. Ισότητα και ένταξη. Για το μέλλον είμαι πολύ αισιόδοξη. Η σημερινή γενιά των νέων γυναικών θα αλλάξει πολλά πράγματα, είμαι πεπεισμένη για αυτό».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News