Δεν γίνεται να βρεθείς στο λιμάνι του Σίδνεϊ και να μη σου κόψει την ανάσα η θέα της Οπερας. Τόσο το εξωτερικό όσο και το εσωτερικό της, είναι σίγουρα ένα από τα ομορφότερα που υπάρχουν. Η Οπερα του Σίδνεϊ, με το σύγχρονο, εξπρεσιονιστικό της σχέδιο, καταφέρνει να μαγνητίζει τα βλέμματα όλων των επισκεπτών της. Είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και ένα από τα πιο διάσημα κτίρια του 20ού αιώνα, ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο, το οποίο θεωρείται ένα από τα πιο ιδιαίτερα αρχιτεκτονήματα του σύγχρονου κόσμου. Σχεδιάστηκε από τον αείμνηστο δανό αρχιτέκτονα Γιερν Ούτσον και εγκαινιάστηκε επισήμως τις 20 Οκτωβρίου 1973.

Ενόψει των 50ών γενεθλίων της, η εφημερίδα Guardian αναμοχλεύει ιστορίες του παρελθόντος γύρω από το εμβληματικό κτίριο, το οποίο έχει γίνει ορόσημο όχι μόνο της πόλης, αλλά ολόκληρης της Αυστραλίας. Ιδού μερικές:

Συναυλίες στους 22,5°C

Το 1956, ο τότε 38χρονος δανός αρχιτέκτονας Γιερν Ούτσον ήταν σχετικά άγνωστος, όταν επιλέχθηκε μέσα από διεθνή διαγωνισμό να σχεδιάσει την Εθνική Οπερα της Αυστραλίας «Sydney Opera House». Το όραμα του Ούτσον για ένα κτίριο με καμπύλες στο λιμάνι ήρθε να ανατρέψει ριζικά τα τετράγωνα και ορθογώνια σχήματα της μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Το κτίριο της όπερας μεταμόρφωσε όχι μόνο την καριέρα του νεαρού αρχιτέκτονα, αλλά και την εικόνα ενός ολόκληρου έθνους.

Σήμερα, η Oπερα «δροσίζεται» χρησιμοποιώντας θαλασσινό νερό από το λιμάνι. Το νερό κυκλοφορεί μέσα από σωλήνες 35 χιλιομέτρων, τροφοδοτώντας έτσι τις εγκαταστάσεις θέρμανσης και κλιματισμού. Μάλιστα, όταν η Συμφωνική Ορχήστρα του Σίδνεϊ βρίσκεται πάνω στη σκηνή, η θερμοκρασία πρέπει να είναι 22,5 βαθμοί Κελσίου, ώστε να διασφαλιστεί ότι τα όργανα θα παραμείνουν κουρδισμένα. Η θερμοκρασία και η υγρασία είναι εξαιρετικής σημασίας για τα μουσικά όργανα.

Το κόστος ανέγερσης του κτιρίου υπολογιζόταν στα 7 εκατ. δολάρια. Τελικά έφτασε τα 102 εκατ. δολάρια. Η πρώτη παραγωγή του The Opera House ήταν η όπερα του Σεργκέι Προκόφιεφ «Πόλεμος και Ειρήνη», η οποία ανέβηκε εκεί στις 28 Σεπτεμβρίου 1973. Λίγο καιρό αργότερα, στις 20 Οκτωβρίου 1973, η Οπερα εγκαινιάστηκε από τη βασίλισσα Ελισάβετ. Κάθε χρόνο φιλοξενούνται 3.000 εκδηλώσεις στους χώρους της. Δύο εκατομμύρια θεατές παρακολουθούν ετησίως τις παραστάσεις που ανεβαίνουν εκεί.

Το σόου της Οπρα Γουίνφρεϊ και το ατύχημα του Χιου Τζάκμαν

Τον Δεκέμβριο του 2010, η διάσημη τηλεπαρουσιάστρια και δημοσιογράφος Οπρα Γουίνφρεϊ παρουσίασε τις δύο τελευταίες εκπομπές της, για τη χρονιά εκείνη, από την όπερα του Σίδνεϊ. Εν τούτοις, η μία από αυτές δεν είχε ευχάριστη εξέλιξη, καθώς κατά τη διάρκεια του σόου προέκυψε ένας τραυματισμός που έκανε τον γύρο του κόσμου. Ο λόγος για τον διάσημο αυστραλό ηθοποιό, Χιου Τζάκμαν, ο οποίος ήταν καλεσμένος μαζί με τους Ράσελ Κρόου, Νικόλ Κίντμαν, Κιθ Ερμπαν, αλλά και τον φρόντμαν του μουσικού συγκροτήματος U2, Μπόνο.

