Οκτώ δεκαετίες πέρασαν από τη μυστηριώδη αλλά, παράλληλα, διάσημη εξαφάνιση της πρωτοπόρου Αμέλια Eρχαρτ. Πρόκειται για την πρώτη γυναίκα η οποία διέσχισε πετώντας τον Ατλαντικό Ωκεανό, ενώ επιχείρησε να επαναλάβει τον θρίαμβό της κάνοντας τον γύρο του κόσμου με αεροπλάνο.

Πλήθος θεωριών έχουν διατυπωθεί μέχρι σήμερα για το τι πραγματικά συνέβη στην Αμέλια και τον πλοηγό της, Φρεντ Νούναν, όταν εξαφανίστηκαν στις 2 Ιουλίου 1937, ενώ πετούσαν πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό – μεταξύ της Παπούα Νέας Γουινέας και της νήσου Χάουλαντ. Τώρα, όμως, φαίνεται ότι βρέθηκε η απάντηση στον γρίφο.

Μια νέα επιστημονική μελέτη, λοιπόν, σύμφωνα με την Telegraph, υποστηρίζει ότι τα οστά τα οποία βρέθηκαν το 1940 στη νήσο Νικουμαρόρο -γνωστή και ως νήσο Γκάρντνερ, μια κοραλλιογενή ατόλη, περίπου 1.200 μίλια από τις νήσους Μάρσαλ- ανήκουν στην Ερχαρτ κι όχι σε κάποιον άνδρα, όπως είχε αποφανθεί μια ιατροδικαστική εξέταση του 1941.

Τα οστά είχε μελετήσει τότε ο δρ Ντέιβιντ Χούντλες της Ιατρικής Σχολής των Φίτζι, ο οποίος εξέτασε την αναλογία της περιφέρειας του μηρού προς το μήκος του, τη γωνία του μηρού και της λεκάνης και την ηβική σύμφυση που σχηματίζεται μεταξύ των δύο οστών της λεκάνης και είναι ευρύτερη στις γυναίκες απ’ ό,τι στους άνδρες. Τότε, εκείνος συμπέρανε ότι δεν μπορούσαν να ανήκουν στην Ερχαρτ, αλλά σε κάποιον άνδρα.

Αλλά ο Ρίτσαρντ Γιαντς, επίτιμος καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τενεσί, υποστηρίζει τώρα, εν έτει 2018, ότι αν ο δρ Χούντλες ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσει σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους θα είχε εξάγει διαφορετικό συμπέρασμα.

Σε μελέτη του, η οποία δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Forensic Anthropology, ο Γιαντς λέει ότι οι μέθοδοι του Χούντλες ήταν ανεπαρκείς, ειδικά όσον αφορά στην ταυτοποίηση του φύλου του σκελετού.

Το πιο αξιόπιστο από τα κριτήριά του ήταν η εξέταση της ηβικής σύμφυσης, αλλά «αυτό υπόκειται σε σημαντικές διακυμάνσεις, ελάχιστα κατανοητές το 1941», επισημαίνει.

Τα 13 οστά που βρέθηκαν στο Νικουμαρόρο είχαν χαθεί προ πολλού, αλλά ο δρ Γιαντς μελέτησε φωτογραφίες της «βασίλισσας των αιθέρων», όπως ήταν το προσωνύμιό της, εξέτασε τις διαστάσεις των ρούχων της και συνέκρινε τις μετρήσεις του Χούντλες με δεδομένα από άλλους 2.276 ανθρώπους. Και είπε: «Τα οστά του Νικουμαρόρο ανήκαν στην Αμέλια Ερχαρτ».

Ο δρ Χούντλες είχε τονίσει ότι τα οστά ανήκαν σε ενήλικα ύψους 1,69 μ., αλλά ο πλοηγός της Ερχαρτ, ο Νούναν, είχε ύψος 1,90 μ.! Η άδεια πιλότου της Ερχαρτ ανέφερε ότι το ύψος της ήταν 1,72 μ., ενώ η άδεια οδηγήσεως 1,70.

