«Μαζί προς τη νίκη» είχε γράψει τον περασμένο Ιούλιο στο Twitter ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ευχαριστώντας θερμά τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, για τη στρατιωτική υποστήριξη που παρέχει στη χώρα. Ο πόλεμος που κήρυξε η Μόσχα στο Κίεβο σε λίγο θα κλείσει επτά μήνες, κι αυτό το «μαζί» ολοένα και κερδίζει έδαφος, μέχρι που πλέον δείχνει ότι κάτι έχει αλλάξει στο μέτωπο: oι Ουκρανοί κερδίζουν!

Οπως σημειώνει σε άρθρο του ο δημοσιογράφος των New York Times Μπρετ Στίβενς, τα εύσημα για τις νίκες των Ουκρανών στα πεδία των μαχών πρέπει να πάνε και στον Τζο Μπάιντεν, ο οποίος είδε, πίστεψε, έδωσε και τελικά πέτυχε να δράσει με τον κατάλληλο τρόπο, υπέρ του Κιέβου.

Οι Αμερικανοί δεν δίνουν μόνο στρατιωτική βοήθεια και όπλα κάθε είδους στην Ουκρανία, αλλά της παρέχουν το know how, μέσω δικτύων, ραντάρ και άλλων προηγμένων συστημάτων, προκειμένου να μπορούν να ελίσσονται στα πεδία των μαχών. Οπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο Στίβενς, «οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν όχι μόνο το “οπλοστάσιο” των Ουκρανών, αλλά τα μάτια και αυτιά τους».

Και τώρα, τι γίνεται; «Beat the mud!»(«Νικήστε τη λάσπη»), λένε οι Αμερικανοί. Η περίφημη «ρασπούτιτσα» (κυριολεκτικά, «εποχή χωρίς δρόμους») είναι ο όρος που χρησιμοποιείται στις χώρες αυτές για να περιγράψουν τη λάσπη που δημιουργείται όταν λιώνουν τα χιόνια ή λόγω των σφοδρών βροχοπτώσεων. Η επίδραση της ρασπούτιτσα –που είναι συνήθως πιο αισθητή τον Μάρτιο– μπορεί να βοήθησε στην άμυνα του Κιέβου, την περασμένη άνοιξη, ωστόσο βοηθά και το φθινόπωρο.

Το έδαφος φαίνεται μαλακό, με άφθονη λάσπη, και οι συνθήκες για τους ελιγμούς των τροχοφόρων οχημάτων δυσχεραίνουν την κατάσταση για τους κατακτητές. Οσο προχωρά το φθινόπωρο, τα ρωσικά άρματα μάχης ενδέχεται να εμποδίζονται σημαντικά από το να μπορούν να κινούνται γρήγορα σε λασπωμένο έδαφος.

«Beat the ice!» («Νίκησε τον πάγο»), λένε οι Αμερικανοί. Ο χειμώνας που θα ακολουθήσει θα μπορούσε να «παγώσει» τις θέσεις των Ουκρανών, σε μεγάλο βαθμό στις γραμμές του μετώπου. Είναι ένας λόγος που η Ουκρανία πρέπει να αναδείξει, τώρα, το μαχητικό της πλεονέκτημα. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ο Βλαντίμιρ Πούτιν θα επιχειρήσει και κάτι ακόμη στο διπλωματικό πεδίο: να χρησιμοποιήσει το ενεργειακό για να εντείνει τον εκβιασμό του απέναντι στην Ευρώπη.

Σε κάθε περίπτωση – σημειώνει ο Στίβενς-  για να αναγεννηθεί η στρατιωτική ισχύς της Μόσχας, ρόλο στη διπλωματική σκακιέρα θα παίξει και η εξέλιξη της  συνάντησης του Πούτιν, την Πέμπτη, 15 Σεπτ., με τον κινέζο πρόεδρο Τζινπίνγκ, στο Ουζμπεκιστάν. Είναι η πρώτη τους συνάντηση, από την έναρξη του πολέμου, εν μέσω αμφιβολιών από την πλευρά της Δύσης ότι το Πεκίνο στήριξε ουσιαστικά τη Μόσχα, στην ουκρανική κρίση. Ωστόσο, οι ένθερμοι υποστηρικτές της Ρωσίας χαρακτηρίζουν μέχρι στιγμής «ισορροπημένη» τη στάση της Κίνας απέναντι στη Μόσχα.

«Beat the thaw!» («Νίκησε την αναθέρμανση»), λένε, τέλος, οι Αμερικανοί. Ο Στίβενς εικάζει ότι εάν ο Πούτιν εξακολουθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα να νιώθει ότι χάνει έδαφος στον πόλεμο που ο ίδιος κήρυξε, ίσως αναζητήσει μία διέξοδο από το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων. Πολλά αναξιόπιστα μέλη του ΝΑΤΟ, όπως η Ουγγαρία, αλλά και έμπειροι διπλωματικοί διαμεσολαβητές, όπως η Γαλλία, θα κοιτάξουν τότε να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία και να ασκήσουν πίεση, για να επιτευχθεί συμφωνία. Ωστόσο, όπως σημειώνει ο αρθρογράφος των NYT, θα ήταν ανήθικο να επιτρέψουμε στον Πούτιν να προσαρτήσει όσα ουκρανικά εδάφη θα του έχουν απομείνει έως τότε.

Στην «to do list» των Δυτικών, ο Μπρετ Στίβενς παραθέτει τη γρήγορη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, την ολοκλήρωση της κατάσχεσης όλων των ρωσικών νομισματικών αποθεμάτων που διατηρούνται στο εξωτερικό, ένα σχέδιο για την εκ νέου ανάπτυξη πυραύλων Κρουζ στα πλοία και τα υποβρύχια, ζώνη απαγόρευσης πτήσεων του ΝΑΤΟ πάνω από τον εναέριο χώρο της Ουκρανίας και παροχή οπλικών συστημάτων προς το Κίεβο που θα μπορούσαν να πλήξουν ουσιαστικά τους Ρώσους. Τους Ρώσους, οι οποίοι έχουν απόλυτη επίγνωση της κατάστασής τους, γι’ αυτό δεν έχουν χρησιμοποιήσει ακόμα πυρηνικά, όπως λέει.

Ωστόσο, η ισχυρότερη πρόκληση πλέον είναι, όπως γράφουν οι ΝΥΤ, η αίσθηση αλλά τελικά και η ουσία τού ότι οι Ουκρανοί κερδίζουν, να παραμείνει: να κρατήσει, να μην ανατραπεί αλλά και να γίνει η αφορμή για την εξεύρεση μιας διπλωματικής λύσης η οποία να συμφέρει τόσο τη Δύση, όσο και την Ουκρανία σε αυτόν τον πόλεμο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News