Μετά από πέντε χρόνια προσπάθειας να μείνει έγκυος, η Laxmi –που ζει σε περιοχή χαμηλού εισοδήματος μιας χώρας μεσαίου εισοδήματος– δεν έχει καταφέρει να αποκτήσει παιδί.

Η ίδια περιγράφει την προσπάθειά της σαν ένα «εξαντλητικό ταξίδι», με αμέτρητες επισκέψεις σε πολλούς γιατρούς, πολλές θεραπείες και ακόμη περισσότερες προσευχές. Ο άνδρας αρνείται να εξεταστεί για υπογονιμότητα και η οικογένειά της την κοιτάζει «στραβά».

Η ιστορία της Laxmi μοιάζει γνώριμη σε πολλές γυναίκες που δυσκολεύονται να αποκτήσουν παιδί, ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματός τους και τη χώρα όπου ζουν. Σύμφωνα με την τελευταία σχετική έρευνα του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) που δημοσιεύθηκε στις 4 Απριλίου, περίπου το 17,5% του ενήλικου πληθυσμού –δηλαδή τουλάχιστον ένας στους έξι ενήλικες παγκοσμίως– αντιμετωπίζει προβλήματα υπογονιμότητας.

Η υπογονιμότητα δεν φαίνεται να κάνει διακρίσεις μεταξύ πλουσίων και φτωχών, αφού οι διαφορές είναι μικρές: το ποσοστό υπογονιμότητας είναι 17,8% στις χώρες υψηλού εισοδήματος και 16,5% στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.

«Το τεράστιο ποσοστό των ανθρώπων που επηρεάζονται από την υπογονιμότητα δείχνει την ανάγκη να διευρυνθεί η πρόσβαση στη σχετική φροντίδα και να διασφαλιστεί ότι αυτό το ζήτημα δεν θα παραγκωνίζεται πλέον στην έρευνα και την πολιτική για την υγεία, έτσι ώστε να είναι διαθέσιμοι ασφαλείς, αποτελεσματικοί και προσιτοί τρόποι αντιμετώπισής του» δήλωσε ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ, δρ Tέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγεσούς.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η υπογονιμότητα προκαλεί στρες, στίγμα και πολλά οικονομικά προβλήματα. Η πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία της παραμένουν οικονομικά απρόσιτες για πολλούς ανθρώπους παγκοσμίως, εξαιτίας υψηλού κόστους και περιορισμένης διαθεσιμότητας.

Οπως προκύπτει από την έρευνα, στις περισσότερες χώρες οι θεραπείες γονιμότητας δεν καλύπτονται από τα ασφαλιστικά συστήματα και πρέπει να τις πληρώνει κανείς από την τσέπη του. Η δαπάνη μπορεί να αποβεί καταστροφική για τα νοικοκυριά.

«Εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν καταστροφικό κόστος υγειονομικής περίθαλψης μετά την αναζήτηση θεραπείας για την υπογονιμότητα» δήλωσε με αφορμή τη δημοσιοποίηση της έκθεσης η δρ Πασκάλ Αλοτέι, διευθύντρια Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας και Ερευνας στον ΠΟΥ.

Τι πρέπει να ξέρεις για την υπογονιμότητα

Ως υπογονιμότητα ορίζεται γενικώς η αδυναμία σύλληψης μετά από 12 ή περισσότερους μήνες ελεύθερων σεξουαλικών επαφών. Μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, είτε στο ανδρικό είτε στο γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα. Ωστόσο, μερικές φορές δεν είναι δυνατό να εξηγηθούν τα αίτια της υπογονιμότητας.

Στο ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα, η υπογονιμότητα προκαλείται συνήθως από προβλήματα στην εξώθηση σπέρματος, απουσία ή χαμηλά επίπεδα σπέρματος ή διαταραχές στη μορφολογία και κινητικότητα του σπέρματος.

Στο γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα, η υπογονιμότητα μπορεί να οφείλεται σε μια σειρά από διαταραχές ή παθήσεις των ωοθηκών, της μήτρας, των σαλπίγγων και του ενδοκρινικού συστήματος.

Η υπογονιμότητα μπορεί να είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής. Πρωτοπαθής είναι δεν έχει επιτευχθεί ποτέ εγκυμοσύνη και δευτερογενής όταν έχει επιτευχθεί τουλάχιστον μία εγκυμοσύνη στο παρελθόν.

Παράγοντες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής, όπως το κάπνισμα, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και η παχυσαρκία ενδέχεται να επηρεάσουν τη γονιμότητα. Επιπλέον, η έκθεση σε περιβαλλοντικούς ρύπους και τοξίνες μπορεί να αποβεί άμεσα τοξική για τα ωάρια και το σπέρμα.

Μελέτη που δημοσιεύθηκε πολύ πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Human Reproduction Open συμπεραίνει ότι το κόστος ενός μόνο κύκλου εξωσωματικής γονιμοποίησης, σε πολλές χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος είναι μεγαλύτερο από το μέσο ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα…

«Δεδομένου του παγκοσμίου μεγέθους της υπογονιμότητας και των αρνητικών επιπτώσεών της στη ζωή και την ευημερία των ανθρώπων, υπάρχει σαφής ανάγκη να καταστούν οι υπηρεσίες φροντίδας γονιμότητας ευρέως διαθέσιμες, προσβάσιμες και οικονομικά προσιτές. Η αντιμετώπιση της υπογονιμότητας πρέπει να αποτελεί μέρος της καθολικής υγειονομικής κάλυψης. Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει προστασία από οικονομικούς κινδύνους, ώστε να αποτρέπονται οι καταστροφικές δαπάνες» αναφέρει ο δρ Γκιτάου Εμπούρου, επιστήμονας της Μονάδας Αντισύλληψης και Φροντίδας Γονιμότητας του ΠΟΥ.

Ο ΠΟΥ καλεί όλες τις κυβερνήσεις και τους σχετιζόμενους φορείς να χαράξουν αποτελεσματικές πολιτικές για την υπογονιμότητα, όχι μόνο στο ιατρικό, αλλά και στο κοινωνικό πεδίο. «Πρέπει να σπάσουμε τη σιωπή, να πολεμήσουμε το στίγμα και να αναγνωρίσουμε τη υπογονιμότητα ως ένα σοβαρό ζήτημα υγείας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News