Το νέο αστέρι της showbiz στο Λας Βέγκας δεν είναι κάποιος καλλιτέχνης αλλά ένα ειδικά κατασκευασμένο κτίριο υψηλής τεχνολογίας, το οποίο εγκαινιάστηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, με μια πολυμεσική φαντασμαγορία των U2, που σίγουρα θα μείνει στην ιστορία της πόλης.

Ωστόσο, στα πρωτοσέλιδα δεν κυριάρχησε το ιρλανδικό ροκ συγκρότημα· στην πραγματικότητα την παράσταση έκλεψε η «Sphere», ένας εκπληκτικός χώρος, που φαίνεται ότι έχει τη δυνατότητα να αλλάξει το μέλλον της ζωντανής ψυχαγωγίας· υπάρχει μάλιστα περίπτωση, πολύ σύντομα να προσγειωθεί και στο Λονδίνο, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Νιλ ΜακΚόρμικ στην Telegraph.

Το κόστος της «Sphere» ξεπέρασε τα 2,3 δισ. δολάρια και χρειάστηκαν επτά χρόνια για να ολοκληρωθεί· πρόκειται για μια τρομερά μεγάλη σφαίρα (ισιωμένη στη βάση της) που μοιάζει σαν να ήρθε ξαφνικά από το Διάστημα και να προσγειώθηκε πίσω από τη Βέγκας Στριπ. Με ύψος 336 πόδια (102,4 μ) και πλάτος 516 πόδια (157,3 μ), είναι η μεγαλύτερη σφαιρική κατασκευή στον κόσμο. Η τεράστια εξωτερική επιφάνειά της, καλυμμένη με οθόνες LED, λάμπει και πάλλεται διαρκώς και χάρη σε εικόνες που αλλάζουν συνεχώς, μεταμορφώνεται -σαν από θαύμα- από μωρό με κράνος αστροναύτη σε αντίγραφο του πλανήτη Αρη. Και ξεχωρίζει στον ήδη εκκεντρικό ορίζοντα της πόλης σαν να έχει προσγειωθεί στο Βέγκας το ίδιο το «Αστρο του Θανάτου» από τον «Πόλεμο των Αστρων» και οι επιδέξιοι ντόπιοι να έχουν κάνει αμέσως plug-in μετατρέποντάς το σε διαφημιστικό …συσσωρευτή, γράφει στην Telegraph ο βρετανός μουσικοκριτικός.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη U2 (@u2)

Η φαντασμαγορική «Σφαίρα» έκλεψε την παράσταση

Μέσα στη «Sphere», η οποία είναι προσβάσιμη από το «Venetian Hotel» μέσω ενός διαδρόμου, υπάρχει ένα τεράστιο αίθριο επιστημονικής φαντασίας, που καταλαμβάνει 5,7 εκατ. κυβικά πόδια (161.406 κ.μ.). Στον πυρήνα του βρίσκεται ένα τεράστιο αμφιθέατρο 18.600 θέσεων (20.000 συνολικά με τον χώρο ορθίων) περιτυλιγμένο με μια οθόνη LED 16K, που αποτελείται από 268.435.456 video pixels. Ουσιαστικά εδώ, το κοινό κάθεται «μέσα» σε μια οθόνη τηλεόρασης με την υψηλότερη ανάλυση στον κόσμο.

«Η κλίμακα είναι διαφορετική από οτιδήποτε έχει υπάρξει στο παρελθόν», σύμφωνα με τον Ρικ Λίπσον του βρετανικού αρχιτεκτονικού γραφείου ψυχαγωγίας Stufish, ο οποίος συνεργάστηκε με τον δημιουργικό διευθυντή των U2, Γουίλι Γουίλιαμς, για να σχεδιάσουν και να φτιάξουν αυτή την παράσταση. «Η σκηνογραφία έχει μετατοπιστεί την τελευταία δεκαετία, από τα σκηνικά σε οπτικά βίντεο, όπου ο μόνος πραγματικός περιορισμός είναι η οθόνη στην οποία προβάλλεις τα μέσα«.

»Τώρα οι περιοδείες σε μεγάλα γήπεδα κάνουν πολύ καλή δουλειά στη σύνδεση με το κοινό μέσω οθονών, που συχνά έχουν ύψος περίπου 45 πόδια (περίπου 14 μ) και πλάτος 180 πόδια (περίπου 55 μ). Αλλά στη “Sphere” έχεις να κάνεις με μια οθόνη ύψους 250 ποδιών (72 μ.) και πλάτους 400 ποδιών (122 μ.). Κάναμε την περιοδεία Renaissance της Beyoncė και θα μπορούσαν να χωρέσουν 12 από τις οθόνες της στη “Sphere”. Το γεγονός ότι ολόκληρος ο ουρανός είναι πραγματικά ο καμβάς σου είναι κάτι που ξενίζει», λέει ο βρετανός αρχιτέκτονας.

