Ο διάσημος καναδός λοιμωξιολόγος Φρανκ Πλάμερ ήταν επικεφαλής επιστημονικής διαχείρισης κρίσεων σε πολλές παγκόσμιες επιδημίες στη χώρα του, μεταξύ των οποίων του Sars και της γρίπης των χοίρων.

Ηταν ο ειδικός που αποκάλυψε την πραγματική σχέση μεταξύ ομοφυλοφιλίας και του ιού HIV, σώζοντας αμέτρητες ζωές σε όλον τον κόσμο. Ολες τις ανακαλύψεις του όμως τις έκανε πίνοντας μισό λίτρο ουίσκι κάθε βράδυ.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το συκώτι του να «σαπίσει» και να κάνει –ευτυχώς- μεταμόσχευση. Ωστόσο, ο εθισμός του ήταν τόσο έντονος, που δεν μπορούσε να σταματήσει να πίνει. Ακόμη και ο ίδιος καταλάβαινε τη σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά δεν ήταν σε θέση να το διαχειριστεί. Τόσο, που έφτασε σε σημείο να δηλώσει εθελοντής σε πειραματική θεραπεία κατά του αλκοολισμού, που συνίστατο σε εγχείρηση εγκεφάλου.

Εναν χρόνο μετά την επιτυχημένη επέμβαση τοποθέτησης εν τω βάθει διεγέρτη εγκεφάλου, ο Φρανκ δεν έχει καμία παθολογική διάθεση για κατανάλωση αλκοόλ. «Είχα μεγάλο πρόβλημα με το ποτό, τόσο που με σκότωνε, το καταλάβαινα και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα» λέει στους Times του Λονδίνου. «Η θεραπεία μου άλλαξε τη ζωή, μου έσωσε τη ζωή και βελτίωσε τα πάντα» συμπληρώνει.

Η εν τω βάθει διέγερση του εγκεφάλου χρησιμοποιείται συχνά και στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση της νόσου του Πάρκινσον και όπως όλα δείχνουν, θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική και στην αντιμετώπιση του εθισμού στο αλκοόλ.

Στο πλαίσιο της τοποθέτησης του ηλεκτροδίου που θα έκανε τη διέγερση, νευροχειρουργοί από το Κέντρο Επιστημών Σάνιμπρουκ στο Τορόντο άνοιγαν τρύπες σε διάφορα σημεία του εγκεφάλου του Φρανκ, ενώ αυτός ήταν ξύπνιος και επικοινωνούσε μαζί τους.

Τα ηλεκτρόδια τελικά έφτασαν βαθιά μέσα στον εγκέφαλό του και σε μία δομή που ονομάζεται επικλινής πυρήνας και θεωρείται ο νευρικός διαμεσολαβητής μεταξύ κινήτρων και δράσης, έχοντας ρόλο-κλειδί στην πρόσληψη τροφής, στη σεξουαλική συμπεριφορά, στη συμπεριφορά με κίνητρο την ανταμοιβή, το στρες και την εξάρτηση από ουσίες.

Μέσω μίας μπαταρίας με την οποία είναι συνδεδεμένο, το ηλεκτρόδιο εκπέμπει μικρές δόσεις ηλεκτρικού ρεύματος όταν ο Φρανκ έχει έντονη επιθυμία για κατανάλωση αλκοόλ. Το ρεύμα στο σημείο εκείνο του «κόβει την όρεξη». Η θεραπεία είναι μόνιμη.

Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά αλλάζουν τα κυκλώματα του εγκεφάλου και ενισχύουν ακόμη περισσότερο τον εθισμό. Η εν τω βάθει διέγερση έχει σχεδιαστεί ώστε να διακόπτει το κύκλωμα που έχουν δημιουργήσει οι εθιστικές ουσίες και να επαναπρογρααμματίζει τον εγκέφαλο.

«Το ακόμη πιο θετικό της υπόθεσης είναι ότι κάποιες φορές πίνω αλκοόλ και με ευχαριστεί, χωρίς όμως να μπαίνω στη διαδικασία να το αναζητώ μετά με μανία» λέει ο Φρανκ. «Πρόκειται για την πρώτη φάση μιας πειραματικής θεραπείας, η οποία όμως είχε απόλυτη επιτυχία», σχολιάζει ο Μπεν Ντάβινσον, που βοήθησε στη θεραπεία του.

Οπως πάντα όμως, οι μελέτες θα πρέπει να γίνουν σε περισσότερα άτομα ώστε να αποδείξουν όχι μόνο την αποτελεσματικότητά τους, αλλά και την ασφάλειά τους, προκειμένου να κυκλοφορήσουν ευρέως κατόπιν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News