Τι μπορεί να πράξει ο διοικητής ενός ψυχιατρικού νοσοκομείου του ΕΣΥ της χώρας μας όταν υποχρεώνεται εκ του νόμου να καταρτίσει μηνιαίο πρόγραμμα εφημεριών στο οποίο να περιλαμβάνει ακόμη και εφημερίες… ακτινολόγων; Προφανώς, το καταρτίζει και αφήνει τις απορίες να τις λύσει το πάσχον ελληνικό δημόσιο!

Τι μπορεί να πράξει ο διοικητής ενός αντικαρκινικού νοσοκομείου του ΕΣΥ της χώρας μας όταν είναι υποχρεωμένος εκ του νόμου να καταρτίσει μηνιαίο πρόγραμμα εφημεριών, περίοπτη θέση στο οποίο θα έχουν οι… ογκολόγοι; Προφανώς, το καταρτίζει και μένει με την απορία του σχετικά με το επείγον περιστατικό στον καρκίνο…

Φαντάζει για πολλά χρόνια ως δυσεπίλυτο το θέμα της επαρκούς χρηματοδότησης των εφημεριών των γιατρών του ΕΣΥ της χώρας μας, αλλά κάθε άλλο παρά δυσκολίες προκύπτουν όταν ο ορθολογισμός, ο ρεαλισμός και η καλή πίστη αντικαταστήσουν το κοινώς λεγόμενον παράλογο.

Για ποιον λόγο, δηλαδή, φθάσαμε στο σημείο ένας γιατρός του ΕΣΥ σε εφημερία να μπαίνει, για παράδειγμα, σήμερα στο νοσοκομείο το οποίο υπηρετεί και να βγαίνει μετά από… τέσσερα εικοσιτετράωρα; Ναι, μη δυσπιστείτε, υπάρχουν και αυτά τα φαινόμενα στο ΕΣΥ της χώρας μας, με αποτέλεσμα η Κομισιόν να έχει ήδη παραπέμψει την Ελλάδα στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) με την κατηγορία της κατάφωρης παραβίασης της ευρωπαϊκής οδηγίας για το ωράριο εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών.

Μήπως ήρθε η ώρα να ξαναδούμε εκ βάθρων το θέμα του συστήματος των εφημεριών των γιατρών του ΕΣΥ στη χώρα μας; Μήπως ήρθε η ώρα να καταργηθεί το σύστημα εφημεριών των γιατρών του ΕΣΥ της χώρας μας;

Οι νοσηλευτές και οι λοιποί εργαζόμενοι στο ελληνικό ΕΣΥ δουλεύουν σε τρεις οχτάωρες βάρδιες καθημερινά και, έτσι, ουδείς λόγος για εφημερία νοσηλευτή ή άλλης ειδικότητας εργαζομένου στο ΕΣΥ υφίσταται.

Τι είναι εκείνο το οποίο απαγορεύει δια ροπάλου σε βάρδιες να εργάζονται επίσης οι γιατροί των δημοσίων νοσοκομείων της χώρας μας; Εάν η εργασιακή καθημερινότητα των γιατρών του ΕΣΥ ρυθμισθεί με βάση την οχτάωρη ή επτάωρη καθημερινή εργασία, και τα αναγκαία ρεπό ασφαλώς, δεν θα φεύγαμε άπαξ δια παντός από το ανθρωποφθόρο, βάναυσο και αρκούντως καταπιεστικό σύστημα των διαρκώς πιο έντονα υποχρηματοδοτουμένων εφημεριών;

Εάν, μάλιστα, η κατάργηση του συστήματος των εφημεριών των γιατρών του ΕΣΥ δεν συνοδευτεί από μείωση, αλλά από αισθητή αύξηση των βασικών μηνιαίων αποδοχών των νοσοκομειακών γιατρών, μήπως μία τέτοια ρύθμιση έλυνε άπαξ δια παντός τα θέματα του υπερβολικού ωραρίου εργασίας των γιατρών του ΕΣΥ και διέγραφε οριστικά πια όλες τις σχετικές ανορθογραφίες και τους παραλογισμούς, τους οποίους περιγράψαμε ενδεικτικά στην αρχή του προβληματισμού μας;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News