Ντυμένοι στρατιωτικά, με καλάσνικοφ κρεμασμένα στους ώμους και ερυθρόλευκες κεφιγέ τυλιγμένες στα κεφάλια τους, οι παλαιστίνιοι μαχητές έφθασαν στο λιμάνι της Βηρυτού με φορτηγά. Επιβιβάστηκαν σε ελληνικά και κυπριακά πλοία, ενώ κατά τον απόπλου τους ορισμένοι πυροβολούσαν στον αέρα. Δεν αναχωρούσαν, όμως, για κάποια αποστολή. Αντιθέτως, υποχωρούσαν.

Από τις ταράτσες των κτιρίων πράκτορες της Μοσάντ παρακολουθούσαν προσεκτικά τις κινήσεις τους με τηλεσκόπια, βγάζοντας φωτογραφίες: ήθελαν να είναι σίγουροι ότι ο Γιάσερ Αραφάτ και όλοι οι άνδρες του θα έφευγαν από τον Λίβανο, κατευθυνόμενοι προς την Τύνιδα.

Οπως γράφει ο Ντάβιντε Φρατίνι, ανταποκριτής της Corriere della Sera στην Ιερουσαλήμ, ο αρχικός στόχος της επιχείρησης Ειρήνη για τη Γαλιλαία (όπως ονόμασαν οι Ισραηλινοί την εισβολή τους στον Λίβανο τον Ιούνιο του 1982) ήταν διαφορετικός, λιγότερο φιλόδοξος, με τον ισραηλινό στρατό να επιδιώκει αρχικά να απωθήσει βορειότερα, τουλάχιστον 30 χλμ., τους παλαιστίνιους μαχητές, σε απόσταση ασφαλείας από τις κοινότητες του βόρειου Ισραήλ, που ήταν ευάλωτες σε επιθέσεις με ρουκέτες και επιδρομές των φενταγίν.

Αυτή ήταν η εντολή του ισραηλινού πρωθυπουργού Μεναχέμ Μπέγκιν, όμως ο Αριέλ Σαρόν, υπουργός Αμυνας τότε του Ισραήλ, αποφάσισε να ωθήσει τις δυνάμεις του πολύ βαθύτερα, τόσο ώστε να θέσουν υπό πολιορκία το δυτικό τμήμα της πρωτεύουσας του Λιβάνου, όπου είχαν εγκατασταθεί ο Αραφάτ και το επιτελείο του.

Ο παλαιστίνιος ηγέτης αντέδρασε, απειλώντας να μετατρέψει αυτή την περιοχή της Βηρυτού στο δικό του Στάλινγκραντ, «όπως τώρα επαναλαμβάνουν οι ηγέτες της Χαμάς από τα ασφαλή καταφύγιά τους στο εξωτερικό, με ολόκληρη τη Γάζα και τους 2,3 εκατ. κατοίκους της να πρέπει να αντισταθούν για αυτούς, εκτεθειμένοι σε μαζικούς βομβαρδισμούς και σε καταστροφικές βολές του Πυροβολικού και των αρμάτων μάχης» γράφει ο Ντάβιντε Φρατίνι.

Η περικύκλωση του ανθρώπου που θα γινόταν ο πρώτος παλαιστίνιος πρόεδρος –από το 1996 μέχρι τον θάνατό του, το 2004– διήρκεσε 10 εβδομάδες, κατά τις οποίες μόνο στην πόλη έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 5.000, κυρίως άμαχοι Λιβανέζοι, ενώ στο πεδίο έπεσαν 360 ισραηλινοί στρατιώτες. Συνολικά, από τις 6 Ιουνίου έως τις 31 Αυγούστου 1982 σκοτώθηκαν περισσότεροι από 17.000 άνθρωποι.

Στην ανταπόκρισή του ο ιταλός δημοσιογράφος σημειώνει πως τώρα που τα ισραηλινά άρματα μάχης έχουν εισέλθει στη Λωρίδα της Γάζας, ορισμένοι αναλυτές υποθέτουν ότι η αποχώρηση του Αραφάτ πριν από 41 χρόνια θα μπορούσε να αποτελέσει μια λύση και για τη Γάζα. «Οι ηγέτες της Χαμάς ξέρουν πώς να σταματήσουν τον πόλεμο. Αρκεί να ανακοινώσουν ότι απελευθερώνουν όλους τους ομήρους και εκκενώνουν τη Γάζα» ανέφερε σχετικά στο Politico ο Αμος Γιαντλίν, πρώην επικεφαλής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών του Ισραήλ και επικεφαλής του Ινστιτούτου Μελετών Εθνικής Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ εδώ και 12 χρόνια.

Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι «το Ισραήλ δεν μπορεί να επιστρέψει στην ίδια γραμμή που ορίστηκε μετά την αποχώρηση από τη Λωρίδα το 2005. Και, όπως και με τους παλαιστίνιους τρομοκράτες πίσω από τη σφαγή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972, η καταδίωξη των υπευθύνων για τις σφαγές της 7ης Οκτωβρίου δεν θα τελειώσει μέχρι (να πληρώσει) και ο τελευταίος». Αλλωστε, ακόμη και στην περίπτωση του Αραφάτ, οι Ισραηλινοί αποπειράθηκαν να τον δολοφονήσουν στην Τύνιδα και δεν εγκατέλειψαν τον Λίβανο, καταλαμβάνοντας τον Νότο έως το 2000.

Στο πλαίσιο της συμφωνίας που επιτεύχθηκε μετά το τέλος της πολιορκίας της Βηρυτού το καλοκαίρι του 1982, περισσότεροι από 20.000 παλαιστίνιοι μαχητές εγκατέλειψαν τον Λίβανο, ενώ ο Γιάσερ Αραφάτ από τη Βηρυτό έφυγε στις 30 Αυγούστου, με την όλη διαδικασία να επιτηρείται από μια πολυεθνική δύναμη αποτελούμενη από Γάλλους, Ιταλούς, Βρετανούς και Αμερικανούς.

Για μια πολυεθνική δύναμη που θα μπορούσε να αναλάβει τον αφοπλισμό της Χαμάς, προσφέροντας συγχρόνως προστασία σε μια μεταβατική κυβέρνηση μέχρι την πλήρη επιστροφή της Παλαιστινιακής Αρχής στη Γάζα, μίλησε πρόσφατα ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, σημειώνει ο ιταλός ανταποκριτής.

«Σήμερα το κεφάλι σου μπορεί να είναι το τίμημα για να σβήσουν οι φωτιές. Για τους Ισραηλινούς η σύλληψή σου θα ήταν ένα τρόπαιο, ενώ και η φυγή σου από τη Λωρίδα θα μπορούσε να είναι μια λύση. Το ερώτημα είναι: είσαι έτοιμος να θυσιαστείς για τη Γάζα και τον παλαιστινιακό αγώνα;» διερωτάται η Al Sharq Al Awsat, μια σαουδαραβική εφημερίδα που εκδίδεται στο Λονδίνο, απευθυνόμενη απευθείας στον Γιαχία Σινουάρ, τον επικεφαλής της Χαμάς, προτρέποντάς τον, εμμέσως, να φύγει από τη Γάζα, όπως έφυγε ο Αραφάτ από τον Λίβανο πριν από 41 χρόνια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News