Από την Μπεναζίρ Μπούτο και την Γκόλντα Μέιρ έως την Κορασόν Ακίνο και την Τερέζα Μέι είναι δεκάδες οι γυναίκες στη σύγχρονη Ιστορία που ανέλαβαν τις τύχες των χωρών τους – και άρα του πλανήτη. Ενόψει των αμερικανικών εκλογών στις 8 Νοεμβρίου – και με την ελπίδα (λόγω Τραμπ) ότι η Χίλαρι Κλίντον θα γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών-, εμείς του Protagon Team σκεφτήκαμε να παρουσιάζουμε κάθε ημέρα το πορτρέτο μιας τέτοιας γυναίκας. Όχι για να αναπαράγουμε το στερεότυπο των γυναικών που κυβερνούν σαν άνδρες. Αλλά για να θυμίσουμε ότι η εξουσία είναι γένους θηλυκού.

Καλό ή κακό; Ποιος μπορεί να ξέρει…

Η ταυτότητα: Πρωθυπουργός της Βρετανίας από τον Μάιο του 1979 έως τον Νοέμβριο του 1990. Γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου του 1925, πέθανε στις 8 Απριλίου του 2013. Κόμμα: Τόρις. Παντρεμένη, μητέρα δυο παιδιών.

Το πορτρέτο: Τι μπορεί να πει κανείς σε 300 λέξεις για την Μάργκαρετ Θάτσερ; Και από την άλλη, τι μπορεί να γράψει που να μην έχει γραφτεί; Θα μπορούσε να θυμηθεί εκείνο το μήνυμα που ανέβασε στον λογαριασμό του στο Twitter ο συγγραφέας Τιμ Λοτ όταν η σιδηρά κυρία άφησε την τελευταία της πνοή τον Απρίλιο του 2014 στη σουίτα της στο Ριτς και σε ένα Λονδίνο που είχε γίνει πολύ πιο «καπιταλιστικό» απ’ όσο ενδεχομένως θα ήθελε και η ίδια: «Κατά τα φαινόμενα, εκείνοι της Αριστεράς πίστευαν ότι ήταν κάτι κακό, ενώ της Δεξιάς ότι ήταν κάτι καλό. Ποιος μπορεί να ξέρει…».

Για να απαντήσει κανείς θα πρέπει μάλλον να διαχωρίσει την εποχή της Θάτσερ από την κληρονομιά της. Την πρώτη την μίσησαν πολλοί, τη δεύτερη την αποδέχθηκαν ακόμη περισσότεροι αν σκεφτεί κανείς ότι το πορτρέτο της κρεμάστηκε στους τοίχους της Ντάουνινγκ Στριτ 10 όταν πρωθυπουργός ήταν ο Εργατικός Γκόρντον Μπράουν. Αναγνωρίζοντας ίσως ότι ο οικονομικός φιλελευθερισμός που επανεφηύρε η κόρη του μπακάλη στα τέλη του 20ου αιώνα είχε και τα καλά του εκτός από τις παράπλευρές του απώλειες.

Σήμερα έχει νόημα να δει κανείς την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό στην ευρωπαϊκή Ιστορία και σε σχέση με την ενωμένη Ευρώπη: Η Μάγκι δεν αγάπησε την ΕΕ και την εκμεταλλεύτηκε. Αλλά δεν διανοήθηκε ποτέ τη ζωή της έξω από αυτήν όπως οι επίγονοί της. Ηταν κι αυτό ένα στοιχείο της αδιαμφισβήτητης πολιτικής γοητείας της.

Αύριο: Μαρία ντε Λούρντες Πιντασίλγκο

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News