Μια από τις πιο τρυφερές ταινίες της δεκαετίας του ’90, η οποία αντλεί μεγάλο μέρος της γοητείας της από ένα σενάριο που μοιάζει να έχει γραφτεί σε άλλες εποχές, μόλις έγινε 30 ετών. Η αισθηματική κομεντί παραγωγής 1993 «Αγρυπνος στο Σιάτλ», τη σκηνοθεσία της οποίας, όπως και το σενάριο, υπέγραφε η Νόρα Εφρον (το σενάριο το είχε γράψει μαζί με τους Ντέιβιντ Σ. Γουόρντ και Τζεφ Αρτς), μόλις έκλεισε 30 χρόνια από την ημέρα που προβλήθηκε πρώτη φορά στους κινηματογράφους. Οπως θυμίζει σε σχετικό άρθρο του ο Guardian, η πρώτη προβολή του φιλμ στις ΗΠΑ έγινε στις 25 Ιουνίου 1993.

Στην ταινία πρωταγωνιστούν ο Τομ Χανκς και η Μεγκ Ράιαν. Η υπόθεση ξεδιπλώνεται σταδιακά, καθώς ο κεντρικός ήρωας, Σαμ (Τομ Χανκς), ο οποίος έχασε πρόσφατα τη σύζυγό του, βυθίζεται στη θλίψη, με τον γιο του, Τζόνα, να αποφασίζει να αναλάβει δράση. Ο μικρός ανυπομονεί ο πατέρας του να βρει μια νέα συντροφιά, ώστε να τον ξαναδεί χαλαρό και ευτυχισμένο.

Ενα βράδυ το παιδί παίρνει κρυφά τηλέφωνο σε μια ραδιοφωνική εκπομπή και μιλάει για τον πατέρα του, με αποτέλεσμα πολλές γυναίκες σε διάφορες περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών να συγκινηθούν και να αρχίσουν να εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους για τον Σαμ. Κάποιες, μάλιστα, δεν διστάζουν να επισκεφθούν το σπίτι του Σαμ και του Τζόνα στο Σιάτλ.

Μία από τις γυναίκες που συγκινείται από την ιστορία του Σαμ είναι η Ανι (Μεγκ Ράιαν), μια δημοσιογράφος που μένει μαζί με τον μνηστήρα της στην άλλη άκρη της χώρας, στη Βαλτιμόρη. Η Ανι, αν και αρραβωνιασμένη, επιθυμεί να γνωρίσει τον Σαμ, καθώς συγκινείται βαθιά από την ευαισθησία του. Μέσα της νιώθει κάτι μαγικό και πρωτόγνωρο για αυτόν τον άνθρωπο, τον οποίο δεν έχει καν συναντήσει. Από εκείνη τη στιγμή δεν μπορεί να τον βγάλει από το μυαλό της. Το μόνο που επιθυμεί είναι να τον συναντήσει, διακινδυνεύοντας έτσι τη σταθερή σχέση της με τον μνηστήρα της, Γουόλτερ. Η Ανι αισθάνεται ότι κάτι λείπει από αυτή τη σχέση.

Αφού παρακολουθεί την ταινία «Μεγάλε μου έρωτα», γράφει ένα γράμμα προτείνοντας στον Σαμ να τη συναντήσει στην κορυφή του Empire State Building της Νέας Υόρκης, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου. Δεν το στέλνει τελικά, αλλά η φίλη και συνάδελφός της Μπέκι το ταχυδρομεί κρυφά, ενώ παράλληλα ετοιμάζει μια δημοσιογραφική αποστολή για την Ανι, ένα ρεπορτάζ για τις ραδιοφωνικές εκπομπές.

Η ταινία ήταν υποψήφια για Οσκαρ και BAFTA καλύτερου τραγουδιού («Α wink and smile»), καθώς και πρωτότυπου σεναρίου. Επιπλέον, υπήρξε εμπορική επιτυχία, αποφέροντας εισπράξεις 227,7 εκατ. δολαρίων, έχοντας προϋπολογισμό μόλις 21 εκατ. δολάρια. Ακόμα, το φιλμ ήταν υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (στην κατηγορία κωμωδία/μιούζικαλ), α’ ανδρικού ρόλου (Τομ Χανκς) και α’ γυναικείου ρόλου (Μεγκ Ράιαν).

Στα παραλειπόμενα, σημαντικές σταρ της μεγάλης οθόνης είχαν αρνηθεί τον ρόλο της Ανι, πριν τον ενσαρκώσει η Μεγκ Ράιαν. Η πρώτη ήταν η Τζούλια Ρόμπερτς. Ακολούθησε η Kιμ Μπέισινγκερ, η οποία, όπως έχει πει, «βρήκε τον ρόλο αστείο», ενώ δεν δέχθηκαν ούτε οι Μισέλ Πφάιφερ, Τζένιφερ Τζέισον Λι και Τζόντι Φόστερ. Το 2020 η ταινία διασκευάστηκε σε μιούζικαλ με τίτλο «Sleepless: A Musical Romance».

Πίσω στο μακρινό 1993, πολλοί ρομαντικοί σινεφίλ ανά τον πλανήτη είχαν πάρει απάντηση στο ερώτημα αν κάπου εκεί έξω βρισκόταν το άλλο τους μισό. Σήμερα, 30 χρόνια μετά, το «Αγρυπνος στο Σιάτλ» θεωρείται μια από τις σημαντικότερες ρομαντικές κομεντί όλων των εποχών, καθώς διαπνέεται από τη σωστή δόση ρομαντισμού, ενώ καταφέρνει να ισορροπήσει ανάμεσα στο παραμύθι και στην πραγματικότητα.

Το φιλμ δεν διαφέρει σκηνοθετικά από τις υπόλοιπες κομεντί, ούτε το σενάριό του διαθέτει κάποια ιδιαίτερη πλοκή. Ξεχωρίζει, όμως, χάρη στις υπέροχες πρωταγωνιστικές ερμηνείες του Χανκς και της Ράιαν, οι οποίοι, αν και συναντιούνται ελάχιστα καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας, «δένουν» καταπληκτικά, τόσο οπτικά όσο και συναισθηματικά.

Η μεν Ράιαν παρουσιάζεται γλυκιά και χαριτωμένη, ενώ ο Χανκς διαθέτει ακριβώς εκείνο το υποκριτικό φλέγμα που χρειαζόταν για να απογειώσει τον ρόλο του γλυκούλη χήρου που τόσο αναπάντεχα ανακαλύπτει και ερωτεύεται το άλλο του μισό. Με το συναισθηματικό βάθος που αποπνέει το φιλμ, μπορεί ακόμα και ο πιο δύσπιστος θεατής να πιστέψει όντως ότι κάπου εκεί έξω κυκλοφορεί ο άνθρωπός του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News