Αξιοπρέπεια. Ανθρωπιά. Πείσμα. Θέληση. Διαρκής αγώνας. Με όποιον και να μιλούσες για τη Φώφη Γεννηματά, αυτές οι λέξεις θα έβγαιναν από τα χείλη του. Τόσο με τη κυριολεκτική όσο και με την πολιτική σημασία τους. Για τα ανθρώπινα και τα πολιτικά.

Τα διαπίστωνε πολύ συχνά όποιος συζητούσε για λίγο μαζί της. Ηταν μια πολιτικός που είχε καταφέρει να δημιουργήσει το δικό της στίγμα. Και με τον τρόπο που χειρίστηκε τα προβλήματα της υγείας της και με την πολιτική πορεία της.

Το κύμα συγκίνησης που κατέκλυσε τη χώρα, αλλά και το σοκ στο άκουσμα της είδησης του θανάτου της είναι χαρακτηριστικά. Η Γεννηματά ήταν στο νοσοκομείο, δύο εβδομάδες, αλλά η απώλεια προκάλεσε αυτοστιγμεί ένα αίσθημα συντριβής. Ισως γιατί είχε γίνει, χωρίς καν να το επιδιώξει, το σύμβολο της γυναίκας μαχήτριας για την υγεία της και την οικογένειά της και δευτερογενώς για τα πολιτικά πιστεύω της. Αυτό της το αναγνωρίζουν φίλοι και εχθροί.

Η Γεννηματά είχε χάσει μέσα σε επτά μήνες και τον πατέρα και τη μητέρα της από τον καρκίνο και το 2008 χτυπήθηκε και η ίδια. Η «μοίρα των Γεννηματά» ψέλλισαν κάποιοι. Αλλά τη μοίρα του ο καθένας τη διαμορφώνει, όσο μπορεί.

Η Φώφη είχε θαρραλέα μιλήσει κατά καιρούς για τον καρκίνο, χωρίς ταμπού και υπεκφυγές, έχοντας τα ψυχικά αποθέματα να αντιμετωπίσει την ασθένεια που τη βρήκε πριν από 13 χρόνια. Δεν ανέχθηκε την ιδέα ότι ο πεντάχρονος γιος και η δίχρονη κόρη της θα μεγάλωναν δίχως να έχουν στο πλάι τους τη δική τους μάνα.

Το 2008, στα 43 της, ήρθε αντιμέτωπη για πρώτη φορά με τον καρκίνο. Κάνοντας τακτικές εξετάσεις λόγω κληρονομικού ιστορικού, εντοπίστηκε καρκίνος στον δεξί μαστό. Υποβλήθηκε σε επιτυχή χειρουργική επέμβαση στο «Ερρίκος Ντυνάν» και μετά, με την αρωγή όπως λένε της οικογένειας Βαρδινογιάννη, ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη και εισήχθη στο «Μεμόριαλ» για να ακολουθήσει την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Από τη Νέα Υόρκη επέστρεψε νικήτρια. Και έτσι έμεινε, νικήτρια, για 13 χρόνια.

Το ίδιο πείσμα επέδειξε και στην πολιτική δράση της, που ξεκίνησε μέσα από τη μήτρα της «Αλλαγής». Με τον αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά περιόδευσε τρεις φορές σε όλη τη χώρα την περίοδο 1990-’93, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Οσοι συνεργάστηκαν μαζί της επισημαίνουν κάποια βασικά προσόντα. Εδινε έμφαση στη λογοδοσία και στη διαφάνεια, ήταν μεθοδική και στοχοπροσηλωμένη, διεκπεραίωνε όσα αναλάμβανε.

Η Γεννηματά ήταν μια γυναίκα σε έναν (πολιτικό) κόσμο φτιαγμένο από άνδρες για άνδρες. Την ενοχλούσε αφάνταστα όταν, αντί για αντιπαράθεση θέσεων και απόψεων, κάποιοι επέλεγαν υπονομευτική κριτική για την εμφάνιση και την εξωτερική εικόνα της. Η ίδια όμως είχε να επιδεικνύει την αμεσότητα στην επαφή της με τους πολίτες. Και ως πρώτη γυναίκα αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος διεκπεραίωσε την ανάταξη τής ευρισκόμενης στα όρια της πολιτικής ανυπαρξίας Κεντροαριστεράς.

