Θεωρητικά έχουν περίπου τόσα κοινά όσα η μέρα με τη νύχτα. Ωστόσο, προς έκπληξη πολλών, η φιλία μεταξύ της 69χρονης Ντονατέλα Βερσάτσε και της 75χρονης Μιούτσια Πράντα κρατάει 15 χρόνια, ίσως και περισσότερο. Η έκπληξη ήταν εξίσου μεγάλη όταν η Ντονατέλα παραιτήθηκε από τον ρόλο της δημιουργικής διευθύντριας του οίκου Versace και η Capri Holdings διόρισε στη θέση της τον Ντάριο Βιτάλε. Μάλιστα, τότε άρχισαν αμέσως οι εικασίες ότι η Prada θα μπορούσε να αγοράσει τον Versace από τον αμερικανικό όμιλο μόδας, ο οποίος έχει επίσης στην κατοχή του τις μάρκες Jimmy Choo και Coach.

Η απάντηση δόθηκε τελικά με την πρόσφατη δήλωση του Πατρίτσιο Μπερτέλι, προέδρου και εκτελεστικού διευθυντή του οίκου Prada. «Είμαστε στην ευχάριστη θέση να καλωσορίσουμε τον Versace στον ομιλο Prada και να οικοδομήσουμε ένα νέο κεφάλαιο για μια μάρκα με την οποία μοιραζόμαστε μια ισχυρή δέσμευση στη δημιουργικότητα, στη δεξιοτεχνία και στην κληρονομιά» είπε κοινοποιώντας τη συγχώνευση των δύο ιστορικών ονομάτων της ιταλικής μόδας.

Η Ντονατέλα Βερσάτσε, δε, ανέβασε στο Instagram μια φωτογραφία της με τη Μιούτσια Πράντα και έγραψε στη λεζάντα: «Είμαι απολύτως ευχαριστημένη που ο Versace έγινε μέλος της οικογένειας Prada. Ο Τζιάνι και εγώ είχαμε πάντα έναν τεράστιο θαυμασμό για τη Μιούτσια, τον Πατρίτσιο και την οικογένειά τους. Είναι τιμή μου να πάει η μάρκα στα χέρια μιας τόσο αξιόπιστης ιταλικής οικογενειακής επιχείρησης και είμαι έτοιμη να υποστηρίξω αυτή τη νέα εποχή για το brand με όποιον τρόπο μπορώ».

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Donatella Versace (@donatella_versace)

Η Μιούτσια Πράντα ποζάρει στο πλευρό της Ντονατέλα Βερσάτσε

Είναι πολλοί αυτοί που θαυμάζουν το σθένος και το χιούμορ της Ντονατέλα, παρ’ όλες τις οδυνηρές οικογενειακές τραγωδίες –αρχής γενομένης από τη δολοφονία του αγαπημένου της αδελφού Τζιάνι το 1997–, ωστόσο λίγοι πιστεύουν ότι η ίδια είναι ιδιοφυΐα της μόδας. Ηταν πάντα καλύτερη ως το πρόσωπο της επιχείρησης παρά ως η κινητήρια δύναμη του design, σημειώνει στην Telegraph η Λίζα Αρμστρονγκ, επικεφαλής του τμήματος μόδας της βρετανικής εφημερίδας.

Από την άλλη πλευρά, η Μιούτσια Πράντα είναι ανεβασμένη στο βάθρο της ιδιοφυΐας της μόδας εδώ και τρεις (εξαιρετικές για την εταιρεία της) δεκαετίες. Η Μιούτσια είναι φαινομενικά όλα όσα δεν είναι η σειρήνα φίλη της, Ντονατέλα: μια διανοούμενη που της αρέσει να κάνει παρέα με κορυφαίους καλλιτέχνες, όπως ο βέλγος εικαστικός Κάρστεν Χέλερ, και αρχιτέκτονες όπως ο ολλανδός Ρεμ Κούλχαας, ο οποίος μετέτρεψε ένα παλιό ζυθοποιείο στο εμπνευσμένο κτίριο-στέγη του Fondazione Prada, ενισχύοντας σημαντικά το Μιλάνο ως πρωτεύουσα πολιτισμού, από τα εγκαίνιά του το 2015.