Ο ηθοποιός θέλησε να κάνει εντυπωσιακή είσοδο, κρεμασμένος από ένα σχοινί. Ωστόσο, οι υπολογισμοί που είχαν κάνει το συνεργείο και η παραγωγή του σόου δεν ήταν ακριβείς και ο αυστραλός ηθοποιός έπεσε επάνω σε έναν προβολέα, με αποτέλεσμα να χτυπήσει στο δεξί του μάτι. Οπως ήταν φυσικό, το γύρισμα σταμάτησε για να του προσφερθούν οι πρώτες βοήθειες, ενώ ο ίδιος αντιμετώπισε με χιούμορ το περιστατικό, πίνοντας ένα ποτήρι κρασί και κρατώντας μία πετσέτα με πάγο, πάνω στο δεξί του μάτι.

Η γυμνή φωτογράφιση

To 2010, 5.200 άνθρωποι πόζαραν γυμνοί μπροστά από την όπερα (φωτογραφία επάνω), για μια εγκατάσταση του καλλιτέχνη Σπένσερ Τιούνικ. Οι διοργανωτές της συγκεκριμένης εκδήλωσης δεν περίμεναν ότι τόσοι πολλοί Αυστραλοί θα ανταποκρίνονταν στο κάλεσμά τους. Μάλιστα, ανέμεναν περίπου τους μισούς. Ο Τιούνικ τόνισε ότι στη φωτογράφιση συμμετείχαν ομοφυλόφιλοι και ετεροφυλόφιλοι πολίτες, στέλνοντας το μήνυμα ότι οι Αυστραλοί «αγκαλιάζουν» την κοινωνία της ισότητας. Παράλληλα, στη φωτογράφιση συμμετείχαν άνθρωποι κάθε ηλικίας, οι οποίοι αψηφώντας την πρωινή δροσιά, κατάφεραν να κλέψουν την παράσταση και να θέσουν σε δεύτερο πλάνο την εντυπωσιακή όπερα.

Ανάμεσα στα «μοντέλα» ήταν και μία έγκυος γυναίκα, η οποία αμέσως μετά πήγε στο μαιευτήριο για να γεννήσει, αλλά και ένας γνωστός τηλεπαρουσιαστής δελτίου καιρού.

Πρόγραμμα για… ξενύχτηδες

Τον Ιούνιο του 2016, ο συνθέτης Μαξ Ρίχτερ είχε παρουσιάσει στην Οπερα του Σίδνεϊ ένα οκτάωρο πρόγραμμα με τίτλο «Sleep», μπροστά σε κοινό 150 ατόμων. Οι υπεύθυνοι έστησαν, δηλαδή, κρεβάτια με υπνόσακους και άλλες ανέσεις, ώστε οι θεατές να μπορούν να κοιμηθούν με την ησυχία τους μπροστά στον καλλιτέχνη (φωτογραφία επάνω).

Ηταν, επομένως, μια συναυλία όπου οι θεατές έφθασαν στον χώρο αργά το βράδυ, ξάπλωσαν σε κρεβάτια, τους πήρε ο ύπνος υπό τους ήχους οργάνων που έπαιζαν οι μουσικοί, οι οποίοι βρίσκονταν επί σκηνής. Οταν άνοιξαν τα μάτια τους, το επόμενο πρωί, οι μουσικοί ήταν ακόμα στις θέσεις τους και συνέχιζαν να παίζουν.

Το παραπάνω περιστατικό είναι πέρα για πέρα αληθινό. Η ιδιότυπη αυτή συναυλία είχε διάρκεια 8 ωρών και 22 λεπτών, περίπου όσο διαρκεί ένας καλός νυχτερινός ύπνος, και έφερε την υπογραφή του συνθέτη. Σε αντίθεση με το σύνολο των καλλιτεχνών ανά τον κόσμο, ο Μαξ Ρίχτερ όχι μόνο δεν εξέλαβε ως προσβολή το να κοιμηθεί κάποιος κατά τη διάρκεια των συναυλιών του, αλλά προέτρεπε το κοινό να το κάνει. Ο ίδιος χαρακτήρισε τη σύνθεσή του «ένα μανιφέστο για έναν πιο αργό ρυθμό ύπαρξης. Μια ήσυχη διαμαρτυρία ενάντια στους καταιγιστικούς ρυθμούς της σύγχρονης εποχής».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News