Εχοντας ένα καινούριο σόλο άλμπουμ, ο σούπερ σταρ Μπένι Αντερσον, μέλος και συνθέτης των Abba, μίλησε στη βρετανική Telegraph για το συγκρότημα, αλλά και για τη θλίψη κάποιων τραγουδιών που έγραψε ο ίδιος.

Μα, θλίψη οι Abba; Η χαρά των φωτορυθμικών και των πάρτι; Λίγη υπομονή, θα φτάσουμε και εκεί. Προηγείται λίγη (ντίσκο) ιστορία…

Η λέξη Abba είναι ένα αρκτικόλεξο από τα πρώτα γράμματα των ονομάτων των μελών της μπάντας (Agnetha, Benny, Björn και Anni) και μερικές φορές ήταν στυλιζαρισμένη ως το σήμα κατατεθέν τους: ᗅᗺᗷᗅ. Οπως το βλέπεις. Αλλη μια κίνηση μάρκετινγκ για σεμινάριο που είχε στηθεί γύρω από αυτό το γκρουπ. Και από ό,τι φάνηκε ήταν επιτυχημένο, αφού αυτό το σουηδικό συγκρότημα έγινε ένα από τα πιο εμπορικά και επιτυχημένα μουσικά σχήματα στην ιστορία της μουσικής, ανεβαίνοντας στην κορυφή των καταλόγων επιτυχιών σε όλο τον κόσμο την περίοδο 1975-1982. Οι Abba είναι επίσης γνωστοί για τη νίκη τους στη Eurovision, το 1974, την πρώτη της Σουηδίας στην ιστορία του διαγωνισμού.

Σήμερα, 43 ολόκληρα χρόνια μετά, μια ζωή ολόκληρη, οι Αbba θα επιστρέψουν στη σκηνή μαζί, το 2019, αλλά σε ψηφιακή μορφή. Αυτό ανακοίνωσε ο Μπένι Αντερσον, 70 ετών σήμερα, μέλος του θρυλικού σουηδικού συγκροτήματος της ποπ/ντίσκο μουσικής το οποίο διαλύθηκε το 1982 και δεν ενώθηκε ποτέ ξανά, παρά τις εκκλήσεις από τις λεγεώνες των θαυμαστών τους σε όλον τον κόσμο. Τώρα, ο Αντερσον ανακοίνωσε ότι ετοιμάζουν μία περιοδεία εικονικής πραγματικότητας. «Βλέπουμε ο ένας τον άλλο κάπου κάπου, κάναμε μερικά διαφορετικά πράγματα και τώρα έχουμε ένα project μπροστά μας» δήλωσε ο ίδιος.

Στο σόου θα χρησιμοποιηθεί παρόμοια τεχνολογία με αυτή που «επιστρατεύθηκε» κατά την εμφάνιση ολογράμματος του αμερικανού ράπερ Τουπάκ στο Φεστιβάλ Coachella το 2012, με εικονικές αναπαραστάσεις κάθε μέλους – μαζί με μια μπάντα που θα παίζει ζωντανά. Ο Τουπάκ Σακούρ σκοτώθηκε σε δολοφονική επίθεση, ενώ βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του. «Θα χρειαστεί λίγος χρόνος. Χρειάζεται χρόνος για να ψηφιοποιηθεί ένα πρόσωπο», ανέφερε ο Αντερσον.

Η συναρπαστική αυτή εξέλιξη για τους θαυμαστές των Abba έρχεται έπειτα από προηγούμενη ανακοίνωση ότι μια έκθεση αφιερωμένη στο τετραμελές συγκρότημα θα εγκαινιαστεί στο Λονδίνο αργότερα φέτος. Η έκθεση φέρει εύστοχα τον τίτλο «Abba: Super Troupers» από τη μεγάλη επιτυχία τους «Super Trouper» του 1980 και θα δώσει στους θαυμαστές την ευκαιρία να δουν αντικείμενα από τα ιδιωτικά αρχεία του συγκροτήματος για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι επισκέπτες τής έκθεσης θα έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρονται σε διαφορετικούς χώρους που αντιπροσωπεύουν ένα καίριο κομμάτι της ιστορίας των Abba – όπως το δωμάτιο του Brighton Grand Hotel, όπου έμειναν κατά τη διάρκεια του θριάμβου τους στη Eurovision. Ενας άλλος χώρος θα είναι διαμορφωμένος στο στούντιο ηχογράφησης του συγκροτήματος Polar, στη Στοκχόλμη, και θα μπορούν οι επισκέπτες να δουν τα αυθεντικά μουσικά όργανα και τους χειρόγραφους στίχους των Abba.