Η Βερσάτσε ήταν πάντα το «κορίτσι των καλών πάρτι», τόσο πολύ μάλιστα ώστε θα μπορούσε να παίξει έναν ρόλο γραμμένο για τη Λίντσεϊ Λόχαν, σχολιάζει η Αρμστρονγκ στην Telegraph. Η Πράντα, από την άλλη, απόφοιτος του πανεπιστημίου του Μιλάνου με διδακτορικό στις πολιτικές επιστήμες και ταυτόχρονα με σπουδές υποκριτικής στο Piccolo Teatro, ήταν πάντα σοβαρή, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή μυρωδιά σκανδάλου συνδεδεμένη με το όνομά της.

Και το μόνο πάρτι για το οποίο ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα ήταν το ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (η αγγλίδα δημοσιογράφος παίζει με τη λέξη πάρτι, που σημαίνει επίσης κόμμα), μέλος του οποίου ήταν η Μιούτσια τη δεκαετία του 1970, ενώ συμμετείχε και στο κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών. Βέβαια, το ευρωκομμουνιστικό ΙΚΚ διέφερε από τα ανατολικοευρωπαϊκού τύπου κομμουνιστικά κόμματα του παρελθόντος και η Μιούτσια ένιωθε άνετα να κατεβαίνει σε διαδηλώσεις φορώντας Saint Laurent.

Καθόλου παράξενο. Καταγόταν από μια εύπορη αστική οικογένεια και στα μέσα της δεκαετίας του 1970 μπήκε στην οικογενειακή επιχείρηση αποσκευών και δερματίνων ειδών Prada, που είχε ιδρύσει το 1913 ο παππούς της Μάριο Πράντα, αναλαμβάνοντάς την από τη μητέρα της. Εγινε δημιουργική διευθύντριά της και σύντομα τη μετέτρεψε σε ένα από τα πιο επιτυχημένα ονόματα της μόδας παγκοσμίως. Παρ’ όλα αυτά, προτιμούσε να θεωρείται éminence grise (ισχυρή προσωπικότητα του παρασκηνίου). Το γκρι, εξάλλου, αποδείχθηκε και ένα από τα αγαπημένα της χρώματα, ενδυματολογικά, σε αντίθεση με το χρυσό, που είναι το αγαπημένο χρώμα της Ντονατέλα.

Η Βερσάτσε αντιπροσώπευε τον αισθησιακό, επικίνδυνο Νότο της Ιταλίας και η Πράντα τον εμπορικό, νηφάλιο Βορρά. Η Ντονατέλα το επεδείκνυε προκλητικά φορώντας κορσέδες και διαμάντια μεγάλα σαν κεφτεδάκια (δεν έτρωγε ποτέ, άρα ήταν ίσως υποκατάστατο του φαγητού…). Η Μιούτσια, από την άλλη, ντυνόταν σαν πλούσια επιμελήτρια μουσείου.

Αγαπούσε επίσης τα διαμάντια, αλλά τα δικά της ήταν αντίκες του λονδρέζικου οίκου S J Phillips. Μάλιστα, συχνά φορούσε τις καρφίτσες της καρφιτσωμένες από πίσω προς τα εμπρός για να μην τυφλώνουν… Κάποτε, δε, είπε ότι έβρισκε το σέξι «μπανάλ». Η Ντονατέλα, πάλι, είναι η Τζέσικα Ράμπιτ. Οι μάρκες τους αντανακλούσαν τις αντιθέσεις τους: η μία αινιγματική και ανεξιχνίαστη, η άλλη σαν ανοιχτό βιβλίο (εικονογραφημένο με έντονα χρώματα).

