Τέσσερις Ισπανοί ψυχολόγοι, καθηγητές του πανεπιστημίου Complutense, απεφάνθησαν ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας της Covid-19 έχουν μεγαλύτερη δυσκολία να αναπτύξουν τις γλωσσικές δεξιότητές τους. Με άρθρο τους στον ιστότοπο The Conversation εξήγησαν τα ευρήματα της σχετικής έρευνάς τους, ξεκινώντας από την ανάπτυξη του μηχανισμού της γλώσσας στα παιδιά.

«Οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις τους πρώτους μήνες της ζωής είναι θεμελιώδεις για να μάθουν τα παιδιά να επικοινωνούν και για να αναπτύξουν τις γλωσσικές δεξιότητές τους. Η σωματική επαφή, το άγγιγμα, το χαμόγελο και οι πρώτες μας ‘‘συνομιλίες’’, πρόσωπο με πρόσωπο, είναι οι πυλώνες πάνω στους οποίους χτίζουμε την κατανόησή μας για τον κοινωνικό κόσμο». Ομως οι φυσικές επαφές και τα μη λεκτικά μηνύματα θυσιάστηκαν στον βωμό της δημόσιας υγείας την εποχή των lockdown.

Η μελέτη αναλύει την ανάπτυξη του λεξιλογίου και της ικανότητας παραγωγής προτάσεων. Συμμετείχαν 153 νήπια ηλικίας μεταξύ 18 και 31 μηνών. Οι τέσσερις συνέκριναν δεδομένα από δύο ομάδες που σχηματίστηκαν βάσει ηλικίας, επιπέδου εκπαίδευσης γονέων και φοίτησης σε νηπιαγωγεία. Η μία ομάδα ήταν προπανδημική (Α) και η άλλη μεταπανδημική (Β). Η Α είχε παιδιά γεννημένα προ κορονοϊού. Η Β παιδιά γεννημένα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, μεταξύ Οκτωβρίου 2019 και Δεκεμβρίου 2020.

«Τα αποτελέσματα», γράφουν οι ερευνητές, «μας έδειξαν ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας χρησιμοποιούσαν λιγότερες καθαρές λέξεις, πράγμα που σημαίνει ότι είχαν μικρότερο λεξιλόγιο από εκείνα που γεννήθηκαν πριν από την πανδημία. Επιπλέον, τα δεύτερα μπορούσαν να χρησιμοποιούν πιο σύνθετες προτάσεις, με περισσότερες λέξεις και ευρύτερο φάσμα δομών».

Το προφανές ερώτημα, έγραψε η Corriere della Sera, είναι αν μπορεί να ανακτηθεί ο χρόνος που χάθηκε ή αν το ντεζαβαντάζ των νηπίων θα διατηρηθεί σε βάθος χρόνου. Η απάντηση των ψυχολόγων είναι κατά το ήμισυ παρήγορη: «Σε ένα φυσιολογικό πλαίσιο, οι επιπτώσεις της πανδημίας στη γλωσσική ανάπτυξη αναμένεται να αντισταθμιστούν με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, αυτή η κατάσταση αντιπροσώπευε έναν επιπλέον παράγοντα κινδύνου για τα πιο ευάλωτα παιδιά, δηλαδή εκείνα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αναπτυξιακών δυσκολιών, τόσο για βιολογικούς όσο και για κοινωνικούς λόγους».

Κατέληξε το ιταλικό μέσο: «Εν ολίγοις, ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, επιβεβαιώνεται ένας από τους νόμους της πανδημίας: αφήνει βαρύτερα και πιο διαρκή σημάδια, ειδικά σε όσους είναι πιο εύθραυστοι, σωματικά και κοινωνικά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η σύσταση των τεσσάρων ψυχολόγων είναι να δοθεί επιπλέον προσοχή στα σημάδια δυσκολίας στη γλωσσική ανάπτυξη για τα παιδιά που γεννήθηκαν στα χρόνια της πανδημίας και να εντοπιστούν οι επικίνδυνες καταστάσεις το συντομότερο δυνατόν».

Συμπεραίνουν οι ψυχολόγοι: «Αν η έγκαιρη διάγνωση ήταν ήδη κρίσιμη, τώρα, στον απόηχο της πανδημίας, είναι απολύτως απαραίτητη. Ενώ η κρίση της Covid-19 φαντάζει παρελθόν, οι επιπτώσεις της στην ψυχική υγεία του πληθυσμού γενικότερα και στην ανάπτυξη των παιδιών ειδικότερα εξακολουθούν να είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News