Η ιστορία της Ερχαρντ, πάντως, θα συνεχίσει να γοητεύει το συλλογικό υποσυνείδητο και η εξαφάνισή της θα συνοδεύεται από δεκάδες εικασίες, με την επικρατέστερη να υποστηρίζει ότι την κρατούσαν όμηρο στην Ιαπωνία.

Σε αυτό βοήθησε και μία κινηματογραφική ταινία της εποχής του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, με τίτλο «Flight for Freedom» (1943) και πρωταγωνιστές τους Ροζαλίντ Ράσελ και Φρεντ ΜακΜάρεϊ. Μέσω αυτής παρήχθη ένας μύθος ότι η Ερχαρτ κατασκόπευε τους Ιάπωνες στον Ειρηνικό κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης του Φραγκλίνου Ρούσβελτ. Το 1949, τόσο το ειδησεογραφικό πρακτορείο United Press, όσο και η Υπηρεσία Πληροφοριών του Αμερικανικού Στρατού (U.S. Army Intelligence) κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ισχυρισμοί αυτοί ήταν αβάσιμοι. Η Τζάκι Κόχραν, πρωτοπόρος της Αεροπορίας και φίλη της Ερχαρτ, πραγματοποίησε μεταπολεμικά μία έρευνα σε πολυάριθμα αρχεία στην Ιαπωνία, καταλήγοντας στο ότι οι Ιάπωνες δεν είχαν ανάμιξη στην εξαφάνιση της Ερχαρτ. Αλλά ο μύθος παρέμεινε ζωντανός.

Το βέβαιο είναι ότι η αμερικανίδα πιλότος θεωρείται ήδη μια από τις σημαντικότερες γυναίκες του 20ού αιώνα και η πρώτη που τιμήθηκε με παράσημο – με τον Σταυρό Διακεκριμένης Πτήσης, όταν διέσχισε τον Ατλαντικό. Επίσης, έσπασε κάθε πιθανό ρεκόρ ως πιλότος, έγραψε βιβλία που γνώρισαν τεράστια επιτυχία και ίδρυσε μία οργάνωση που βοήθησε άλλες γυναίκες πιλότους να κυνηγήσουν το όνειρό τους.

Οχι, η ιστορία της δεν θα σταματήσει ποτέ να προκαλεί θαυμασμό και να εξάπτει τη φαντασία. Κι αν δεν έχετε δει μια άλλη ταινία, του 2009, για την Αμέλια -πρωταγωνιστούσαν οι Χίλαρι Σουάνκ και Ρίτσαρντ Γκιρ- να τη δείτε.

Η ιστορία της, όμως, κάποια στιγμή, θα πρέπει να καταγραφεί σωστά.

Το 2016, η Διεθνής Ομάδα για την Ανάκτηση Ιστορικών Αεροσκαφών (TIGHAR) πραγματοποίησε έρευνες για τις συνθήκες εξαφάνισής της και τότε αποκάλυψε μία άλλη θεωρία: οι δυο χειριστές -η Αμέλια και ο Νούναν- επέζησαν από αναγκαστική προσγείωση στη Νικουμαρόρο, όπου κατέφυγαν περιμένοντας βοήθεια, ενώ το αεροσκάφος Electra παρασύρθηκε από τα κύματα και βυθίστηκε. «Αρχεία αποδεικνύουν ότι κάποιος είχε ανάψει φωτιές στο σημείο όπου βρέθηκαν τα οστά. Αυτό σημαίνει ότι η Ερχαρτ επέζησε για εβδομάδες, ίσως και για μήνες σε αυτό το νησί. Πιστεύουμε ότι κατάφερε να επιβιώσει ηρωικά, για κάποια περίοδο, κάτω από φρικτές συνθήκες», σημείωνε η αναφορά της TIGHAR.

Βέβαια, υπάρχουν και πολλοί άλλοι οι οποίοι θεωρούν ότι ίσως θα ήταν ακόμα πιο μαγικό εάν δεν μαθαίναμε ποτέ τι της συνέβη, επομένως ο καθένας είναι ελεύθερος να υποθέσει και ένα διαφορετικό τέλος για εκείνη.
Και ίσως αυτό να ήθελε και εκείνη…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News