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη What Miuccia wore (@whatmiuccia)

Η Μιούτσια Πράντα με τον δημιουργικό συν-διευθυντή της Ραφ Σίμονς

Αλλά φαίνεται ότι είναι φίλες. Η Λίζα Αρμστρονγκ γράφει στην Telegraph ότι σε μια συνέντευξη με την Ντονατέλα Βερσάτσε το 2018 την είχε ρωτήσει πώς γνωρίστηκαν. Η απάντησή της ήταν κατάλληλα ασαφής: «Σε κάποια εκδήλωση, κάπου… έκανα ένα αστείο και εκείνη άρχισε να γελάει και είπε ας πάμε να πάρουμε μερικά πανίνι γιατί πεινάμε… και φύγαμε. Απλώς μιλάμε, μιλάμε, μιλάμε. Σε εμπνέει τόσο πολύ. Κοροϊδεύουμε η μία την άλλη και διδάσκουμε η μία την άλλη. Λέει “δεν θα μπορούσα ποτέ να φτιάξω σέξι ρούχα, αλλά τα λατρεύω”. Και εγώ της λέω “λοιπόν, μου αρέσει αυτό που κάνεις”».

Τι κουβεντιάζουν; Και οι δύο είναι γιαγιάδες, και οι δύο έχουν μια αίσθηση ανατρεπτικού χιούμορ που αμφισβητεί το status quo. Αλλά έχουν επίσης δεθεί μεταξύ τους γιατί και οι δύο είναι γυναίκες-δημόσια πρόσωπα σε μια άγρια ​​βιομηχανία, η οποία εξακολουθεί να διευθύνεται σε μεγάλο βαθμό από άνδρες. Είναι φεμινίστριες στην πράξη, αν και όχι με δηλωμένη πρόθεση.

Κάποιος είπε κάποτε στην Πράντα πως ήταν ένα τέρας φιλοδοξίας. Αλλά δεν είναι αυτή η ρίζα της διαρκούς επιτυχίας της, όπως αποκάλυψε το 2019 σε συνέντευξή της στη Λίζα Αρμστρονγκ «Είμαι το χειρότερο είδος fashionista. Ξέρω τι έχει τελειώσει πριν καν τελειώσει. Δεν ξέρω πώς, απλώς το ξέρω» είχε πει.

Και εδώ είναι που αυτή η συμφωνία αποκτά ενδιαφέρον, παρατηρεί η υπεύθυνη μόδας της Telegraph. Οπως η Capri Holdings, αλλά με πολύ μεγαλύτερη επιτυχία, ο όμιλος Prada φιλοδοξεί εδώ και χρόνια να δημιουργήσει ένα χαρτοφυλάκιο με μάρκες μόδας υψηλής ποιότητας. Σε έναν τομέα που κυριαρχείται από δύο άπληστους γίγαντες, τους γαλλικούς ομίλους LVMH και Kering, η Prada υπήρξε ευέλικτη και έξυπνη.

Μετά την πανδημία, τόσο η Prada όσο και η θυγατρική της Miu-Miu –οίκος μόδας για ένα πιο νεανικό κοινό, που πήρε το όνομά του από το υποκοριστικό που χρησιμοποιούν οι φίλοι της Μιούτσια– έχουν ξεπεράσει την υπόλοιπη αγορά πολυτελούς μόδας κατά περίπου 8% ετησίως. Και όχι μόνο αυτό. Τριάντα έξι χρόνια μετά το ντεμπούτο της στην πασαρέλα του Μιλάνου, η Prada και οι επιδείξεις της συνεχίζουν να αποτελούν ένα από τα πιο δημιουργικά, καθοριστικά highlights της σεζόν.

Από την άλλη πλευρά, ο οίκος Versace έχει βαλτώσει. Πέρασε στην Capri Holdings το 2018 έναντι 2,1 δισ. δολαρίων και τώρα εξαγοράστηκε από τον όμιλο Prada σε τιμή  ευκαιρίας, 1,38 δισ. δολάρια. Αλλά δεν είναι μια αγορά από οίκτο. Στα σωστά χέρια ο οίκος Versace έχει τεράστιες δυνατότητες, υπογραμμίζει η Telegraph. Αν τα έσοδά του ήταν έστω και στο ελάχιστο ανάλογα με τη φήμη του, θα έπρεπε να είναι μια μάρκα τουλάχιστον 10 δισ. δολαρίων ετησίως. Η Prada και ο Μπερτέλι ξέρουν τι πρέπει να κάνουν ώστε να λάμψει και πάλι εμπορικά.

