Δύο χρόνια αναβολής, επαναπρογραμματισμού, αναθεώρησης. Δύο χρόνια αναμονής. Το ταξίδι, είναι ίσως στην κορυφή της λίστας των επιθυμιών, μετά από δύο χρόνια πανδημίας. Ένα ταξίδι «εκδίκησης» για τον χρόνο που χάθηκε. Ταξίδια, χαρές, εμπειρίες.

Με τον πληθωρισμό να ενισχύεται απειλητικά, κάνοντας τα πάντα πιο ακριβά και τον πόλεμο στην Ουκρανία να μη δείχνει σημάδια λήξης, διευρύνοντας τις συνέπειες στην Ευρώπη, ο κόσμος παρ’ όλα αυτά δείχνει αποφασισμένος να ανακτήσει τον έλεγχο της ζωής του.

Να εκδικηθεί για τους περιορισμούς που του επέβαλε η Covid-19.

Στο μέτρο του δυνατού, τα ταξίδια είναι μέρος της ανάκτησης αυτού του ελέγχου.

Και αυτή η έντονη επιθυμία εκδηλωνόταν σε διάθεση για κρατήσεις και αναζήτηση προορισμών, οι οποίοι θα γεμίσουν το κενό των εμπειριών της περασμένης διετίας. Ο προγραμματισμός των πτήσεων δείχνει αυξημένα δρομολόγια. Και οι κρατήσεις ακολουθούσαν σε έντονο ρυθμό.

Αυτό μέχρι τον Μάρτιο. Μέχρι να ξεσπάσει ένας πόλεμος στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Και πέρα από αυτή την ανείπωτη ανθρωπιστική τραγωδία, τα εγκλήματα και τη βιαιότητα, η εισβολή στην Ουκρανία επιφέρει μια ακόμα ανατροπή στην προσπάθεια για αποκατάσταση της «κανονικότητας».

Γεωπολιτική ανασφάλεια, ενεργειακή κρίση, έκρηξη του πληθωρισμού.

Ένα μη αναμενόμενο – στη σφοδρότητά του – τρίπτυχο, που αλλάζει άρδην το διεθνές σκηνικό, τα οικονομικά δεδομένα, την ψυχολογία.

«Ζούμε την τέλεια καταιγίδα» μετά τη ρωσική εισβολή, είπε ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), Γιάννης Στουρνάρας.

O πληθωρισμός είναι αυτό «που μας δημιουργεί μεγαλύτερη ανησυχία» και «όχι τόσο ο πόλεμος», σημείωσε τη Δευτέρα ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) Γιάννης Ρέτσος. Και με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ο πληθωρισμός άγγιξε το 8,9% τον Μάρτιο.

Ο ίδιος επισήμανε πάγωμα στις κρατήσεις, από το ξέσπασμα του πολέμου μέχρι σήμερα. Παρ’ όλα αυτά, στον απόηχο (;) της Covid-19, οι αποφάσεις της τελευταίας στιγμής για κρατήσεις αποτελούν βασικό χαρακτηριστικό και της φετινής σεζόν.

Οι ανατιμήσεις όμως είναι μια μεσοπρόθεσμη απειλή.

Σε ό,τι αφορά τα ταξίδια, ίσως η πιο άμεση συνέπεια είναι η αύξηση του κόστους της μεταφοράς, λόγω των αυξημένων τιμών στα αεροπορικά καύσιμα.

Ο πληθωρισμός χτυπάει την εφοδιαστική αλυσίδα. Στα τρόφιμα, ανεβάζει τις δαπάνες του νοικοκυριού και τα λειτουργικά κόστη της εστίασης και της φιλοξενίας.

