H λίμνη Τσαντ έχει έκταση 1.350 τετ. χλμ. και συνορεύει με το Τσαντ, τον Νίγηρα, την Νιγηρία και το Καμερούν. Το 2015 ολοκληρώθηκε μια έρευνα τα ευρήματα της οποίας έδειξαν ότι η λίμνη  είναι ότι απέμεινε από μια τεράστια λίμνη που υπήρχε πριν από περίπου επτά χιλιάδες χρόνια. Η λίμνη αυτή ονομάστηκε από τους επιστήμονες Λίμνη Μέγκα Τσάντ και με έκταση 360.000 τετραγωνικών χλμ. ήταν εκείνη την εποχή η μεγαλύτερη λίμνη γλυκού νερού στον πλανήτη. Ηταν μια περίοδος υψηλής υγρασίας στις περιοχές της Βορείου Αφρικής και στη Σαχάρα. Οι κλιματικές συνθήκες σε συνδυασμό με κάποιες γεωλογικές διεργασίες στην συγκεκριμένη περιοχή επέτρεψαν τον σχηματισμό της γιγάντιας λίμνης. Ομως πριν από πέντε χιλιάδες έτη η περίοδος υγρασίας και οι γεωλογικές διεργασίες διακόπηκαν απότομα και οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι η λίμνη άρχισε να συρρικνώνεται εκείνη την περίοδο.

Το δεύτερο εξαιρετικά ενδιαφέρον όσο και εντυπωσιακό εύρημα της μελέτης του 2015 ήταν ότι η σκόνη από τα υπολείμματα της αποξηραμένης λίμνης μεταφέρθηκε πέρα από τον Ατλαντικό και βοήθησε στη λίπανση και γονιμοποίηση της ζούγκλας του Αμαζονίου. Ομάδα ερευνητών από βρετανικά πανεπιστήμια αποφάσισε πριν από λίγο καιρό να αξιοποιήσει δορυφορικές εικόνες της NASA για να προσθέσει νέα κομμάτια στο παζλ της ύπαρξης και εξαφάνιση της λίμνης.

Οι εικόνες αυτές προσφέρουν για πρώτη φορά μια εικόνα της γιγάντιας λίμνης. Οι εικόνες αποκαλύπτουν το περίγραμμα της λίμνης, τις περιοχές χαμηλότερης ανύψωσης της στάθμης της λίμνης αλλά και λεπτομέρειες που εξακολουθούν να υπάρχουν στο ανάγλυφο των περιοχών που βρισκόταν η λίμνη όπως κάποιες ακτογραμμές της. Το πρώτο ενδιαφέρον εύρημα της νέας μελέτης είναι ότι η γιγάντια λίμνη παρά τις γεωατμοσφαιρικές μεταβολές που είχαν συμβεί στην περιοχή πριν από πέντε χιλιάδες έτη δεν είχε υποχωρήσει αξιοσημείωτα μέχρι και πριν περίπου χίλια έτη. Όμως πριν από χίλια έτη και μέσα σε διάστημα περίπου 200 ετών η λίμνη συρρικνώθηκε στο σημερινό της μέγεθος τόσο εξαιτίας φυσικών παραγόντων αλλά και εν μέρει από την χρησιμοποίηση του νερού της λίμνης από τον άνθρωπο για ύδρευση και άρδευση. Οι ερευνητές επιβεβαιώνουν επίσης την διαδικασία γονιμοποίησης της ζούγκλας του Αμαζονίου από την σκόνη της λίμνης αφήνοντας όμως ανοικτό προς διερεύνηση την πηγή γονιμοποίησης της ζούγκλας το προηγούμενο χρονικό διάστημα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News