Το 2019, ακριβώς τη στιγμή που η κύρια σειρά της Prada φαινόταν να παραπαίει, προσελήφθη ο βέλγος σχεδιαστής Ραφ Σίμονς, που προηγουμένως είχε διατελέσει δημιουργικός διευθυντής στους οίκους Dior και Calvin Klein, για να συνεργαστεί δημιουργικά με τη Μιούτσια. Τα αποτελέσματα ήταν ανάμεικτα στην αρχή, αλλά μόλις βρήκαν τον ρυθμό τους η Prada έγινε ξανά ένα καμίνι ιδεών.

Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για τη Miu Miu, όπου η Μιούτσια εργάζεται εδώ και καιρό μαζί με μια επιλεγμένη ομάδα. Ενα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της ίσως να είναι ότι διατηρεί μια πιστή ομάδα ταλαντούχων στελεχών, που την τροφοδοτούν και την προκαλούν. Οταν ο Ντάριο Βιτάλε, δημιουργικός διευθυντής της Miu-Miu, αποχώρησε τον περασμένο μήνα για να αναλάβει τη διεύθυνση του οίκου Versace, αυτό ήταν μια σαφής ένδειξη ότι η Prada περικύκλωνε τον Versace με όλο και πιο έντονη διάθεση να τον μελετήσει.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Donatella Versace (@donatella_versace)

Η Ντονατέλα Βερσάτσε στο πάρτι του Vanity Fare, μετά την τελετή των Οσκαρ, με τουαλέτα Versace – χρυσή, βεβαίως

Ειλικρινά, υπογραμμίζει η Λίζα Αρμστρονγκ στην Telegraph, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τι πρέπει να γίνει. Ποτέ δεν υπήρξε μια αξιοπρεπής συλλογή από τσάντες ή παπούτσια Versace (η οικονομική ραχοκοκαλιά κάθε μεγάλης εταιρείας μόδας σήμερα). Παραδόξως, δε, με δεδομένο το στυλ του ομώνυμου οίκου, δεν υπάρχει ούτε κάποια συλλογή μακιγιάζ ή κάποιο αξιόλογο άρωμα.

Αυτό που υπάρχει είναι ένα εκπληκτικό αρχείο με πραγματικά πρωτοποριακό design, όχι μόνο από την εποχή του Τζιάνι, αλλά και από εκείνη της Ντονατέλα. Εκείνη ηγήθηκε της ομάδας σχεδιασμού που δημιούργησε το εντυπωσιακό ημιδιάφανο μοντέλο με σχέδια ζούγκλας που φόρεσε η Τζένιφερ Λόπεζ το 2000 και προκάλεσε τόσα πολλές ερωτήσεις στην εκκολαπτόμενη Αναζήτηση Εικόνων της Google.

Παρά την εξαιρετικά διαφορετική αισθητική τους, υπάρχουν πολλά που μπορούν να αξιοποιηθούν από όλα τα μέρη. Σε κάθε περίπτωση, ο Μπερτέλι υπόσχεται: «Θα συνεχίσουμε την κληρονομιά του Versace τιμώντας και ερμηνεύοντας εκ νέου την τολμηρή και διαχρονική αισθητική του. Ταυτόχρονα θα του παρέχουμε μια ισχυρή πλατφόρμα, ενισχυμένη από χρόνια συνεχών επενδύσεων και εδραιωμένη σε μακροχρόνιες σχέσεις. Ο οργανισμός μας είναι έτοιμος και σε καλή θέση για να γράψει μια νέα σελίδα στην ιστορία του οίκου Versace, βασιζόμενος στις αξίες του ομίλου και συνεχίζοντας παράλληλα να ενεργεί με αυτοπεποίθηση και αυστηρή εστίαση».

Μπορεί αρχικά να είναι επώδυνο για την Ντονατέλα Βερσάτσε να μείνει στο περιθώριο σε αυτή την επόμενη πράξη, σχολιάζει η Αρμστρονγκ στην Telegraph. Αλλά, όπως επισημαίνει, υπάρχουν πάρα πολλές φορές μετά τον θάνατο του αδελφού της που φάνηκε να θεωρεί πως ήταν πολύ δύσκολο να διατηρήσει τη φλόγα του. Ισως, λοιπόν, τελικά να στάθηκε πραγματικά τυχερή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News