Επιπλέον, κάθε μέρος του κτιρίου είναι καλωδιωμένο για τέλειο ήχο, με πατενταρισμένη τεχνολογία που μπορεί να εκπέμπει εστιασμένα ηχητικά κύματα όπου θέλουν στο χώρο, παρέχοντας σε κάθε μέλος του κοινού ξεχωριστά κρυστάλλινο ήχο τυπικό των ακουστικών.

«Δεν νομίζω ότι έχει υπάρξει ποτέ άλλοτε ένας ειδικά σχεδιασμένος χώρος ψυχαγωγίας τέτοιας κλίμακας», σύμφωνα με τον κιθαρίστα των U2, The Edge. «Το ηχοσύστημα διαθέτει όλα τα είδη εμβύθισης και επιλεκτικών δυνατοτήτων. Μπορείς κυριολεκτικά να επιλέξεις διαφορετικούς ήχους για διαφορετικά μέρη του χώρου», λέει στην Telegraph. Αυτό θα επέτρεπε, για παράδειγμα, σε ένα τμήμα του κοινού να ακούει διαφορετικά εφέ και μιξαρίσματα από ένα άλλο, ή ακόμα και να ακούει ταυτόχρονα ένα soundtrack σε διαφορετικές γλώσσες. Ο Edge το χαιρέτισε ως «ένα νέο είδος συναυλιακής εμπειρίας».

Η «Σφαίρα» είναι το πνευματικό τέκνο του Τζέιμς Ντόλαν, επικεφαλής ψυχαγωγίας του Madison Square Garden (επίσημα «MSG Sphere»), ενός τύπου, τον οποίο ο Μπόνο περιέγραψε κεφάτα ως «ένα τρελό κάθαρμα». Στόχος του ήταν να «επανεφεύρει τη ζωντανή ψυχαγωγία», την οποία παρουσίασε ως «εικονική πραγματικότητα χωρίς προστατευτικά γυαλιά». Στους συνεργάτες και τους υποστηρικτές, δε, περιλαμβάνεται και η Las Vegas Sands Corporation (ιδιοκτήτρια του «Venetian hotel resort»).

Οι επενδυτές παρέμειναν σταθεροί ακόμη και όταν το κόστος διπλασιάστηκε από τις αρχικές εκτιμήσεις των 1,2 δισ. δολαρίων, ενώ τα υλικοτεχνικά προβλήματα, οι τεχνολογικές προκλήσεις και οι επιπτώσεις της πανδημίας Covid καθυστέρησαν κατά δύο χρόνια τα εγκαίνια, που ήταν προγραμματισμένα το 2021. «Μπορείς εκεί πίσω να με ακούσεις να ψιθυρίζω;», ρώτησε ο Μπόνο το κοινό κατά τη διάρκεια του δεύτερου σόου των U2. «Κόστισε 2,3 δισ. το να μπορείς να ακούς αυτόν τον ψίθυρο», είπε.

«Το πώς να εξαφανίσεις ένα κτίριο ήταν πάντα η ζωντανή φιλοδοξία των U2», είπε αστειευόμενος ο Μπόνο στον Νιλ ΜακΚόρμικ της Telegraph, όταν μίλησαν για πρώτη φορά για τη «Σφαίρα». Οι U2 είναι ένα συγκρότημα που πάντα ασχολούνταν με τη δημιουργία οικειότητας σε μεγάλη κλίμακα, παίζοντας σε τεράστιες συναυλίες εμποτισμένες με γνήσια ανθρώπινη σύνδεση. Και πράγματι, μερικές φορές κατά τη διάρκεια των συναυλιών τους στη «Sphere», χρησιμοποίησαν την οθόνη για να γκρεμίσουν σχεδόν κυριολεκτικά τους τοίχους του χώρου, δημιουργώντας ολόκληρα εξωτερικά περιβάλλοντα, λες και η μπάντα και το κοινό να είχαν μεταφερθεί μαγικά σε μια έρημο λουσμένη στο έντονο φως του ήλιου, ή να κάθονταν στη μέση ενός υπερρεαλιστικού αστικού τοπίου του Βέγκας.

Σε άλλα σημεία οι οθόνες απεικόνιζαν αδιανόητες όψεις με τη ζωηρή ένταση των ψυχεδελικών ψευδαισθήσεων· ειδικά μια οθόνη με θέμα τον Ελβις, το οποίο δημιουργήθηκε από τον καλλιτέχνη Μάρκο Μπραμπίλα, προκαλούσε ίλιγγο δίνοντας την αίσθηση ότι το ταβάνι κατέβαινε ενώ η (στάσιμη) σκηνή υψωνόταν. «Σίγουρα ο Ελβις δεν έχει εγκαταλείψει το κτίριο», αστειεύτηκε ο Μπόνο, αναγνωρίζοντας τη μακρά ιστορία της υπερβολικής διασκέδασης στο Βέγκας. Αλλά ακόμη και με τα πρότυπα της «Sin City», η «Σφαίρα» αντιπροσωπεύει κάτι τολμηρά νέο, υπογραμμίζει στην Telegraph ο βρετανός μουσικοκριτικός.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News