Αλλά πώς ξεκίνησαν όλα αυτά; Στις 5 Ιουνίου 1966, ο Μπένι οδηγούσε για να πάει στον χώρο όπου θα έδινε συναυλία με το τότε συγκρότημά του, τους The Hep Stars, όταν ένα αυτοκίνητο ερχόταν προς το μέρος του, λόγω στενότητας χώρου, σε ένα χωριό. Στην καμπίνα του οχήματος ήταν κάποιος που δεν γνώριζε, αλλά είχε ακούσει καλά λόγια για αυτόν. Το όνομά του Μπιορν Ουλβέους, ο οποίος είχε μια μπάντα που ονομαζόταν The Hootenanny Singers.

Κατέβασαν τα παράθυρα, μίλησαν εγκάρδια και κανόνισαν να συναντηθούν το ίδιο βράδυ για να μιλήσουν και να παίξουν κάτι στις κιθάρες τους – γράφοντας, ίσως, και κάποιο τραγούδι. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Η οποία γράφτηκε στο ίδιο συγκρότημα κι από δύο κυρίες -τις Αγκνέθα Φέλτσκογκ και Ανι-Φριντ Λίνγκσταντ, μετέπειτα συντρόφους τους- με πολλές επιτυχίες, νότες, κέφι-χορό-τραγούδι, ανεμελιά.

Ανεμελιά; Χμ…

Ο Αντερσον σήμερα παραμένει ένας ευγενικός άνθρωπος με γυαλιά που μοιάζουν με μάτια κουκουβάγιας, ενώ η χειραψία του είναι δυνατή – ντόμπρος τύπος. Ο δημοσιογράφος της Telegraph τον συνάντησε στο στούντιο ηχογράφησής του, στη Στοκχόλμη, απέναντι από το μουσείο Abba, εκεί όπου κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες μπαίνουν για να δουν τα αντικείμενα των παντοτινών ειδώλων τους.

Ο λόγος της συνάντησης των δύο ανδρών; Η νέα δισκογραφική δουλειά του Μπένι με τίτλο «Πιάνο», το οποίο θα κυκλοφορούσε στις 29 Σεπτεμβρίου, είναι αυτοβιογραφική, με μουσικές που είχε γράψει σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Σε αυτή τη συνέντευξη ο Αντερσον συνειδητοποίησε κάτι για τον εαυτό του το οποίο δεν είχε σκεφτεί ποτέ πριν. «Με σοκάρει το ότι πολλά από τα τραγούδια που έχω γράψει -ακόμα και για τους Abba- δεν είναι και πολύ χαρούμενα. Μπορεί να ακούγονται έτσι, αλλά υπάρχει πολλή μελαγχολία σε αυτά, ξέρετε», σημείωσε ο ίδιος ο σουηδός συνθέτης.

Αυτό δεν είναι υποτιμητικό, είναι η πραγματικότητα. Κάτω από τις λουστραρισμένες επιτυχίες τους, συχνά τα τραγούδια των Abba είναι γεμάτα θλίψη και εκκλήσεις για βοήθεια, από τον ίδιο τον συνθέτη. Εχει υπάρξει ποτέ τόσο σκληρή περιγραφή της απομόνωσης ενός καλλιτέχνη απ’ ό,τι οι στίχοι του «Supertrouper» που έχει αναφορά στη μοναχικότητα; Ή στο «Knowing Me Knowing You» που μιλά για άδεια παιδικά δωμάτια και για εσωτερικό κενό; Δεδομένων των συζυγικών προβλημάτων που η μπάντα περνούσε στο απόγειο της φήμης τους, αυτά δεν προκαλούν έκπληξη, αλλά κανείς δεν τα ήξερε τότε, αφού όλα καλύπτονταν από τη ροζ τσιχλόφουσκα της ντίσκο.

