Η επιλογή του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να προτείνει την σημερινή πρόεδρο του ΣτΕ για Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι εξαιρετικά τιμητική, όχι μόνο για την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αλλά και για το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο. Συνιστά ασφαλώς επιλογή που γράφει Ιστορία, καθώς η κυρία Σακελλαροπούλου ετοιμάζεται να γίνει η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη χώρα. Το άβατο της Προεδρίας στην Ηρώδου Αττικού σπάει, όπως έσπασε και το άβατο του ΣτΕ όταν πριν από ενάμιση χρόνο – τον Οκτώβριο του 2018 – η κυρία Σακελλαροπούλου χρίσθηκε η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Στα 46 χρόνια της Μεταπολιτευτικής Ιστορίας της Ελλάδας, πάντως, είναι η δεύτερη φορά που επιλέγεται ως πρώτος πολίτης πρόεδρος του ΣτΕ, μετά τον Μιχαήλ Στασινόπουλο.

Η κίνηση του Πρωθυπουργού, δεδομένου του προφίλ της προέδρου του ΣτΕ, επιδέχεται πολλαπλών αναγνώσεων. Δεν ανταποκρίνεται μόνο στην ανάγκη πρότασης ενός προσώπου κύρους για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα, αλλά και στο αίτημα των καιρών για είσοδο στη δημόσια ζωή προσώπων υψηλής αποδοχής, πέραν της μασίφ εκδοχής της πολιτικής. Με κύρος και γνώση, ικανών να γίνουν αιμοδότες των θεσμών. Τα πρόσωπα έχουν πάντα τη δική τους σημασία.

Θα ακούσετε πολλούς να λένε ότι η κυρία Σακελλαροπούλου χαίρει εκτίμησης και σεβασμού στο δικαστικό σώμα, έχει προοδευτική ταυτότητα, διακρίνεται για την ευαισθησία της τόσο σε ζητήματα κράτους δικαίου, όσο και σε ζητήματα Περιβάλλοντος — η θητεία της στο Ε’ Τμήμα (Περιβάλλον) του ΣτΕ έχει αφήσει μόνο θετικές εντυπώσεις.

Αλήθεια είναι. Όπως είναι αλήθεια ότι η ίδια, από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στον ανώτατο θώκο του ΣτΕ, φροντίζει για την εύρυθμη λειτουργία του, χωρίς ξεχειλωμένους ρυθμούς στην εκδίκαση των υποθέσεων, με ιδιαίτερη έγνοια για την επικαιροποίηση του Κανονισμού του. Μπορεί να μην είναι ορατές οι αλλαγές στον απλό πολίτη, τα καλογυαλισμένα γρανάζια ενός δικαστηρίου ασκούν όμως καταλυτική επιρροή στην εξελικτική πορεία των υποθέσεων, από τη «χρέωση» στον δικαστή ως την τελική απόφαση.

Πρώτη φορά μάλιστα στα χρονικά, επί Σακελλαροπούλου, το ΣτΕ απέκτησε μηχανισμό επικοινωνίας με τον έξω κόσμο, σύστημα –όπως όλα τα μεγάλα ευρωπαϊκά δικαστήρια– μέσω του οποίου οι διαπιστευμένοι επαγγελματίες του Τύπου μπορούν να έχουν έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση για τα θέματα του Δικαστηρίου. Με διαφάνεια, χωρίς αποκλεισμούς και φέουδα.

Προσηνής και ευγενής, με υψηλή καλλιέργεια και ανθρωπιά, η κυρία Σακελλαροπούλου μπορεί χωρίς αμφιβολία να ανταποκριθεί με επάρκεια στο νέο της ρόλο, να υπηρετήσει τον θεσμό με σεβασμό και ήθος. Οσοι τη γνωρίζουν, ιδίως μέσα από το δικαστήριο, το παραδέχονται: δεν ανήκει στους ανθρώπους με «πόζα», είναι υπηρεσιακή και προσγειωμένη. Πρόσωπο υψηλού κύρους που τη γνωρίζει καλά, τονίζει στο Protagon ότι «η πρόεδρος διαθέτει ακόμη ένα προσόν: δεν είναι τυπολάτρης νομικιστής δικαστής. Εφαρμόζει τον νόμο, πλην όμως έχει πλήρη επίγνωση της πραγματικότητας».

Η πρόεδρος του ΣτΕ ανήκει σε κείνους που έχουν ψηλά στο αξιακό τους σύστημα τη Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ, τη γηραιά πια ανώτατο δικαστή-θρύλο στις Ηνωμένες Πολιτείες, την περίφημη RBG. Με τέτοια πρότυπα, δεν θα μπορούσε παρά να είναι προοδευτική και η ίδια στις υποθέσεις που έχει εκδικάσει. Και είναι, με ενδιαφέρουσες θέσεις σε ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος, όπως η υπόθεση για τα προσφυγόπουλα και την ένταξή τους στα σχολεία, στο πλαίσιο της οποίας εισηγήθηκε θετικά, να κριθεί δηλαδή συνταγματική και αναγκαία η απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης.

Οι πιο διάσημες υποθέσεις της; Χωρίς αμφιβολία, η εκτροπή του Αχελώου, όταν το ΣτΕ έκρινε ότι δεν πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Ισως και τα Προσφυγικά, στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, για τη διάσωση του διατηρητέου χαρακτήρα τους.

Αρσακειάδα, απόφοιτη της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία, η κυρία Σακελλαροπούλου είναι επικοινωνιακή, αισθάνεται πολίτης του κόσμου, και δεν θέλει να μένει πίσω από την εποχή της. Είναι ίσως η μοναδική πρόεδρος Ανώτατου Δικαστηρίου που διατηρεί λογαριασμό στα social media, και – έκπληξη! – δεν τον κατήργησε όταν κατέλαβε τον θώκο. Οι λάτρεις του facebook μπορούν να χαζέψουν τις μεγάλες της αγάπες, τη γενέτειρα της Θεσσαλονίκη και τα ζώα —είναι γατόφιλη.

Συμπυκνωμένα όλα αυτά, στην εξίσωση της πρότασης Μητσοτάκη, ισούνται με κοινωνική ευφυία. Ίσως αυτό να αποδειχθεί και το μεγάλο προσόν της κυρίας Σακελλαροπούλου. Σε όποιο ζήτημα κι αν προκύψει —από τα ελληνοτουρκικά ως και μια πιθανή συνάντηση με τη σταρ του καιρού μας, τη Γκρέτα Τούνμπεργκ—, μια κοινωνικά ευφυής πρόεδρος θα είναι μια καλή πρόεδρος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News