Η Φώφη Γεννηματά, βουλευτής Α’ Αθήνας το 2000, μπήκε πιο ενεργά στη πολιτική το 2002 όταν, σε αντίθεση με το γαλάζιο κύμα της προελαύνουσας προς την εξουσία ΝΔ του Κώστα Καραμανλή, εξελέγη υπερνομάρχης Αττικής. Επανεξελέγη το 2006, αλλά παραιτήθηκε το 2007 για μπει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, όπου εξελέγη αλλά τελικά εξέπεσε λόγω ασυμβίβαστου.

Το 2009 ανέλαβε εξωκοινοβουλευτική υφυπουργός Υγείας και στη συνέχεια αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου. Στη συνέχεια συμμετείχε στην κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου ως αναπληρώτρια υπουργός Εσωτερικών. Ακολούθως συμμετέχει στην κυβέρνηση Σαμαρά ως αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας.

Το 2015 ανέλαβε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, σε ανοιχτή διαδικασία εκλογής από τη βάση. Στη συνέχεια ανέλαβε πρωτοβουλία για την ενοποίηση του ευρύτερου χώρου της Κεντροαριστεράς με τη συγκρότηση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΔΗ.ΣΥ.) με τη ΔΗΜΑΡ και τις Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία και αργότερα με τη συμμετοχή του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών και της ΕΔΕΜ. Αυτό το βήμα αποδείχτηκε σωτήριο. Το ΠΑΣΟΚ, που τον Ιανουάριο του 2015 είχε βρεθεί στην έβδομη θέση και είχε κοντέψει να μην μπει καν στη Βουλή (4,68%), εννέα μήνες μετά, υπό την ηγεσία της, έφτασε στο 6,29% και ήταν τέταρτη κοινοβουλευτική δύναμη. Το 2019 το Κίνημα Αλλαγής, κόμμα-μετεξέλιξη που προέκυψε από το νέο άνοιγμα στην Κεντροαριστερά το 2017 –ένα στοίχημα που αγκάλιασαν 212.000 πολίτες που έσπευσαν να ψηφίσουν τον Νοέμβριο του 2017–, έφτασε το 8,10% και ήταν πια τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη. Το ποσοστό αυτό επετεύχθη παρά την ανοιχτή σύγκρουσή της με τον Βαγγέλη Βενιζέλο, στον οποίο αρνήθηκε τη θέση του επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας, με συνέπεια ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να βγει εκτός παράταξης.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε έθεσε και πάλι υποψηφιότητα για την ηγεσία. Αλλες όμως οι βουλές της ασθένειας.

Η Φώφη Γεννηματά γεννήθηκε στους Αμπελόκηπους της Αθήνας το 1964 και ήταν κόρη του Γιώργου Γεννηματά, ιδρυτικού μέλους και υπουργού του ΠΑΣΟΚ. Φοίτησε στα Εκπαιδευτήρια Κωστέα Γείτονα και στη συνέχεια σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 1987, ενώ το 1986, προτού αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο, διορίστηκε υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα, από τον οποία και συνταξιοδοτήθηκε σε ηλικία 51 ετών, μία σύνταξη την οποία δεν λάμβανε, καθώς είχε την ιδιότητα του βουλευτή.

Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε τρία παιδιά. Πρώτος σύζυγός της ήταν ο Αλέξανδρος Ντέκας. Παντρεύτηκαν όταν η Φώφη ήταν 22 ετών και απέκτησαν μαζί μία κόρη. Ο δεύτερος σύζυγός της ήταν ο οδοντίατρος Ανδρέας Τσούνης, τον οποίο παντρεύτηκε το 2003. Μαζί απέκτησαν μια κόρη και έναν γιο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News