Αυτό, όμως, που φαίνεται περίεργο είναι ότι πήρε τόσο πολύ χρόνο ώστε ο Αντερσον να μπορέσει να αναγνωρίσει τη… μαυρίλα μέσα του, στο δικό του συνθετικό έργο. «Δεν είμαι ένας μελαγχολικός άνθρωπος», δηλώνει ο ίδιος, αλλά το διορθώνει: «Αλλά υποθέτω ότι κάποιο μέρος μέσα μου πρέπει να είναι πιο μελαγχολικό από όσο πίστευα. Είναι παράξενο και δεν καταλαβαίνω από πού προέρχεται. Εχω ζήσει ένα ψέμα όλα αυτά τα χρόνια; Ισως έχω», αναρωτιέται ο ίδιος. Προφανώς, με μια δόση μελαγχολίας.

Ο ίδιος άνθρωπος που έγραψε τόσα χορευτικά τραγούδια, ξεκινώντας να παίζει πιάνο στα 10 χρόνια του, που δοξάστηκε και αποθεώθηκε σε απίστευτο βαθμό, που έβγαλε λεφτά για οκτώ ζωές, έζησε το δικό του «Βατερλό» – ναι, όπως το τραγούδι που τους έδωσε την πρώτη θέση στη Eurovision του 1974: ο γάμος του με την Ανι διαλύθηκε και πήραν διαζύγιο -όπως και ο αντίστοιχος των Αγκνέθα και Μπιορν- και ο Μπένι ξεκίνησε να πίνει αλκοόλ και να παίρνει ναρκωτικά. Τα έκοψε όλα «μαχαίρι», το 2001, όταν αντιλήφθηκε ότι δεν μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς αυτά – άλλη μια απόδειξη ότι διένυε τον δικό του ψυχολογικό Γολγοθά.

Ταυτόχρονα, από τότε μέχρι τώρα έκανε -πάντα μουσικά- ό,τι μπορούσε για να βγάλει από επάνω του τη ρετσινιά των Abba. Σήμερα, σπάνια ακούει ποπ μουσική, αφού θεωρεί ότι τα περισσότερα από αυτά τα νέα τραγούδια υστερούν στις μελωδίες τους. Επίσης -και ενώ, όπως τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ, έχει απορρίψει δισεκατομμύρια ευρώ για να γίνει επανένωση του συγκροτήματος- ετοιμάζει μουσικά το σίκουελ της ταινίας Mamma Mia που θα βγει στις αίθουσες την επόμενη χρονιά. Ακόμα και τώρα τον αναγνωρίζουν στον δρόμο, αλλά ζει μια κανονική ζωή στη Στοκχόλμη, όπου οι άνθρωποι τον πλησιάζουν, τον χαιρετούν και του λένε πόσο σημαντική ήταν η μουσική των Abba.

Οι Abba που έχουν πουλήσει πάνω από 381 εκατομμύρια άλμπουμ και σινγκλ σε όλο τον κόσμο και είναι το δεύτερο σε πωλήσεις συγκρότημα όλων των εποχών. Οι AbbA οι οποίοι τιμήθηκαν στην 50ή επέτειο του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision το 2005, όταν η επιτυχία τους «Waterloo» επιλέχθηκε ως το καλύτερο τραγούδι στην ιστορία του διαγωνισμού. Με λίγα λόγια, το συγκρότημα που γνώρισε την απόλυτη δόξα, μέσα στα στρας, στο γκλίτερ και στο γκλάμουρ. Ε, αυτό το μουσικό σχήμα έχει ένα πρώην μέλος που τη βίωσε τη μελαγχολία και την καταθλιψάρα του και μπράβο του που αρχίζει να το παραδέχεται.

Ναι, είναι ο ίδιος άνθρωπος που έγραψε -μαζί με τον κολλητό του τον Μπιορν- αυτό.

Ο νικητής τα παίρνει όλα. Τεράστια, πικρή αλήθεια, αξεπέραστη…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News