Τα αυτοκίνητα υπήρξαν σκληρά προς τις αγελάδες. Εδώ και δεκαετίες κάποιες χιλιάδες ζώα υποφέρουν για να κάθονται τα μαλακά μας μόρια σε δερμάτινα καθίσματα. Ναι, είναι ωραία. Τα πραγματικά, όχι κάποια από δέρμα γάτας που μπαίνουν σε κινέζικα. Εν αντιθέσει με τον πολτό, η Bentley, ας πούμε, συνηθίζει να επιλέγει δέρματα από βόρεια κλίματα. Ο λόγος; Εκεί κυκλοφορούν λιγότερα κουνούπια και δεν αφήνουν, λέει, στίγματα από τα τσιμπήματα στο δέρμα των ζώων. Λεπτομέρεια που για κάποιους μετράει.

Ταυτόχρονα γίνονται και οι χρυσές δουλειές από διάφορες εταιρείες. Όπως, για παράδειγμα, τη JBS που επέχει θέση κολοσσού επεξεργασίας δέρματος στη Βραζιλία, κατέχοντας το 1/4 της παγκόσμιας παραγωγής. Οι σημαντικότεροι πελάτες της είναι κατασκευαστές αυτοκινήτων: General Motors, VW, Toyota, Porsche, Mercedes και Jaguar.

Κάθε χρόνο περίπου 10 εκατομμύρια αγελάδες αφήνουν το σκαλπ τους -κι όχι μόνο- στα μηχανήματά της.

Για να έχετε μια εκτίμηση, σε ετήσια βάση η αυτοκινητοβιομηχανία απορροφά το δέρμα από περίπου 45 εκατομμύρια αγελάδες. Για να «ντυθεί» ένα αυτοκίνητο με φουλ δέρμα (καθίσματα, πλαϊνές επενδύσεις, λεπτομέρειες φινιρίσματος κλπ), χρειάζονται κατά μέσο όρο τρεις αγελάδες. Η διαδικασία προβλέπει στην αρχή να παίρνουν τα νεαρά μοσχάρια από τις μητέρες τους και με ένα καυτό σίδερο να σημαδεύουν το πρόσωπό τους με έναν αριθμό. Κάτι σαν αύξοντα κωδικό.

Μετά, καθώς μεγαλώνουν ώστε να «βγουν» και περισσότερα «τετραγωνικά μέτρα», το τυπικό στα ιδιόκτητα σφαγεία της JBS γίνεται ακόμα πιο σκληρό με ηλεκτροσόκ και βίαια χτυπήματα.

Το ποιο ακριβώς είναι το όριο αξιοποίησης-εκμετάλλευσης των ζώων είναι μια τεράστια συζήτηση η οποία προφανώς δεν είναι του παρόντος. Άσε που είναι υποκριτικό να κόπτεσαι για τα δερμάτινα ενώ την ίδια στιγμή καταναλώνεις μετά βουλιμίας rib-eye. Ο αντίλογος ίσως θα ‘λεγε ότι ενέχει διαφορετική βαρύτητα η κατανάλωση που εξυπηρετεί βασικές ανάγκες, όπως η διατροφή και η ένδυση, σε σχέση με τη «μπουρζουαζία» των δερμάτινων στα αυτοκίνητά μας. Εξ ου και η αφoρμή για το άρθρο αυτό.

Όπως διαβάζω, λοιπόν, αυτές τις ημέρες στο Reuters, η Volvo γίνεται η πρώτη κατασκευάστρια εταιρεία που ανακοίνωσε πως δεν πρόκειται να τοποθετήσει ξανά δερμάτινα καθίσματα στα αμιγώς ηλεκτρικά της αυτοκίνητα, όπως το νέο C40 Recharge. Και το προχωράει ακόμα παρακάτω: δημιούργησε ένα νέο υλικό -το ονομάζει ‘’Nordico’’- το οποίο θα χρησιμοποιείται στις επενδύσεις του εσωτερικού των αυτοκινήτων της και αποτελείται από ανακυκλώσιμα υλικά, φελλούς που μαζεύει από τις εταιρείες κρασιού και υλικά από δάση στη Σουηδία και τη Φινλανδία.

Ανεξαρτήτως θέσης για ένα ζήτημα με βαθιές ρίζες στην έννοια της πολυτέλειας των αυτοκινήτων, είναι μια καλή ευκαιρία τροφής για σκέψη. Ήδη η μη κερδοσκοπική εταιρεία PETA που σκοπό έχει να εκθέτει τη βαναυσότητα που υφίστανται τα ζώα σε διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες, έχει δημοσιεύσει λίστα με τα ευρωπαϊκά «βίγκαν» εσωτερικά αυτοκινήτων ενώ αυτόν τον καιρό πιέζει και την Tesla να σταματήσει τις δερμάτινες επενδύσεις στο κόκπιτ των μοντέλων της.

Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μία νέα εκκίνηση στην αυτοκινητική κουλτούρα. Αυτή, δηλαδή, που λέει πως οι κατασκευαστές θα έπρεπε να ενδιαφέρονται περισσότερο για τις μεθόδους των προμηθευτών τους. Και κατ΄επέκταση, πως εμείς οι καταναλωτές θα πρέπει να βάλουμε μία ακόμα παράμετρο όταν αγοράζουμε ένα καινούργιο αυτοκίνητο. Αυτή της ηθικής των δερμάτινων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News