Μιλώντας την περασμένη Κυριακή στην εκπομπή του BBC One Sunday with Laura Kuenssberg, η Κέιτ Μπλάνσετ  είπε: «Κοιτάζω αυτά τα ρομπότ και τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό και δεν ξέρω τι πραγματικά προσφέρουν σε οποιονδήποτε».

Η αυστραλή ηθοποιός μίλησε με την Λόρα Κουένσμπεργκ με αφορμή την προώθηση της νέας της ταινίας «Rumours», μια αποκαλυπτική κωμωδία για μια ομάδα παγκόσμιων ηγετών παγιδευμένων σε ένα δάσος. «Η ταινία μας μοιάζει με ένα γλυκό μικρό ντοκιμαντέρ σε σύγκριση με αυτό που συμβαίνει στον κόσμο», είπε.

Ερωτηθείσα, δε, αν ανησυχεί για τον αντίκτυπο της Τεχνητής Νοημοσύνης στη δουλειά της, είπε ότι ανησυχεί «λιγότερο» για αυτό και περισσότερο «για τον αντίκτυπο που θα έχει στον μέσο άνθρωπο», γράφει στο BBC η Γιασμίν Ρούφο.

«Ανησυχώ για εμάς ως είδος, είναι πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα», δήλωσε η Μπλάνσετ. Και πρόσθεσε ότι η απειλή της Τεχνητής Νοημοσύνης είναι «πολύ πραγματική» καθώς «μπορείς να αντικαταστήσεις πλήρως οποιονδήποτε».

«Ξεχάστε αν είναι ηθοποιοί ή όχι, αν έχετε ηχογραφήσει τον εαυτό σας για τρία ή τέσσερα δευτερόλεπτα η φωνή σας μπορεί να αναπαραχθεί», είπε.

Η ηθοποιός, η οποία έχει τιμηθεί με δύο Οσκαρ, Β’ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στον «Ιπτάμενο Κροίσο» (2004) του Μάρτιν Σκορσέζε και Α’ γυναικείου ρόλου για τη «Θλιμμένη Τζάσμιν» (2013), είπε πως πιστεύει ότι οι εξελίξεις στην Τεχνητή Νοημοσύνη είναι «πειραματισμοί για χάρη της».

«Οταν τη βλέπεις από τη μία πλευρά, είναι δημιουργική, αλλά είναι επίσης απίστευτα καταστροφική, που φυσικά είναι η άλλη πλευρά της», τόνισε.

Στο «Rumours», η 55χρονη σταρ υποδύεται τη Χίλντα Ορτμαν, τη οικοδέσποινα των παγκόσμιων ηγετών της συνόδου κορυφής G7, μια γερμανίδα καγκελάριο με περίπου το ίδιο χτένισμα και γούστο σε μπλέιζερ με την Ανγκελα Μέρκελ, αλλά ελάχιστα όμοια σε σοβαρότητα.

Στη συνέντευξή της στο BBC One είπε, ωστόσο, ότι οι πολιτικοί χαρακτήρες της ταινίας δεν βασίζονται σε πραγματικούς πολιτικούς και ότι η ίδια «απομακρύνθηκε σκόπιμα από αυτό».

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Γκάι Μάντιν, πρόσθεσε ακόμη ότι σκόπιμα δεν αποκαλύπτει τις ιδεολογίες ή τις αλληγορίες των χαρακτήρων, επειδή «υπάρχει μια προσπάθεια όταν δίνεται νόημα σε μια ταινία το κοινό να προβάλλει σε αυτήν ένα μήνυμα, ένα μάθημα, να βρει τον εαυτό του μέσα σε αυτή».

Ο Μάντιν εξήγησε ότι άρχισε να δημιουργεί τους χαρακτήρες «από ένα σημείο απόλυτης περιφρόνησης», αλλά καθώς η ταινία προχωρά και αρχίζουν να συμβαίνουν πιο γελοία πράγματα «τους συμπονάς λίγο».

«Δεν είναι πολιτικοί για πολύ καιρό, οι δομές που τους κάνουν παγκόσμιους ηγέτες εξατμίζονται απίστευτα γρήγορα», είπε η Μπλάνσετ στο BBC One.

«Αυτό που βλέπεις είναι ότι δεν ξέρουν ποιοι είναι και αυτό είναι μέρος του τεχνητότητας του τρόπου με τον οποίο έχουν πολύ μικρή σχέση με τον πραγματικό κόσμο. Ο κόσμος μιλάει για τους ηθοποιούς που αντιμετωπίζονται σαν να είναι παραχαϊδεμένα παιδιά, αλλά υπάρχει κάτι για τους πολιτικούς που αντιμετωπίζονται σαν παραχαϊδεμένα παιδιά από το σύστημα», τόνισε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News