Ο Λεονάρντο ντι Κάπριο είναι ούτως ή άλλως το δημοφιλέστερο «baby face» του Χόλιγουντ. Το γεγονός λοιπόν ότι, ενώ είναι πλέον 44 ετών μικροδείχνει τόσο, του δίνει ένα πλεονέκτημα σε ό,τι έχει να κάνει με την επιλογή των ερωτικών του συντρόφων. Κανείς δεν θα τον ειρωνευτεί επειδή του αρέσουν οι κατά πολύ νεότερές του γυναίκες, καθώς το φρέσκο παρουσιαστικό του δεν έρχεται σε αντίθεση με τις εντυπωσιακές γυναίκες με τις οποίες τον έχουμε δει κατά καιρούς.
Η νέα του κατάκτηση είναι το πανέμορφο μοντέλο Καμίλα Μορόνε, 21 ετών. Η ερωτική ζωή του Ντι Κάπριο έγινε λοιπόν αντικείμενο… κοινωνιολογικής έρευνας, από τη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine, που αναζητά, μέσω της κοινωνιολόγου Ντόρις Ματίλντε, τα όχι και τόσο περίεργα αίτια που ένας 44χρονος προτιμά τη συντροφιά γυναικών που έχουν τα μισά του χρόνια.
View this post on Instagram
«Οι άνδρες έχουν πολύ μεγαλύτερη περίοδο γονιμότητας σε σύγκριση με τις γυναίκες, οι οποίες έρχονται αντιμέτωπες με το τέλος της παραγωγικής τους ηλικίας» εξηγεί η ειδικός. Ενώ λοιπόν οι γυναίκες έχουν στο μυαλό τους αυτή την αυστηρή ημερομηνία λήξης, οι άνδρες, προνομιούχοι εκ φύσεως, μπορούν να κάνουν πολλές επανεκκινήσεις, και να επιλέξουν, ακόμη και όταν εκείνοι είναι μεσήλικες, γυναίκες που θα μπορούσαν να είναι κόρες τους.
«Στην κοινωνιολογία, το φαινόμενο αυτό ονομάζεται “διαδοχική μονογαμία”. Κάθε δέκα χρόνια, οι άνδρες που νιώθουν ότι έχουν κλείσει έναν κύκλο, αισθάνονται την ανάγκη να σχετιστούν με συντρόφους όλο και μικρότερές τους» εξηγεί η κοινωνιολόγος από το Πανεπιστήμιο Βόννης.
Στον αντίποδα αυτού του σκληρού πατριαρχικού μοντέλου έρχονται όμως τα νέα σημεία των καιρών, με τις γυναίκες να περνούν στην αντεπίθεση και να επιτυγχάνουν το πάγωμα του χρόνου με διάφορους τρόπους, ακόμη και με την κατάψυξη των ωαρίων τους, τεχνική που παρατείνει τον χρόνο γονιμότητάς τους.
Οσο για τη διαφορά ηλικίας ανάμεσα στα ζευγάρια, είναι κάτι που αυτομάτως σημαίνει και διαφορά στις προτεραιότητες. Στη δεκαετία του ’80, για παράδειγμα, πολλοί άνδρες αφοσιωμένοι στην καριέρα παντρεύονταν γυναίκες πολύ νεότερες, με την ελπίδα ότι εκείνες θα ήταν προσηλωμένες στις δουλειές του σπιτιού, τα περίφημα «οικιακά», που συναντούσες πάρα πολύ και στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο.
Η γερμανίδα κοινωνιολόγος τονίζει επίσης ότι, όταν οι άνδρες επιλέγουν τόσο νεότερες συντρόφους και συζύγους, το πρώτο μέλημά τους δεν είναι ο δημιουργικός διάλογος και η ουσιαστική επικοινωνία, αλλά ένας ορθολογικός υπολογισμός, που παρατείνει για τους ίδιους τα χρόνια της ανεμελιάς, καθώς εκείνες, έχουν πολύ μεγαλύτερα χρονικά περιθώρια για να γίνουν μητέρες.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News