Ενα νέο φάσμα πλανάται πάνω από τη Γαλλία. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει η κυβέρνηση του Εμανουέλ Μακρόν, η οποία τις προηγούμενες ημέρες ενέτεινε τις επιθέσεις της κατά του αποκαλούμενου ισλαμο-αριστερισμού, «Islamo-gauchisme» στα γαλλικά.

Ο όρος ο οποίος αρχικά διαδόθηκε ευρέως στους κόλπους της γαλλικής ακροδεξιάς, τσουβαλιάζει συλλήβδην ισλαμιστές εξτρεμιστές και διανοούμενους κι ακτιβιστές της Αριστεράς, υπονοώντας ότι ο ριζοσπαστισμός των πρώτων διευκολύνεται από τις θεωρίες και τις απόψεις των δεύτερων. Πλέον, όμως, για το «πρόβλημα» του ισλαμο-αριστερισμού, μιλούν πρόσωπα που ανήκουν στον πυρήνα του πολιτικού κατεστημένου της Γαλλίας, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και υπουργοί της κυβέρνησης.

Τον περασμένο Οκτώβριο, μετά τον αποκεφαλισμό ενός γάλλου καθηγητή από έναν τσετσένο σκληροπυρηνικό ισλαμιστή, ο Εμανουέλ Μακρόν έσπευσε να κηρύξει τον πόλεμο κατά του «ισλαμικού αυτονομισμού». Την προηγούμενη εβδομάδα, εγκρίθηκε από τη γαλλική εθνοσυνέλευση νομοσχέδιο για «αντιμετώπιση της ανόδου του ισλαμισμού» (Reuters). Οι υποστηρικτές του επισημαίνουν ότι στόχος του νομοσχεδίου είναι η εξάλειψη των ακραίων ιδεολογιών που όπλισαν τους δράστες μιας σειράς αποτρόπαιων τρομοκρατικών επιθέσεων που συγκλόνισαν τη Γαλλία. Ωστόσο οι επικριτές του εκφράζουν τις ανησυχίες τους περί στιγματισμού ολόκληρων μουσουλμανικών κοινοτήτων της χώρας.

Ο γάλλος ηγέτης, ο οποίος τείνει ολοένα περισσότερο προς τη Δεξιά ενόψει των προεδρικών εκλογών της επόμενης χρονιάς, θεωρεί πως η πρόκληση είναι ευρύτερη και πολύ πιο μεγάλη, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο, δεν αφορά μόνον τους εξτρεμιστές ισλαμιστές.

Σε μία ομιλία, τον περασμένο Οκτώβριο υποστήριξε πως το ότι μερίδα γάλλων πολιτών αραβικής ή αφρικανικής καταγωγής αισθάνονται αποξενωμένοι, οφείλεται εν μέρει στο γεγονός πως αντιλαμβάνονται «την ταυτότητά τους μέσω ενός μετα-αποικιακού ή αντι-αποικιακού διαλόγου». Ο πρόεδρος της Γαλλίας στράφηκε εμμέσως κατά κοινωνικών και πολιτισμικών θεωριών εισαγόμενων στη Γαλλία από τις ΗΠΑ. Ο Μακρόν και κάποιοι από τους πολιτικούς συμμάχους του, πιστεύουν πως αυτές οι θεωρίες ανέδειξαν «ταυτοτικά» οράματα της κοινωνίας τα οποία έρχονται σε αντίθεση και συγχρόνως διαβρώνουν την αυστηρά κοσμική και συνταγματικά αφυλετική κοινωνία της Γαλλίας.

Πριν από λίγες ημέρες η υπουργός Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και Ερευνας της Γαλλίας, Φρεντερίκ Βιντάλ, έριξε λάδι στη φωτιά, ανακοινώνοντας τη διεξαγωγή έρευνας για τη διείσδυση του «ισλαμο-αριστερισμού» στα πανεπιστήμια της Γαλλίας. «Θεωρώ πως ο ισλαμο-αριστερισμός κατατρώγει την κοινωνία μας στο σύνολό της, και τα πανεπιστήμια δεν είναι απρόσβλητα καθώς αποτελούν κομμάτι της κοινωνίας μας», επισήμανε η υπουργός, μιλώντας στo CNEWS, έναν δημοφιλή μεταξύ των υποστηρικτών της δεξιάς τηλεοπτικό σταθμό. Και έστρεψε τα πυρά της εναντίον μίας ομάδας αριστερών ακαδημαϊκών οι οποίοι «πάντα κοιτούν τα πάντα μέσα από το πρίσμα της επιθυμίας τους να διχάσουν, να διασπάσουν, να αναδείξουν έναν εχθρό».

Εννοείται πως οι δηλώσεις της Φρεντερίκ Βιντάλ προκάλεσαν σάλο στη Γαλλία. Τουλάχιστον 600 πανεπιστημιακοί ζήτησαν την παραίτησή της, κατηγορώντας την ότι «δυσφημεί ένα επάγγελμα» και καταφεύγει σε μία ρητορική που ταιριάζει περισσότερο σε παρηκμασμένες δημοκρατίες.

