Πρέπει να δικαιούμαστε μια ημέρα άδειας μετ’ αποδοχών από τη δουλειά για το τέλος μιας σχέσης; Την (ενδιαφέρουσα) ιδέα μιας «heartbreak leave», μιας άδειας για ραγισμένες καρδιές, τη λανσάρει η Ελ Χαντ στον Guardian, ορμώμενη από τον πρόσφατο, δυσάρεστο χωρισμό της πρωθυπουργού της Ιταλίας.

Την προπερασμένη Κυριακή, δύο ημέρες αφού κοινοποίησε το τέλος της πολυετούς σχέσης της και ενώ αναμενόταν να παραστεί στο συνέδριο του (ακροδεξιού και κυβερνώντος) κόμματός της Αδέλφια της Ιταλίας, η Τζόρτζια Μελόνι απέστειλε ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμά της στο οποίο έλεγε: «Λυπάμαι πάρα πολύ που δεν είμαι εκεί μαζί σας, αλλά είμαι κι εγώ άνθρωπος». Σύμφωνα με τη βρετανίδα δημοσιογράφο, το σωστό θα ήταν να δικαιούνταν όλες οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι τουλάχιστον μία ημέρα άδεια χωρισμού.

Για το δυσάρεστο συμβάν και την ανάρμοστη/σεξιστική συμπεριφορά του πρώην συντρόφου της, τηλεπαρουσιαστή Αντρέα Τζαμπρούνο, η πρωθυπουργός της Ιταλίας ρωτήθηκε ακόμα και κατά τις διπλωματικές επισκέψεις της στο Κάιρο και στο Ισραήλ, αναφέροντας μεν πως «είμαι καλά, συνεχίζω τη δουλειά μου», αλλά προσθέτοντας: «Δεν θέλω να μιλήσω άλλο για αυτό».

Αν και απορρίπτει τις «ακροδεξιές, λαϊκιστικές πολιτικές» της ιταλίδας πρωθυπουργού και της κυβέρνησής της, η Ελ Χαντ εκφράζει τη συμπάθειά της στην Τζόρτζια Μελόνι, καθώς γνωρίζει εκ πείρας πόσο δύσκολο είναι να μιλάει κάποιος για τη σχέση του σε τρίτους την ώρα που θρηνεί για το τέλος της, πόσω μάλλον αν είναι δημόσιο πρόσωπο.

Αλλωστε, είναι απόλυτα φυσιολογικό να μη θέλει κάποια ή κάποιος με ραγισμένη καρδιά να πάει στη δουλειά: ούτως ώστε να μην αναγκαστεί να προσποιείται ότι όλα είναι καλά ενώ στην πραγματικότητα πονάει ή, ακόμα χειρότερα, για να μην ξεσπάσει σε κλάματα ενώπιον συναδέλφων, οι οποίοι μετά θα σπεύσουν να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους, επιδιώκοντας συγχρόνως όμως να μάθουν την αιτία της στενοχώριας. «Πόσοι διευθυντές, όμως, θα έδιναν άδεια, όπως δίνουν για λόγους υγείας, σε έναν/μία υπάλληλο που χώρισε; Και αρκεί μια ημέρα για να γιάνει μια ραγισμένη καρδιά;» διερωτάται η Ιρένε Σοάβε της Corriere della Sera.

Πάντως, η Τζόρτζια Μελόνι, παρότι ο χωρισμός της υπήρξε ιδιαίτερα δυσάρεστος –«δραματικός» σύμφωνα με πολλά ΜΜΕ της Ιταλίας–, στην πραγματικότητα δεν πήρε άδεια ούτε καν μία ολόκληρη μέρα: χώρισε το πρωί της Παρασκευής και το απόγευμα αναχώρησε για το Κάιρο, όπου πέρασε το Σάββατό της, πριν μεταβεί στο Ισραήλ για να συναντηθεί με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Μόλις την Κυριακή επέτρεψε στον εαυτό της να μην παραστεί στο συνέδριο του κόμματός της, ωστόσο το απόγευμα της ίδιας μέρας μετείχε σε τηλεδιάσκεψη –με τους Τζο Μπάιντεν, Ρίσι Σούνακ, Τζάστιν Τριντό, Ολαφ Σολτς και Εμανουέλ Μακρόν– για την εκρηκτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή.

Οσον αφορά τον αντίκτυπο ενός χωρισμού, φαίνεται πως είναι τόσο ισχυρός ώστε να δικαιολογεί τη θέσπιση ειδικής άδειας. Η ιταλίδα δημοσιογράφος επικαλείται τον γνωστό αμερικανό ψυχολόγο Γκάι Γουίντς, ο οποίος στο βιβλίο του «How to Fix a Broken Heart» (Πώς θεραπεύεις μια ραγισμένη καρδιά) εξηγεί ότι, από νευρολογική άποψη, ο πόνος που αισθάνεται ένας άνθρωπος μετά από έναν χωρισμό είναι αντίστοιχος με τον πόνο που αισθάνεται όταν σπάει το χέρι του, ενώ η θλίψη που δύναται να προκαλέσει ένας χωρισμός είναι αντίστοιχη με εκείνη που προκαλεί ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου.

Ενας εργαζόμενος, όμως, με το χέρι στον γύψο, ή κάποιος που μόλις έχασε έναν στενό συγγενή του, μπορεί να ζητήσει και να πάρει άδεια από τη δουλειά του, σε αντίθεση με κάποιον που μόλις χώρισε. Μια άλλη σπαραξικάρδια μεν, παραγνωρισμένη δε, εμπειρία στην οποία εστιάζει την προσοχή του ο αμερικανός επιστήμονας και για την οποία επίσης δεν προβλέπεται άδεια είναι η απώλεια ενός αγαπημένου κατοικίδιου ζώου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News