«Η αρνητική επίδραση του πληθωρισμού στο πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών θα περιορίσει την αύξηση της ιδιωτικής καταναλωτικής δαπάνης», τόνισε ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος στην παρουσίαση της Ετήσιας Εκθεσης την Πέμπτη, ακούγοντάς τον να ανακοινώνει επικαιροποιημένες επί τα χείρω προβλέψεις για ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ το 2022, με το βασικό σενάριο να είναι 3,8% (από 4,8%), με πληθωρισμό 5,2% και το δυσμενές 2,8% και πληθωρισμός 7%.

Η αβεβαιότητα είναι ο καθοριστικός παράγοντας της χρονιάς. Αβεβαιότητα και «όσον αφορά τις τουριστικές εισροές, κυρίως από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, λόγω της μείωσης της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών στις χώρες προέλευσης, αλλά και λόγω της δημιουργίας ενός αισθήματος ανασφάλειας», πρόσθεσε.

Υπάρχουν όμως και αντίρροπες δυνάμεις που λειτουργούν αντισταθμιστικά και μετριάζουν τις αρνητικές επιπτώσεις. Και αναφέρθηκε στην άρση των περιορισμών, εγχώριων και διεθνών που συνδέονται με την πανδημία, στην έναρξη των επενδυτικών έργων του εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, στην άνοδο της απασχόληση, στις συσσωρευμένες αποταμιεύσεις και στη συνεχιζόμενη αύξηση των εξαγωγών.

Ποια είναι λοιπόν η μεγάλη εικόνα;

Ο κόσμος θέλει να ταξιδέψει, να βιώσει εμπειρίες διακοπών. Τα δύο χρόνια της πανδημίας, σε κάποιες περιπτώσεις συνέτειναν σε αποταμίευση και αυτό το απόθεμα θα διατεθεί για τον σκοπό αυτό. Ως αντιστάθμισμα ζωής.

Σε μια αχτίδα ελπίδας για ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, η συσσωρευμένη επιθυμία για ταξίδι και διακοπές, ίσως καταστήσει τη φετινή σεζόν μία από τις πιο πολυσύχναστες των τελευταίων ετών.

Γι’ αυτό και ο στόχος του να πλησιάσει η χώρα τις ταξιδιωτικές εισπράξεις του 2019 – χρονιάς με ρεκόρ αποτελεσμάτων – θεωρείται ακόμα οριακά εφικτός.

Αν ο πόλεμος λήξει και ένα σχετικό αίσθημα ασφάλειας επανέλθει.

Αν η λήξη του πολέμου σημάνει και μια αποκλιμάκωση του ενεργειακού κόστους.

Αν η εφοδιαστική αλυσίδα μπει σε δρόμο αποκατάστασης της ομαλότητας.

Αν ο πληθωρισμός δείξει σημάδια αποκλιμάκωσης.

Αν η πανδημία περάσει σε ύφεση.

Γιατί, ας μη γελιόμαστε.

Η φετινή χρονιά και πάλι, λόγω μιας ακόμα συγκυρίας και του θυμικού που παραβλέπει προσωρινά το αυξημένο κόστος, δεν θα είναι ενδεικτική της συνέχειας, ακόμα και εάν η σεζόν έχει θετικό πρόσημο.

Οι μεσοπρόθεσμες προκλήσεις μιας ακριβότερης καθημερινότητας, θα διαμορφώσουν τις ανάλογες προτεραιότητες. Μαζί με την υπαρκτή κρίση της κλιματικής αλλαγής και την πάγια επιταγή για βιώσιμες επιλογές.

«Θα κάνετε κάτι καταπληκτικό αυτό το καλοκαίρι;» με ρώτησε κάποιος.

Το πώς ορίζεται κάτι ως «καταπληκτικό» είναι πολύ σχετικό στις ημέρες μας. Μπορεί να είναι και η ηρεμία στη σκιά ενός δέντρου ένα μεσημέρι του Αυγούστου.

Θα κάνω κάτι καταπληκτικό φέτος το καλοκαίρι;

Ενα ταξίδι «εκδίκησης», αν…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News