Σε ανακοίνωσή της μία οργάνωση που εκπροσωπεί τους προέδρους των γαλλικών πανεπιστημίων επισήμανε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο πως «ο ισλαμο-αριστερισμός δεν είναι μία ορθή έννοια αλλά μία ψευδο-ιδέα την οποία μάταια θα προσπαθούσαμε να ορίσουμε, ακόμα και στον ελάχιστο βαθμό, επιστημονικά. (Ο όρος) πρέπει να εγκαταλειφθεί, αν όχι μόνο στους παρουσιαστές του CNEWS, τότε ευρύτερα, στην ακροδεξιά που τον κατέστησε δημοφιλή».

Ακόμα και το Centre national de la recherche scientifique της Γαλλίας από το οποίο η Φρεντερίκ Βιντάλ ζήτησε να διεξάγει την σχετική έρευνα, εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία καταδικάζει κάθε απόπειρα «απονομιμοποίησης διαφορετικών πεδίων έρευνας, όπως οι μετα-αποικιακές, διατομεακές και φυλετικές σπουδές».

Η Le Monde έκανε ένα βήμα παραπάνω. Χαρακτηρίζοντας «επικίνδυνη» τη χρήση του όρου «ισλαμο-αριστερισμός» κατηγόρησε την Φρεντερίκ Βιντάλ ότι επιδιώκει να αποσπάσει την προσοχή των πολιτών από την πανδημία. Σύμφωνα με την έγκριτη γαλλική εφημερίδα υπάρχουν πολλές πιθανότητες η υπουργός Βιντάλ να προσπαθεί να κάνει τους ανθρώπους «να ξεχάσουν τη σιωπή της σχετικά με την τρομακτική κρίση της δημόσιας υγείας η οποία συνταράσσει τα πανεπιστήμια και αναγκάζει τους φοιτητές να σχηματίζουν ουρές έξω από τράπεζες τροφίμων».

Ο Μακρόν από την πλευρά του επιδίωξε να αποστασιοποιηθεί από την αντιπαράθεση με έναν εκπρόσωπό του να υπογραμμίζει τον «απόλυτο σεβασμό του στην ανεξαρτησία των ακαδημαϊκών ερευνητών». Αρκετοί, ωστόσο, τόσο εντός όσο και εκτός της Γαλλίας, θεωρούν πως ο γάλλος πρόεδρος είναι ένας από τους πρωταγωνιστές μίας ευρύτερης αντιπαράθεσης.

Despite mounting criticism, French government defends proposed crusade against academic “Islamo-leftism,” which, naturally, the minister in charge can’t even define.

“Of course, Islamo-leftism has no scientific definition, but it corresponds to a feeling of our fellow citizens” pic.twitter.com/zjDZJFWh3q

— James McAuley (@jameskmcauley) February 21, 2021

«Αυτή η φαινομενικά εσωτερική διαμάχη σχετικά με τις θεωρίες των κοινωνικών επιστημών – η οποία κατέληξε αυτές τις ημέρες στα πρωτοσέλιδα τριών εκ των κύριων γαλλικών εφημερίδων – παραπέμπει σε έναν ευρύτερο πολιτισμικό πόλεμο που διεξάγεται στη Γαλλία o οποίος εντάθηκε την προηγούμενη χρονιά μέσω μαζικών διαδηλώσεων κατά του ρατσισμού και της αστυνομικής βίας, ανταγωνιστικών αφηγημάτων για τον φεμινισμό και εκρηκτικών συζητήσεων σχετικά με το Ισλάμ και τον ισλαμισμό», ανέφεραν την προηγούμενη εβδομάδα οι New York Times.

Ομως αυτός ο πολιτισμικός πόλεμος δεν διεξάγεται μόνον τη Γαλλία. «Αυταρχικές και εθνικιστικές κυβερνήσεις από την Ουγγαρία έως την Τουρκία και την Ινδία έβαλαν στο στόχαστρό τους συγκεκριμένους ακαδημαϊκούς θεσμούς, και, σε ορισμένες περιπτώσεις, επέβαλαν καθεστώτα λογοκρισίας. Στις ΗΠΑ η πολιτική Δεξιά παραπονιέται εδώ και χρόνια για την λόγια Αριστερά» και την υποτιθέμενη κυριαρχία της σε πανεπιστήμια και ΜΜΕ, εξηγεί σε κείμενό του ο Ισάν Θαρούρ της Washington Post.

Ειδικά όσον αφορά τον ισλαμο-αριστερισμό, σύμφωνα με την Σαρά Μαζούζ, μία κοινωνιολόγο στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Ερευνας της Γαλλίας, ο όρος αναδεικνύει «τη δυσκολία του γαλλικού κράτους να αντιληφθεί τον εαυτό του ως ένα κράτος εντός μία πολυπολιτισμικής κοινωνίας». Η γαλλίδα ειδικός θεωρεί πως η επίκληση του «ισλαμο-αριστερισμού» αποσκοπεί στην «απονομιμοποίηση» ανάπτυξης νέων θεωριών και απόψεων σχετικά με φυλετικά και έμφυλα ζητήματα, «ούτως ώστε να μην διεξαχθεί κανένας διάλογος».

«Είμαστε αντιμέτωποι με μία μορφή μακαρθισμού», υποστήριξε η Οντρέ Σελιστίν, λέκτορας πολιτικής κοινωνιολογίας και αμερικανικών σπουδών στο πανεπιστήμιο της Λιλ. «Τάσσομαι υπέρ του διαλόγου αλλά με ανθρώπους που έχουν διαβάσει τα βιβλία για τα οποία μιλούν», πρόσθεσε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News