Το σύνολο των χωρών στον χάρτη είναι 163 και το κριτήριο για την κατάταξη σε αυτόν είναι η καλή υγεία των πολιτών της κάθε χώρας καθώς και το προσδόκιμο ζωής.

Αυτός ο χάρτης δεν σχετίζεται με εκείνον της Ευτυχίας του ΟΗΕ που δημοσιεύθηκε στις 20 Μαρτίου αν και θα περίμενε κανείς πως η ευτυχία σε μία χώρα μπορεί να βοηθήσει τους κατοίκους της να μην αρρωσταίνουν ή να ζουν περισσότερο. Όμως όχι. Η Νορβηγία που βρίσκεται στην 1^η θέση του Παγκόσμιου Χάρτη Ευτυχίας, βρίσκεται στην 11^η θέση στον Χάρτη της Παγκόσμιας Υγείας. Η Δανία, η οποία φέτος έρχεται δεύτερη στην ευτυχία, ενώ για χρόνια ήταν πρώτη, στην Υγεία δεν τα πάει τόσο καλά – βρίσκεται στην 28^η θέση. Τη νικάμε μέχρι και εμείς, οι Ελληνες, που πλέον από το στρες και τον πανικό για την κατάστασή μας μέσα στο αδιέξοδο της χώρας, νομίζουμε κάθε τρεις και λίγο ότι η καρδιά μας πάει να σπάσει και τρέχουμε στον καρδιολόγο.

Πάντως πρώτη είναι η Ιταλία. Μια πολύ προηγμένη χώρα, της οποίας όμως η ανάπτυξη βαλτώνει εδώ και δεκαετίες και η οποία είναι φορτωμένη με τεράστιο χρέος αναλογικά προς την οικονομία της. Οσο για την ανεργία πλησιάζει το 40% στους νέους… Παρόλα αυτά, οι Ιταλοί, είναι σε καλύτερη φόρμα από τους Αμερικανούς, τους Καναδούς, τους Βρετανούς, που όλοι υποφέρουν από υψηλή πίεση, χοληστερίνη και κακή ψυχική υγεία.

Γιατί όμως οι Ιταλοί είναι οι πιο υγιείς άνθρωποι στον κόσμο; Σύμφωνα με τον διευθυντή του Κέντρου Δημόσιας Υγιεινής Διατροφής του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, Ανταμ Ντρεβνόφσκι, η καλή υγεία οφείλεται εν πολλοίς στη δίαιτα, τα λαχανικά και το ελαιόλαδο. Και στο γεγονός ότι ο πληθυσμός έχει άμεση πρόσβαση σε φρέσκα τρόφιμα (λαχανικά, φρούτα, άπαχο κρέας και ψάρι).

Βεβαίως όλα τα πιο πάνω τα έχουμε κι εμείς… Πώς λοιπόν δικαιολογούνται οι 20 θέσεις διαφορά; Αυτό αποτελεί ένα μυστήριο. Τα κριτήρια κατάταξης της κάθε χώρας στον Παγκόσμιο Χάρτη Υγείας χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στις μετρήσεις υγείας και στους κινδύνους για την υγεία.

Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν 1) η θνησιμότητα από μεταδοτικές ή μη μεταδοτικές ασθένειες και πληγές 2) η θνησιμότητα βρεφών, παιδιών, νέων και συνταξιούχων 3) οι πιθανότητες επιβίωσης των νεογνών, των νέων και των ηλικιωμένων.

Στη δεύτερη κατηγορία υπάγονται 1) συμπεριφορικοί/ενδογενείς παράγοντες όπως το ποσοστό του πληθυσμού με υψηλά επίπεδα πίεσης, γλυκόζης, χοληστερίνης, τάσης για παχυσαρκία, καπνίσματος, κατανάλωσης αλκοόλ, έλλειψης άσκησης, κακής παιδικής διατροφής, κακής ψυχολογίας, ελλιπούς εμβολιασμού. Επίσης στην ίδια κατηγορία υπάγονται 2) περιβαλλοντικοί/εξωγενείς παράγοντες όπως η εκπομπή αερίων κατά άτομο και το ποσοστό του πληθυσμού που έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό.

Πάντως, το σοβαρό πρόβλημα, σύμφωνα με τους ερευνητές, του Δυτικού Κόσμου, του ανεπτυγμένου κόσμου, είναι η παχυσαρκία. Οι ΗΠΑ εξαιτίας αυτού το θέματος, κατατάσσονται στην 34^η θέση με το ποσοστό της παχυσαρκίας να αγγίζει το 67,3%.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News