605
|

Η ελληνική διάσωση: επιτυχία ή δράμα

Protagon Team Protagon Team 5 Σεπτεμβρίου 2018, 07:00

Η ελληνική διάσωση: επιτυχία ή δράμα

Protagon Team Protagon Team 5 Σεπτεμβρίου 2018, 07:00

Επιτυχία ή δράμα; Ο πρώην επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ εκτιμά ότι μάλλον πρόκειται για το δεύτερο.

Ο λόγος για την ελληνική διάσωση που σύμφωνα με τον Ασόκα Μόντι, επισκέπτη καθηγητή Διεθνούς Οικονομικής Πολιτικής στο Πρίνστον και πρώην υποδιευθυντή του ευρωπαϊκού τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αποτελεί όχι μόνο μία παταγώδη οικονομική αποτυχία, αλλά και μια ιστορική αποτυχία της Δημοκρατίας.

Και αυτό διότι, όπως σημειώνει ο ινδικής καταγωγής οικονομολόγος σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Καθημερινή», υπήρξε παντελής απουσία λογοδοσίας για τις αποτυχημένες -όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος- πολιτικές που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα.

«Υπήρξε αποτυχία της δημοκρατίας στον βαθμό που δεν υπήρξε λογοδοσία.. Και υπήρξε αποτυχία σε σχέση με τη συμμετοχή του ΔΝΤ» λέει σε μία από απαντήσεις του ο συγγραφέας του «Euro Tragedy: A Drama in Nine Acts» (Oxford University Press).

Και αυτό γιατί «το ΔΝΤ καλείται να επέμβει σε χώρες ως ένας ουδέτερος τεχνοκρατικός σύμβουλος, που θα εφαρμόσει πολιτικές βασισμένες στην τελευταία λέξη της οικονομικής επιστήμης. Η αρμοδιότητα κατάρτισης της οικονομικής πολιτικής παραχωρείται στο Ταμείο υπό αυτούς τους όρους».

Στην περίπτωση, όμως, της Ελλάδας «το Ταμείο υπέκυψε στα συμφέροντα των βασικών του μετόχων και δεν ήταν αμερόληπτο».

Ενδεικτική είναι η αποκάλυψη του παρασκηνίου στους διαδρόμους του ΔΝΤ πριν καλά – καλά αρχίσει η κρίση: το 2004-7 η Ελλάδα φαινόταν να έχει ξεφύγει από τις φλόγες της οικονομικής κρίσης. Το 2009 και ενώ οι μετασεισμοί της κατάρρευσης της Lehman Brothers το 2008 γίνονται παγκοσμίως αισθητοί, το ΔΝΤ εξέδωσε μία εξόχως αισιόδοξη έκθεση για την Ελλάδα. Οι ελληνικές τράπεζες, συμπέραινε το Ταμείο, ήταν σταθερές και είχαν τα απαιτούμενα αποθέματα για να αντιμετωπίσουν περαιτέρω αντιξοότητες. Παράλληλα με τις τυπικές συστάσεις του για φορολογική συστολή, επαινούσε την Αθήνα για τα μέτρα τιθάσευσης του ελλείμματος.

Σε μία από τις συναντήσεις του Εκτελεστικού Συμβουλίου στις 24 Ιουλίου 2009, η κουβέντα για περιβόητα «Greek statistics» προκάλεσε την ανησυχία του Σουηδού Γενς Χένρικσον ( Εκτελεστικός Διευθυντής για τις Βόρειες Χώρες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου).

«Είναι απίστευτο ότι συνεχίζεται (σ.σ. το «μαγείρεμα» των στοιχείων)», ανέφερε απογοητευμένος και συνάμα έκπληκτος.

Ηταν οι Ελληνες ανίκανοι, ή το έκαναν εκ προθέσεως;

Ο επικεφαλής οικονομολόγος του Ταμείου για την Ελλάδα, Μπομπ Τράα, απάντησε με κάθε ειλικρίνεια: η ανικανότητα δεν ήταν το πρόβλημα. Οι έλληνες κυβερνώντες είχαν επιλέξει συνειδητά να πειράζουν τα νούμερα για να ξεγελούν Ελληνες και ξένους, εξήγησε. Διότι αν αποκάλυπταν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπιζαν, θα συγκέντρωναν αμέσως πάνω τους τα πυρά της κριτικής.

Πειράζοντας έτσι τα νούμερα, ήλπιζαν ότι θα ήλεγχαν το μήνυμα που εξέπεμπαν προς πάσα κατεύθυνση.

Κατά την άποψή του Ασόκα Μόντι, «ο θεμελιώδης λόγος που η ελληνική κρίση υπήρξε τόσο παρατεταμένη ήταν η πολύ κακή διαχείρισή της, με τoν ακραίο βαθμό λιτότητας που επιβλήθηκε».

«Η δημοσιονομική ασφυξία, μέσω του φαινομένου της υστέρησης (hysteresis)», εξηγεί, «έπληξε μακροπρόθεσμα το παραγωγικό δυναμικό της χώρας, ενώ υπονόμευσε και τις προοπτικές των μεταρρυθμίσεων. Αναμφίβολα, όταν μία οικονομία βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, γίνεται πολύ δύσκολο να δημιουργηθούν οι πολιτικές συνθήκες για την υλοποίηση σύνθετων, μακροπρόθεσμων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων».

Και για τη συνέχεια όμως (σ.σ. στη μεταμνημονιακή εποχή που χαράζει για τη χώρα μετά την πολυδιαφημισμένη «καθαρή έξοδο»), ο Μόντι δεν δείχνει ιδιαίτερα αισιόδοξος.

«Αρκεί να κοιτάξετε την πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ στο πλαίσιο του άρθρου 4 (…) Η Ελλάδα έχει εισέλθει σε μία παγίδα χαμηλής ανάπτυξης, που σημαίνει χαμηλότερες επενδύσεις, ότι θα συνεχιστεί το κύμα φυγής των μορφωμένων Ελλήνων, με αποτέλεσμα η οικονομική επίδοση της χώρας να χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο. Και το Κοινοβούλιο έχει μετατραπεί, για τις επόμενες δεκαετίες, σε ένα σώμα με μόνη αρμοδιότητα να εγκρίνει τυπικά αποφάσεις που έχουν ληφθεί αλλού».

Γι αυτό, καταλήγει σε άρθρο του στο opendemocracy o καθηγητής, η ελληνική ιστορία δεν είναι απλά μία ατυχής ιστορία – συγκυρία τεχνοκρατικών λαθών. Πρόκειται περισσότερο για την κολοσσιαία αποτυχία λογοδοσίας και διεθνούς διακυβέρνησης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...